eitaa logo
خط آخر
4.8هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
4.3هزار ویدیو
1 فایل
ارتباط با خط آخر: @M_Khaate_Akhar اگه دنبال حقیقت هستی اینجا در خط آخر پیداش میکنی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶 ایران و لبنان؛ چرا کشور ثالث؟ 🔹 رد و بدل پیام مجازی و نامه مکتوب میان وزرای خارجه ایران و لبنان و اظهارنظرهای رسانه‌ای هنوز ادامه دارد. دو روز پیش یوسف رجی وزیر خارجه لبنان در پاسخ به نامه عراقچی دعوت به سفر به تهران را رد کرد؛ اما در عین حال دوباره آمادگی خود برای گفتگو در بیروت و یا کشور ثالث را مطرح کرده است. 🔹 وزیر خارجه ایران نیز طی پستی در شبکه ایکس با دعوت سفر به بیروت موافقت کرده است، اما ضمن ابراز شگفتی از رد دعوت ایران، با چاشنی طعنه گفته است: با توجه به اشغالگری اسرائیل در لبنان و نقض آشکار آتش‌بس، کاملاً درک می‌کنم که چرا همتای لبنانی ارجمندم آماده سفر به تهران نیست. 🔹 اما وزیر امور خارجه لبنان جمعه در گفت‌وگو با الجزیره به تندی علیه ایران سخن گفت و نقش آن در لبنان و منطقه را بسیار منفی برشمرد و خواستار توقف تامین مالی تشکیلاتی لبنانی شد که آن را غیر قانونی خواند و نامی هم از آن نبرد. رجی همچنین از دریافت هشدارهایی از محافلی عربی و بین‌المللی مبنی بر آماده شدن اسرائیل برای انجام یک عملیات گسترده علیه لبنان خبر داد. حالا با این وضع روشن نیست که اساسا گفتگویی برگزار شود و اگر هم انجام شود، مثمر ثمر واقع شود. 🔹 در این میان اما پرسش این است که چرا لبنان خواهان گفتگو در کشور ثالثی است که می‌توان گفت در واقع منظور میانجی شدن همین طرف سوم نیز هست. در این راستا هم به احتمال زیاد یکی از اهداف سفر چند روز پیش جوزف عون رئیس جمهور لبنان به کشور عمان ترغیب آن به میانجیگری میان بیروت و تهران باشد. درباره چرایی تاکید لبنان بر گفتگو با تهران درباره مسائل حساس در کشور ثالث و یا وساطت چنین کشوری می‌توان گفت که در وهله نخست هدف دولت لبنان از این کار با وجود روابط رسمی دیپلماتیک فیمابین، ترسیم این تصویر - چه برای تهران چه دیگر طرف‌های داخلی و خارجی - است که روابط دو کشور در وضعیت و شرایطی عادی نیست تا گفتگوی خود با طرف ایرانی را از این موضع تنظیم و به پیش ببرد و به نوعی هم از این طریق برای پیشبرد گفتگو بر اساس خواسته‌های بیروت فشار آورد. 🔹 عامل دوم می‌تواند تلاش دولت این کشور برای ایجاد و حفظ فاصله‌ با تهران باشد؛ چه برای بازتعریف جایگاه لبنان در بلوک‌بندی‌های منطقه‌ای و نگرانی از واکنش آمریکا و چه به خاطر خوشایند و دفع فشارهای آنها و... در هر صورت، لبنان در شرایط بسیار حساسی قرار دارد و با نزدیک شدن به پایان مهلت اسرائیل و آمریکا در صورت خلع سلاح نشدن حزب‌الله احتمال جنگ گسترده دیگری بالاست. 🔹 در چنین شرایطی، حاکمان جدید لبنان معتقدند که تهران هم بخشی از این ماجراست. آنها هر چند امروز برای تشدید اقدامات خود برای خلع سلاح حزب‌الله تحت فشار آمریکا، اسرائیل و طرف‌های دیگری هستند، اما همین امر خواسته دیرینه خود آنها و نیروهای سیاسی همسو نیز هست و در مقابل مخالفت سرسختانه حزب‌الله بر این باور هستند که کلید تحقق آن در تهران است و به همین علت به انحای مختلف چه اظهارنظرهای مطبوعاتی و چه طرح فورمتی غیر عادی برای گفتگو، حفظ روابط و تقویت آن را به خلع سلاح حزب‌الله ربط می‌دهند. در کش و قوس چنین تنشی و حتی در صورت وقوع جنگ ویرانگر دیگری علیه حزب‌الله هیچ بعید نیست که دولت لبنان در آینده تا قطع روابط هم پیش برود. صابر گل عنبری ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
