🔴 به نام مدارا، به کام خشونت ✍️ #محمد_علی‌بیگی 🔹 علاوه‎بر تعارض میان فرم و محتوای منبر آقای آقامیری، به‌لحاظ محتوایی نیز در این گفتار-بلکه در کل فکر ایشان- تناقضی هست: دعوت و توصیه به «رحمت صِرف» و «بخشش عام» و «صلح کل» با مواخذه این و آن و خطاب و عتاب به دیگران، به‌لحاظ محتوایی، سازگار نیست ولو با قول نرم و لیّن باشد. 🔸 یعنی نمی‌شود از «رحمت عام» و «مغفرت کلی» سخن گفت و «راه خلاص» را حتی در برزخ و دوزخ نیز باز دانست، اما مدام به افعال این و آن ایراد گرفت و در جایگاه «منتقد همه‌چیز همه‌کس» و «عتاب‌کننده بر همگان» نشست. ✅ در دوره جدید و ذیل مدرنیته، هرجا که حرفی از صلح و رحمت به‌میان می‌آید، گرچه ظاهرش خوشایند است ولی باطنش «کین‌توزی» و «تحمیل» و «تصرف» در اشیا و امور و نفوس است. عوام اهل دیانت نیز اغلب نادانسته گمان می‌کنند که شعار صلح‌طلبی و بخشش عام، لابد همیشه امری است دینی و عرفانی و خداپسند، غافل از اینکه -از مشروطه به این‌سو- «باطن کین‌توز مدرن» در پوستین سخنان دینی و عرفانی افتاده است. 🔹 در قدیم اگر از رحمت و مغفرت دم‌ می‌زدند مقصودشان «رخصت داشتن» در جهت «آزادی شهوات نفس» نبود. اگر کسی طالب رحمت بود، طالب «رحمت به‌جهت معصیت یا عدول از حق» نبود بلکه چون به «نقص ذاتی خویش» واقف می‌آمد، از حق(جل‌وعلا) -و به‌تبع آن از خلق که صاحبان حقوقند- طلب رحمت می‌کرد. 💢 اما در دوران جدید وضع برعکس است و «رحمت‌خواهی»، «شعار تساهل و تسامح» و شعار «اسلام رحمانی»، استکباری است و ناظر به آزادتر شدن نفس در جهت عمل به «امیال و مشتهیات»، «علم من‌عندی» و نهایتا مصرف دین و دیگران است آن هم در جهت اغراض و مقاصدی که «علم من‌عندی»، «عقل کارافزا» یا «شهوات نفس» اقتضا می‌کنند و نه وحی الهی یا دیانت. #سیاسی #اجتماعی ➖➖➖➖➖➖➖ 📡 رصد بهترین تحلیل‌های روز 👇 @kh_enghelab