✤💠✤💠✤💠✤💠✤💠✤💠✤ سر سلسله جنبان تجلی صفات شد ختم رسل جمع جمیع ملکات از عرش ملایک زشعف بانگ زدند بر خاتم انبیا محمد(ص)صلوات  @keyfonas ✤💠✤💠✤💠✤💠✤💠✤💠✤

زیارة الحسین 👈یعنی اقتدا به شاه کربلا کردن زیارة الحسین 👈یعنی کار زینبی برا خدا کردن زیارة الحسین 👈 یعنی هر قدم برا یمن دعا کردن... ✋ #لبیک_یا_اباعبدالله @keyfonas

آلوده ایم حضرت باران ظهورکن آقا تو را قسم به شهیدان ظهورکن در هم بخر بیاو بکش دست بر سرم ای تکیه گاه عالم امکان ظهورکن آقا بیا به حق همان مادر جوان صاحب عزای مادر خوبان ظهورکن @keyfonas

🌾🌾✨💛✨🌾🌾 🌾امام على عليه السلام: 💛روشنايى دل از حلال خورى است ✨ضِياءُ القَلبِ مِن أكلِ الحَلالِ 📔المواعظ العدديّة، صفحه ۵۸ 🌾🌾✨💛✨🌾🌾 @keyfonas

✅۲۳روز تا اربعین ❤️ #آقا_جاטּ🌹🍃 😭شباטּ آهستهـ مے گریَمـ 💔کهـ شاید کمـ شود دردمـ ، 😔تحمل مے رود امّا 😢شبِ غمـ سر نمے آید ... #کربلا_واجبم_حسین😭💔 @keyfonas

🏴 کربلا پای پیاده... 🏴 فقط به نیت فرج... 🔸ندای "هل من ناصر ینصرنی" امام غریبمان را با دعا برای ظهورش تحت قبه حسینی پاسخ دهیم. #التماس_دعای_فرج @keyfonas

👌خداوند خشمش را از این افراد نگه می دارد ... ◾️قال موسى بن جعفر عليه‌السلام : مَنْ كفَّ نَفْسَهُ عَنْ أَعْرَاضِ النَّاسِ أَقَالَهُ اللَّهُ عَثْرَتَهُ يوْمَ الْقِيامَة وَ مَنْ كفَّ غَضَبَهُ عَنِ النَّاسِ كفَّ اللَّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ يوْمَ الْقِيامَة. 🔸هر کس جلوی نفسش را بگیرد و از تعرض به آبروى مردم خودداری کند ، خداوند در قیامت از لغزش‌ هایش می گذرد ، و هر که خشم خود را از مردم ‌باز دارد ، خدا در روز قیامت خَشمَش را از او نگه می دارد. 📚کافی ، ‌جلد۲ ، صفحه ۳۰۵ @keyfonas

👌قرض الحسنه ... ◾️پيامبر صلی الله و علیه و آله و سلم : كَما لا يَحِلُ لِغَريمِكَ أَنْ يَمْطُلَكَ و َهُوَ مُؤْسِر ٌفَكَذلِكَ لا يَحِلُّ لَكَ أَنْ تَعْسِرَهُ إِذا عَلِمْتَ أَنَّهُ مُعْسِر ٌ؛ 🔸همانطور كه براى آن كسى كه از تو قرض گرفته جايز نيست كه اداء آن را به تأخير بيندازد، پس براى تو هم جايز نخواهد بود كه با اين كه مى دانى او تنگدست است از او مطالبه كنى . 📚تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان) ج۶، ص ۱۹۳ ، ح۴۱۸ - مجموعه ورام ج۲ ، ص۲۶۵ @keyfonas

توضیحی از باب احکام نذورات شرعی: نذر، از احکام عبادات است و البته که عبادت و بندگی به غیر از خداوند منّان، کفر و شرک است. اما معنایش این نیست که مثلاً نذر سفره‌ی امام حسین علیه‌السلام یا حضرت ابوالفضل علیه‌السلام شرک است. بلکه یعنی اگر نیّت از این خیر به غیر از خدا باشد شرک می‌شود. نماز عبادت است، صدقه، انفاق، خیرات، قرض الحسنه، قربانی و ... نیز عبادت است و البته که هر کدام برای غیر خدا انجام گیرد، از مصادیق شرک می‌شود؛ اما مگر کسی که نیّت‌اش خداست، صدقه یا انفاق خود را می‌برد مستقیم به خدا می‌دهد؟! خیر. بلکه به بندگان خدا می‌دهد، اما در راه خدا. یعنی نیّت‌اش از این کار خیر، جلب رضایت معبود و تقرب الهی است و نه جلب رضایت طرف مقابل، جلب رضایت مردم و یا ریا. برگزاری مجالس عزاداری یا مولودی اهل عصمت علیهم‌السلام نیز چون بر پا داشتن شعائر الهی است و سبب معرفی، پویایی و تبلیغ راه آنان می‌گردد نیز از مصادیق عبادت است. پس اگر کسی با نیت «قربة الی الله»، اقدام به این امور نماید، عبادت است و اگر کسی به نیّت غیر خدا اقدام نماید، شرک و معصیت است. مِنَ الله التوفیق @keyfonas