💢 زمان کم و نیاز فوری به جنگنده ایران در صورت عدم تامین فوری جنگنده از سوی روسیه، چه راه حل هایی پیش رو دارد؟ در نیاز فوری و این وضعیت نرخ تحویل، آیا خرید هر جنگنده و پلتفرمی که دستمان به آن میرسد به موازات هم و به طور همزمان منطقی و عقلانی است ؟ گزینه ها چیستند ؟ به فرض جلب رضایت فروشندگان، به چه چیز هایی باید توجه کرد تا این کار به شکل موثر و بهینه صورت بپذیرد و چالش های پیش رو چه خواهند بود ؟ ⚜️خودتان از وضعیت نرخ تولید و تحویل جنگنده های روسی آگاه هستید. اسنادی که به تازگی منتشر شده بود صحبت از تحویل 16 فروند جنگنده Su-35 به ایران در بازه 2025 تا 2027 میکرد، که به طور متوسط میشود 6 فروند در سال ... در حالی که نرخ تحویل Su-35 در خط تولید KnAAZ حدود تنها 20 فروند در سال است. یعنی با وجود اینکه روسها بیش از 30% از کل ظرفیت خروجی سالانه Su-35 خود را به ایران اختصاص داده اند، باز هم زمان به ضرر ماست ! در مواجهه با این مشکل چند مسیر و راه حل قابل پیگیری وجود دارد ... ⚜️اگر خاطرتان باشد، قبلا توضیح دادیم که عامل محدود کننده روسها در نرخ تولید جنگنده ها زنجیره تامین اجزاء و قطعات و آلاتشان نیست، بلکه صرفا ظرفیت خط اسمبلی است. اگر الان، چند سال پیش میبود و ما در عجله خاصی نمیبودیم احداث یک تاسیسات داخلی که مستقیما کیت ها در ایران سر هم شوند ( یا حتی همزمان اینجا و آنجا ) و به مرور قطعات و اجزاء سازه ای که میتوان داخل ایران تولید کرد هم بومی سازی شوند، قطعا گزینه خیلی خوبی میبود چرا که تاسیسات ما میتوانست متمرکز روی یک تایپ باشد و پس از دو-سه سال به نرخ بالاتری برسد. خط Su-30MKI در اختیار HAL هند تجربه موفقی در این زمینه دارد : این مجموعه در ابتدا کیت هایی به شکل CKD دریافت و اسمبل میکرد ( 26 فروند ) تا زمانی که مجوز تولید تحت لیسانس از روسیه دریافت کرد ( از 2004 ) و اجزاء فیوزلاژ، بال و سایر اجزاء سازه ای ایرفریم را در مجتمع Nashik اسمبل میکرد. در توافق با روسیه HAL برای 140 فروند سفارش دریافت کرد. موتور های AL-31FP هم در مجتمع Koraput ساخته میشدند. از 2007 این نرخ شدت گرفت و به 10-14 فروند در سال رسید که پس از آن بود که HAL فرایند های فراوری مواد خام، فورج، ماشین کاری و اسمبلی اجزای اصلی سازه ای را فراهم سازی کرد. به هر حال در این برنامه بیش از 400 تامین کننده هندی برای ~6,000 قطعه و کامپوننت دخیل بودند. تا 2012 کار خوب پیش رفت، بعد یک وقفه چند ساله ایجاد شد تا 2017 که 8 فروند و 2018 به بعد دوباره 16-10 فروند و 2021 هم حداکثر نرخ کل یعنی 30 فروند پایان کار بود. پس از چندین سال وقفه، از 2024 دوباره قرار شده این مجموعه 12 فروند دیگر Su-30MKI بسازد و تحویل بدهد، که احتمالا تا 2028 تکمیل نخواهد شد. باید توجه داشت که HAL در زمان هایی که تولید نداشته بیکار نبوده و بیش از 200 فروند از همین هواپیما ها را تعمیر و اوورهال کرده و به خدمت بازگردانده است. نتیجتا این فرایند با زمان بندی درست سفارشات و پیوستگی درست میتواند بسیار مفید و موثر باشد و اگر