eitaa logo
خط آخر
4.9هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
4.2هزار ویدیو
1 فایل
ارتباط با خط آخر: @M_Khaate_Akhar اگه دنبال حقیقت هستی اینجا در خط آخر پیداش میکنی
مشاهده در ایتا
دانلود
راز زمیت تحلیلگر اسرائیلی حوزه ایران دربارهٔ گزارش نیویورک‌تایمز: آنچه روشن است این است که: الف) برنامهٔ هسته‌ای ایران نابود نشده است. از همان ابتدا مشخص بود که یک عملیات نظامی مشترک اسرائیل و آمریکا می‌تواند توانمندی‌های ایران را به عقب براند، اما نابودی کامل همهٔ ظرفیت‌های غنی‌سازی ممکن نیست، و قطعاً دانش و فناوری هسته‌ای را نمی‌توان از بین برد. ب) ایران در حال بازسازی موشک‌ها، سامانه‌های پدافند هوایی و بخشی از توانمندی‌های هسته‌ای خود است. این امر نیز نباید باعث شگفتی کسی شود. ج) در غیاب یک توافق میان ایالات متحده و ایران دربارهٔ مسئلهٔ هسته‌ای، وضعیت موجودی که پس از جنگ ایجاد شده است دوام چندانی نخواهد داشت. این وضعیت ناپایدار و خطرناک است؛ هم به دلیل خطر محاسبهٔ اشتباه میان ایران و اسرائیل، و هم به این علت که ممکن است ایران در مقطعی دست به اقداماتی خطرناک بزند که واکنش متقابل را ضروری کند. این توافق لازم نیست یک قرارداد هسته‌ای جدید چندصدصفحه‌ای باشد، اما باید دست‌کم در بدترین حالت، وضعیت فعلی را منجمد کند (نه از سرگیری غنی‌سازی و نه حملهٔ جدید) و در بهترین حالت، نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را بازگرداند و دربارهٔ مواد شکافت‌پذیری که در ایران باقی مانده، تصمیم‌گیری کند. با این حال، برخلاف کارشناسانی که در مقالهٔ نیویورک‌تایمز به‌درستی دربارهٔ دشواری حفظ وضعیت موجود در طول زمان هشدار داده‌اند، باید «منابع رسمی» را همان‌طور که معمولاً با اظهارات منابع رسمی برخورد می‌شود، در نظر گرفت: به‌عنوان پیام‌هایی که برای طرف مقابل فرستاده می‌شوند. در این زمینه، یادآوری چند نکته مفید است: الف) ایران در حال حاضر گزینه‌های خوبی در اختیار ندارد. روند بازسازی آغاز شده، اما به زمان نیاز دارد. تهدیدهای ایران را نباید دست‌کم گرفت. ایران در حال حاضر نه‌تنها درگیر بازسازی توان نظامی، بلکه با چالش‌های عمدهٔ دیگری روبه‌رو است. اکنون زمان مناسبی برای آغاز جنگی تازه نیست. ب) اسرائیل نیز به این زودی‌ها وارد درگیری دوباره نخواهد شد. نه فقط به این دلیل که باید درس‌هایی بگیرد، توانمندی‌هایش را بازسازی کند و برای کارزاری تازه آماده شود ــ کارزاری که احتمالاً شبیه جنگ پیشین نخواهد بود ــ بلکه به این دلیل که به‌خوبی روشن است دستاوردهای نظامی‌ای که در کارزار بعدی (در صورت وقوع در آیندهٔ نزدیک) می‌توان ارائه کرد، به‌ویژه در رابطه با برنامهٔ هسته‌ای و موشکی ایران، در مقایسه با جنگ ۱۲روزه بسیار محدود خواهد بود. علاوه بر این، حتی اگر ایران تصمیم‌های خطرناکی بگیرد ــ برای مثال از سرگیری غنی‌سازی اورانیوم ــ معضل اسرائیل ساده نخواهد بود و ناچار است طیفی از عوامل را در نظر بگیرد: توانایی‌های عملیاتی، هزینهٔ آغاز مجدد درگیری، موضع دولت آمریکا و معنای تصمیم ایران برای مدت زمان دستیابی به سلاح هسته‌ای. جمع‌بندی: واقعیتی پیچیده و ناپایدار در پیش است. هیچ‌یک از بازیگران ــ نه ایران، نه اسرائیل و نه ایالات متحده ــ راه‌حل‌های ایدئالی برای این وضعیت در اختیار ندارند، و همهٔ گزینه‌ها یا مشکل‌زا هستند، یا خطرناک، یا زیان‌بار. در حال حاضر، ما در مرحله‌ای هستیم که می‌توان آن را «مدیریت درگیری» نامید؛ و همان‌طور که از سایر صحنه‌ها آموخته‌ایم، «مدیریت درگیری» می‌تواند دوام داشته باشد — تا زمانی که دیگر دوام نیاورد. ✅خط آخر @Khaate_Akhar