حکایتی بسیار زیبا... !!!🌸 اَســـــلامُ عَلی الـــــحُــسـَــــیـــن( ع) مقبل (شاعر اصفهانی) در جوانی در نهایت ظرافت و لطافت بود ، در ایام محرم به جمعی رسید که در عزای سید الشهدا (ع) به سینه زنی مشغول بودند، وی از روی استهزاء چیزی خواند که عزاداران ناراحت شدند. مقبل پس از چندی به بیماری جذام مبتلا شد، بطوری که مردم از او متنفر شدند و وی در آتشخانه حمام سکونت گرفت. سال دیگر ، روزی با دلـــــی شکسته در کنار خرابه ای نشسته بود ، جمعی از سینه زنان این شعر را می خواندند: «چه کربلاســــــت امروز چه پر بلاست امروز/ ســــرحسیــــــــن مظلوم از تن جداست امروز» آتش در نهاد مقبل افتاد و با نظر حسرت به آنها نگاه کرد و گفت: «روز عزاســــت امــروز جان در بلاست امروز/ فغان و شـــور محشــــر در کربلاست امــــروز» مقبل همان شب پیامبر اکرم (ص) را در خواب دید، ایشان وی را نوازش کردند و از تقصیرش گذشتند. گویند نام او محمد شیخا بود و آن جناب اورا مقبل لقب دادند. لذا شروع به سرودن قضایای حضرت سید الشهدا(ع) کرد. مقبل گوید: چون واقعه شهادت را تمام کردم، شب جمعه بود. چندان خواندم و گریستم تا آنکه در بستر به خواب رفتم. در عالم خواب، خود را در حرم منور حضرت سید الشهدا(ع) دیدم که منبری گذارده و جناب خاتم الانبیا(ص) تشریف داشتند، در آن اثنا محتشم را حاضر کردند. پیامبر (ص) فرمودند: امشب شب جمعه است، بر منبر برو و درمصیبت فرزندم چیزی بخوان. محتشم به امر آن حضرت بر منبر رفت. خواست در پله اول بنشیند، ولی حضرت فرمودند: بالا برو، چون به پله دوم رفت، باز فرمودند: بالا برو، و همچنان به او فرمود، تا اینکه بر پله آخر(پله نهم) منبر نشست و اشعاری خواند تا به این بند معروف رسید: پس با زبان پـــــرگلــــه آن بضعـــــه بتـــــول رو در مــــــــدینـه کــرد کـه ایهـا الـــــرســول این کشتــــه فتاده به هامــــون حســـــین توست وین صید دست وپاه زده در خون حسیـن توست این ماهــی فتــاده به دریـــای خــــون که هست زخـم از ستـاره بر تنش افـزون حســــین توست یک وقت ملائکه گفتند: محتشم بس است. پیغمبر غش کرده است. پیغمبر را به هوش آوردند. پیغمبر عبایش را برداشت با دست خودش بر دوش محتشم انداخت. مقبل گوید: من دلم شکست و با خود گفتم: البته اشعار من مورد قبول آن حضرت قرار نگرفته است، زیرا به من دستور خواندن ندادند. ناگاه حوریه‌ای به خدمت حضرت آمد و عرض کرد: حضرت فاطمه الزهرا (س) می‌گویند: دستور بفرمائید که مقبل واقعه ای در مرثیه سید الشهدا(ع) بخواند. پس آن حضرت به من امر فرمودند و بر منبر رفتم و در پله اول ایستادم و چنین خواندم : روایـــت است که چون تنـــــگ شد بر او میدان فتاده از حرکــــــت ذوالجنـــــاح وز جـــــــولان نه سیـــــد الشهـــــــدا بر جــدال طاقــــت داشت نه ذولجنـاح دگــــر تــاب استـــقامــــــت داشــت کشید پــــا ز رکــــــاب آن خلاصــه ایجـــــــــاد به رنـــــگ پرتــــو خورشیـــــد ، بر زمـین افتاد هوا ز جـــور خـــــالف ، چون قیرگــــون گردید عــزیــــز فاطمـــــه از اســـــب سرنگون گـردید بلنـــــــد مرتبـــــه شاهــــی زصــــدر زین افــتاد اگــر غلـــــط نکـنــــم، عـــــرش بر زمـــین افتاد ناگاه کسی اشاره کردکه فرود آی. دختر پیامبر (ص) بیهوش گشته است. من از منبر فرود آمدم و منتظر عطای حضرت خیرالبریا بودم. ناگاه دیدم ضریح مطهر حضرت سید الشهدا (ص) باز شد و شخص جلیل القدری از آن بیرون آمد. اما زخم سینه‌اش از ستاره افزون و جراحات بدنش از شمار بیرون است. ایشان خلعت فاخری به من عطا فرمودند. عرض کردم فدایت گردم ، شما چه کسی هستید ؟ فرمودند: من حسیــــــــن (ع) هستم. این بخش از روایت زندگی مقبل در کتاب «آثار و برکات حضرت امام حسین (ع)» نوشته محمد رضا باقی اصفهانی آمده است. @keyfonas