ما هم میتوانستیم در صورت سفارش زودتر تا امروز به 16 فروند "در سال" برسیم میتوانستیم یک حرفی برای گفتن داشته باشیم و اصلا این بلا سر امنیت ملی کشور نمی آمد. ⚜️به هر شکل در صورتی که در زمان درست به شکل درست انجام میشد ( فرضا داستان های 2016 سردار دهقان وزیر دفاع و مذاکرات خرید Su-30SM با حق تولید تحت لیسانس در ایران که در جریان حواشی آن هستید ) ما میتوانستیم تا امروز تعداد قابل توجه و مناسبی جنگنده مدرن در نیروی هوایی خودمان داشته باشیم — که نداریم. ۱/۵ ✅خط آخر @Khaate_Akhar
خط آخر
💢 زمان کم و نیاز فوری به جنگنده ایران در صورت عدم تامین فوری جنگنده از سوی روسیه، چه راه حل هایی پیش
⚜️بحث سر Su-30SM شد ... یکی از گزینه های دیگر برای سفارش به موازات Su-35 ( که البته اگر امروز سفارش بدهید شاید دیر هم باشد ) همین Su-30SM یا SM2 به شکل شخصی سازی شده باشد. خط تولید Su-30 ها در مجتمع Yakovlev در ایرکوتسک توانایی تامین Su-30 ها را به طور ساده تری دارد ( نسبت به 35 )، و در ادوار گذشته ( حوالی 2013 ) به سادگی تا بیش از 35-40 فروند Su-30 به علاوه 20-30 فروند Yak-130 بوده است ( به گفته Oleg Damchenko مدیر عامل وقت این تاسیسات ). اکنون هم احتمالا بخش عمده ظرفیت تولید Yak-130 ها برای سفارشات خودمان است، و نمیدانیم دقیقا در طول 2025 چه تعداد Su-30 به خود نیروی هوایی / هوانوردی دریایی روسیه تحویل داده شده است؛ اما با این وجود در شرایط اضطراری فعلی که باید از هر منبعی به فکر تامین جنگنده بود، پلتفرم Su-30 که اشتراکات بسیاری هم با Su-35 دارد ( به طور خاص Su-30SM2 که قابلیت های شدیدا بهبود یافته دارد ) بسیار گزینه مطلوبی برای خرید به موازات آن است. در صورت امکان شخصی سازی در سفارش این جنگنده ها یک مورد اساسی درباره موتور وجود دارد که برای یکپارچه سازی موتور آنها و همچنین ارتقای بسیار شدید قابلیت های آنها خوب است که موتور Izdeliye 177S برای نصب روی هر دوی آنها خریداری شود تا هم از نظر لجستیکی به یکپارچگی کمک شود و هزینه ها و پیچیدگی های ناشی از تنوع کاهش یابد، و هم به دلیل عمر عملیاتی بسیار بیشتر این موتور ها ( TBO برابر با 6000 ساعت، سه برابر AL-31F ) آمادگی رزمی ناوگان و هزینه های تعمیر و نگهداری بسیار کاهش یابد، و هم به دلیل مصرف ویژه سوخت ( SFC ) پایینتر این موتور ها هزینه های پروازی کاهش یافته و برد پروازی افزایش یابد ( اختلاف 0.67 با 0.79 واقعا اختلاف کمی نیست ). ⚜️طبیعتا گزینه دیگر در این بحث J-10C / CE است، که انتخاب بسیار مطلوبی است و مزایای بسیار زیادی را هم با خود به همراه می آورد؛ از جمله طیف بسیار گسترده ای از تسلیحات پیشرفته هوا به هوا و هوا به زمین / سطح، اویونیک پیشرفته، رزم شبکه محور و ... ، و همچنین با وارد کردن زیرساخت و پایه و اساس جنگنده های نوین چینی، بستر ساز خرید های احتمالی آینده از چین ( مثلا J-35A ) خواهد بود. مورد آخر خیلی مهم است، چون اگر در بلند مدت به آن نگاه کنیم، در بحث مقایسه بین Su-57 و J-35A، جنگنده چینی آینده دار تر است و بهتر است به سمت آن حرکت شود ( نرخ تولید خیلی بالاتری هم خواهد داشت ) چرا که در بحث پلتفرم های پشتیبانی و اطلاعاتی و فرماندهی هوابرد هم چینی ها برتری مطلق را در اختیار دارند، و شانس اینکه بتوان از چین آواکس خرید بسیار بالا است. در این