3.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔥 وقتی که خلبانان آمریکایی برای مقابله با شاهد ۱۳۶ ایرانی از بمب لیزری استفاده کردند و اتفاق عجیبی که رخ داد - تعهد دادیم که دیگه این کارو نکنیم... در جریان تنش‌های اخیر، جنگنده‌های اف-۱۵ نیروی هوایی آمریکا در کنار نیروهای بریتانیا و فرانسه مأمور محافظت از آسمان اسرائیل شدند و به همین دلیل وارد در گیری با پهپادهای شاهد ایرانی شدند این ویدئو روایت تصمیم عجیب یکی از خلبانان آمریکایی است، زمانی که تمام موشک‌هایشان شلیک شده بود، اما پس از مشاهده و رهگیری یک فروند پهپاد، تصمیم می‌گیرند شانس خود را به نحو دیگری امتحان کنند - انهدام آن با یک بمب لیزری! در حالی‌که معمولاً نابودی پهپادها با موشک‌های حرارتی یا راداری انجام می‌شود، این تصمیم پایانی متفاوت رقم زد... ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️پدافند کجا بود؟ ⭕️یکی از مسائل مطرح در جریان جنگ دوازده روزه عملکرد پرسش برانگیز پدافند هوایی کشور در برابر حملات هوایی اسرائیل بوده است؛ به گونه‌ای که در عمل هیچ شکار برد متوسط تا بلند در کارنامه مجموعه نیروهای تحت امر قرارگاه خاتم الأنبیا به ثبت نرسیده و معدود شکارهای ثبت شده مرتبط با سامانه‌های موشکی کوتاه‌برد و توپخانه‌ای بوده است؛ اما پرسش آنجاست که چرا؟ ⭕️بخشی از این عملکرد را می‌توان به فقدان تجهیزات مناسب و عدم پشتیبانی هوایی مناسب نسبت داد. بخشی دیگر بر اثر غافلگیری شبانه روز نخست جنگ و بخش دیگری بر اثر سرکوب دائم اجزای شبکه پدافندی طی جنگ بوده است. کما اینکه در جریان این تهاجم احتمالا بیش از 70 تن از پرسنل نیروی پدافند هوایی ارتش و فرماندهی پدافندی هوافضای سپاه (اعلام رسمی 35 پرسنل شهید پدافند ارتش و فرض تعداد مشابه برای سپاه) به شهادت رسیده‌اند. لازم به ذکر است که بعضا در مناطقی نیز اصلا پدافند حضور نداشته و در مناطقی هم حضور پررنگ اما بی‌اثر داشته است! ⭕️یکی از لحظات نمادین جنگ در جریان حمله به راکتور تحقیقاتی و مجتمع آب سنگین خنداب رقم خورد. صحنه‌ای که تحت تبلیغات سنگین نیز قرار گرفت و از چند جهت توسط هواگردهای صهیونیستی فیلم‌برداری شد. اگرچه روایت رسانه‌های داخلی از برخورد دو پرتابه حکایت دارد اما به‌نظر می‌رسد دست‌کم 3  پرتابه به گنبد راکتور و 3 پرتابه به محوطه تأسیسات برخورد داشتند. 1/5 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️اما خنداب چگونه حفاظت می‌شد؟ ⭕️تصاویر ماهواره‌ای و میدانی نشان می‌دهد این تأسیسات به وسیله دو آتشبار MIM-23 هاوک/مرصاد، یک رادار کشف ارتفاع پست کاستا/کاوش و احتمالا یک رادار پیش اخطار مطلع‌الفجر در کنار تعداد بسیاری رینگ توپخانه‌ای تحت پوشش بوده است؛ همچنین در پروفایل پروازی احتمالی که برای موشک کروز پوپای ترسیم شده نیز یک سایت پدافندی متشکل از یک آتشبار از سامانه پدافندی MIM-23 هاوک در محدوده فوق مستقر بوده است. علاوه‌بر این طی تمرینات دوره‌ای نیز استقرار سامانه پانزده خرداد تمرین شده بود. ⭕️تصاویر نشان می‌دهد که پرتابه‌ها از جهت غربی ~ شمال غربی به گنبد راکتور خنداب برخورد می‌کنند (لینک). این پرتابه‌ها احتمالا از نوع موشک کروز هواپرتاب پوپای (با احتمال کمتر کروز دلیله) بودند که دستکم برد 300 کیلومتری داشته و باتوجه به برد کشف حدود 100 کیلومتری سامانه پدافندی هاوک (برای رادار AN/MPQ-50) و برد درگیری 45 الی 50 کیلومتری برای موشک MIM-23، می‌توان احتمال داد جنگنده یا جنگنده‌های متخاصم خارج از برد کشف و درگیری رینگ پدافند اقدام به شلیک تسلیحات خود کرده باشند. 2/5 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️بنابراین پرسش اصلی آنجاست که چرا پدافند هوایی ما نتوانسته است موشک‌هایی با تکتولوژی دهه 60 و 80 میلادی را سرنگون کند؟ ⭕️موشک کروز دلیله موشکی با طراحی پنهان‌کار یا با تکنولوژی منحصر به‌فردی نیست و در اصل حاصل توسعه از پهپاد تاکتیکی BQM-74 بوده است؛ این مسئله حتی برای موشک کروز پوپای نیز صادق است و می‌توان آن را حاصل توسعه و اضافه شدن یک پیشران راکتی به بمب AGM-62 دانست که هر دو در دهه‌های 60 و 70 میلادی در اختیار اسرائیل بوده‌ و به بستری برای توسعه دلیله و پوپای تبدیل شدند. ⭕️حتی با فرض سرکوب شدید پدافند در این ناحیه، امکان دفاع در برابر تعداد انگشت شمار پرتابه‌های شلیک شده وجود داشته است. درحالی که عمده تجهیزات پدافندی این ناحیه سالم هستند و به‌جز انهدام یک لانچر هاوک و احتمالا یک رادار که منجر به شهادت دو تن از پرسنل شده است، آسیب ملموس دیگری قابل مشاهده نیست. ⭕️در میان ده‌ها سامانه توپخانه‌ای موجود در اطراف این تاسیسات، اگر سامانه‌ای مجهز به سیستم کشف، رهگیری و کنترل آتش الکترواپتیکی عملیاتی، استابلایزر مناسب و گلوله‌های ترکش‌شونده می‌بود (که کاملا با هزینه اندک در دسترس قرار دارد) امکان دفاع موثر به سادگی فراهم میشد. دستکم رژیم صهیونیستی ناچار به چند موج حمله با تسلیحات پیشرفته‌تر میبود. 3/5 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️در بررسی پوشش راداری در محدوده خنداب اما نکات مهم‌تری نهفته است. براساس اطلاعات موجود از سیستم‌های راداری نام برده شده، می‌توان عمل‌کرد رادار AN/MPQ-50 (رادار کشف ارتفاع بالای هاوک)، رادار AN/MPQ-55 (رادار کشف ارتفاع پایین هاوک) و رادارهای کاستا/کاوش و مطلع‌الفجر را شبیه‌سازی نمود. ⭕️براساس گراف‌های موجود که برای یک هدف با ارتفاع پرواز میانگین 50 متر از سطح زمین شبیه‌سازی شده است (تقریبی مشابه با حداکثر ارتفاع پروازی موشک کروز BGM-109 تاماهاک) علاوه‌بر پدیده سایه رادار که به علت عوارض زمینی در این نواحی دیده می‌شود (لینک)، در حداکثر برد کشف سیستم‌های راداری شاهد افت سیگنال‌های بازگشتی به رادار هستیم (در گراف‌های فوق از رنگ قرمز تا آبی بازگشت سیگنال از شدت قوی تا ضعیف تقسیم‌بندی شده است). ⭕️به این ترتیب می‌توان بیان کرد اگرچه در حداکثر برد به علت وجود عوارض زمین + افت سیگنال احتمال کشف اهداف (به‌ویژه اهداف با RCS پایین) در بهترین حالت خیلی اندک و در بدترین حالت غیرممکن بوده اما در فواصل نزدیک درصورت کشف هدف توسط سیستم‌های راداری مستقر، می‌شد علیه پرتابه‌های شلیک شده اقدام و حتی با موفقیت آنها را دفع کرد! 4/5 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️در این میان لازم است تا اشاره کنیم که در حالت مشابه سامانه‌های پدافندی MIM-23 هاوک اهدایی اسپانیا به اوکراین که همانند نسخه در اختیار ایران نسخه Phase-I هاوک محسوب می‌شوند، طی جنگ اوکراین توانست اهداف مختلفی شامل پهپادهای خانواده شاهد-131/136، موشک‌های کروز خانواده کالیبر و موشک‌های هواپرتاب خانواده KH-59 را با موفقیت رهگیری و منهدم کند! (لینک اول - لینک دوم) ⭕️پیش از رسیدن به مرحله انهدام اهداف متخاصم، دو مرحله مهمِ کشف (مشاهده هدف توسط رادار) و رهگیری (محاسبه مختصات و تعیین مسیر هدف توسط رادار) نیز وجود دارد که اهمیت خود را در انهدام موفق یا ناموفق اهداف نشان می‌دهد. با شرایط موجود به‌نظر می‌رسد پدافند هوایی کشور پیش از رسیدن به مرحله نهایی انهدام، در فرایند کشف و رهگیری با مشکل جدی یا اخلال سنگین مواجه بوده و برطرف کردن این نقص نیازمند توجه ویژه به مسئله هماهنگی سکوهای پدافندی زمین‌پایه و رهگیرهای هواپایه است. 5/5 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
17.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دنبال جاسوس میگردین؟ ویدیو قدیمی از موسسه امنیتی اسرائیلی آلما ویدیویی از یک پایگاه بزرگ موشکی ایران در جنوب کشور با نام پایگاه شهید چمران که مجهز به موشک های بالستیک قیام هست منتشر کرد - ببینید چطور خودمون مکان این سایت موشکی رو لو دادیم - فارغ از رصدهای ماهواره‌ای، بخش زیادی از این دستاورد رژیم صهیونیستی با OSINT و بررسی رونمایی های تلویزیونی است ✅خط آخر @Khaate_Akhar