تفسير آیه ۲۲ سوره #بقره از: تفسیر نور الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ فَلا تَجْعَلُوا لِلّهِ أَنْداداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ(۲۲) آن(خداوندی)که زمین را برای شما فرشی(گسترده)وآسمان را بنایی (افراشته)قرار داد و از آسمان،آبی فرو فرستاد و به آن از میوه ها،روزی برای شما بیرون آورد،پس برای خداوند شریک و همتایی قرار ندهید با آنکه خودتان می دانید(که هیچ یک از شرکا و بت ها،نه شما را آفریده اند و نه روزی می دهند و اینها فقط کار خداست.) نکته ها: * در این آیه خداوند به نعمت های متعدّدی اشاره می کند که هرکدام از آنها سرچشمه ی چند نعمت دیگر است.مثلاً فراش بودن زمین،اشاره به نعمت های فراوان دیگری است. همچون سخت بودن کوهها ونرم بودن خاک دشت ها،فاصله زمین تا خورشید،درجه حرارت و دما و هوای آن،وجود رودخانه ها،درّه ها،کوهها،گیاهان و حرکت های مختلف آن که مجموعاً فراش بودن زمین را مهیّا کرده اند. چنانکه در قرآن برای زمین تعابیر چندی شده است: زمین هم«مهد» گهواره است، هم«ذلول» رام و آرام و هم«کفات» در برگیرنده. * کلمه«سماء»در آیه یک بار در برابر«ارض»آمده است که به همه ی قسمت بالا اشاره دارد و در بار دوم مراد همان قسمت نزول باران از ابرها می باشد. پیام ها: ۱- یاد نعمت های الهی از بهترین راههای دعوت به عبادت است. «اعْبُدُوا رَبَّکُمُ...الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ» ۲- از بهترین راههای خداشناسی،استفاده کردن از نعمت های در دسترس است. «جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً» ۳- در نظام آفرینش،هماهنگی کامل به چشم می خورد.هماهنگی میان زمین، آسمان،باران،گیاهان،میوه ها وانسان.(برهان نظم) «جَعَلَ، أَنْزَلَ، فَأَخْرَجَ» ۴- آفریده ها هرکدام برای هدفی خلق شده اند. «رِزْقاً لَکُمْ» باران برای رشد و ثمر دادن میوه ها، «فَأَخْرَجَ بِهِ» و میوه ها برای روزی انسان. «رِزْقاً لَکُمْ» ۵- زمین وباران وسیله هستند،رویش گیاهان ومیوه ها بدست خداست. «فَأَخْرَجَ» ۶- نظم و هماهنگی دستگاه آفرینش،نشانه ی توحید است،پس شما هم یکتا پرست باشید. «فَلا تَجْعَلُوا لِلّهِ أَنْداداً» ۷- ریشه ی خداپرستی در فطرت و وجدان همه مردم است. «وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» ۸- آفرینش زمین و آسمان و باران و میوه ها و روزی انسان،پرتوی از ربوبیّت خداوند است. «اعْبُدُوا رَبَّکُمُ... اَلَّذِی جَعَلَ لَکُمُ...» ۹- همه ی انسان ها،حقّ بهره برداری و تصرف در زمین را دارند.(در آیه «لَکُمُ» تکرار شده است.) ۱۰- دلیل واجب بودن عبادت شما،لطف اوست که زمین وآسمان وباران و گیاهان را برای روزی شما قرار داده است. «اعْبُدُوا رَبَّکُمُ... اَلَّذِی جَعَلَ لَکُمُ...» ۱۱- خداوند اسباب طبیعی را حاکم کرده است. «جَعَلَ، أَنْزَلَ، فَأَخْرَجَ» ۱۲- پندار شریک برای خداوند،از جهل است. «فَلا تَجْعَلُوا لِلّهِ أَنْداداً وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» @keyfonas