شرایط چین به طور کلی و در مقیاس کلان انتخاب عقلانی تری خواهد بود و فراتر از مقایسه "جنگنده با جنگنده" است. خیلی ها حتی در خود نیروی هوایی ارتش به جنگنده Su-57 علاقمند هستند، و به عنوان یک جنگنده نسل 5 کلاس سنگین شاید مزایای بسیاری هم به J-35A فراهم کند، اما با دیدگاه System of Systems و جایگاه جنگنده در رزم کلان که بنگرید، متوجه میشوید که انتخاب درست برای سرمایه گذاری، چینی ها هستند. باید توجه داشت که صد البته انتخاب بین این دو گزینه پارامتر ها و پیچیدگی های بسیاری دارد ( از شرایط سیاسی تا زیرساخت و بودجه و زمان بندی و تسهیلات و پشتیبانی و ... ) و تصمیمی نیست که بتوان در یک پاراگراف گرفت. انتخاب بین Su-57 و J-35A به عنوان پلتفرم نسل 5 آینده بحث بسیار مفصلی — شاید ساعت ها — در جلسات ستاد نیروی هوایی ارتش میطلبد. ۲/۵ ✅خط آخر @Khaate_Akhar
خط آخر
⚜️بحث سر Su-30SM شد ... یکی از گزینه های دیگر برای سفارش به موازات Su-35 ( که البته اگر امروز سفارش
⚜️جنگنده J-10CE طبق تجربه پاکستان، نرخ تحویل صادراتی بسیار سریعی دارد و از لحظه بستن قرارداد تا آغاز تحویل ها هم به نسبت مدت زمان کوتاهیست. اینطور که به نظر میرسد چین دیگر J-10C سفارش نمیدهد و تقریبا تمام ظرفیت خط تولید معطوف به تولید صادراتی است که به نفع کشور هایی مثل ایران خواهد بود. این جنگنده با خود یک "درک و فهم جدید" از رزم هوایی به میدان می آورد، و اگر همراه اقلامی مانند AWACS تهیه شود، ممکن است حتی از پلتفرم های مستقل تر مانند Su-35 ( پیشتر توضیح دادیم که استقلال یعنی چه ) هم بسیار موثر تر واقع شود کما اینکه در درگیری هند و پاکستان خود را اثبات کرد. الان دیگر بحث بین Su-35 و J-10C نیست چرا که Su-35 در دست تحویل است اما بحث سر خریداری J-10C به عنوان یک پلتفرم موازی میتواند مزایای فراوانی داشته باشد هم در بحث پر کردن کمیت و هم در بحث عملیات؛ اما شرط این ماجرا این است که جنگنده های با مبدأ های متفاوت ( روسی - چینی ) بتوانند تحت یک شبکه با سامانه های پدافندی و ... بومی ( یا غیر بومی ) به شکل یکپارچه به عملیات بپردازند و برای ارتباط با یکدیگر ( اشتراک اطلاعات و IFF و مخابرات و ... ) مشکل نداشته باشند. درباره Izdeliye 177S بحث کردیم، از آنجایی که J-10 ها هم قبلا با AL-31FN3 تولید میشدند، و UEC روسیه میگوید هر پلتفرمی که از AL-31F / AL-41F استفاده میکرده خواهد توانست از Izdeliye 177 ها استفاده کند، خوب است که در صورت تهیه این موتور برای Su-35 / Su-30 ها، برای J-10CE ها هم همین موتور تامین شود تا مجددا اشتراک حداکثری بین ناوگان برقرار شود. علاوه بر این، باید دید آیا روسها خواهند گذاشت تسلیحات چینی و بومی با جنگنده هایشان منطبق شوند یا خیر چرا که بدون R-77M ( که گفتیم احتمالا برای صادرات موجود نباشد )، مسلم است که تا وقتی PL-15 موجود باشد کسی به R-77-1 نگاه هم نخواهد کرد ! اگر شما بتوانید ویژگی های مثبت سلاح چینی با پلتفرم روسی را با هم ترکیب کنید، خودش سوای از R-37M یک تقویت بزرگ خواهد بود. ⚜️گزینه دیگر که با J-10CE در یک راستا است ( و قطعا عده کثیری مخالف خواهند بود ) JF-17 Block III Thunder است. این جنگنده تقریبا تمام طیف تسلیحاتی J-10C و تمام مزایای آن از شبکه محوری و ... را در خود دارد، اما از نظر هزینه ( چه هزینه خرید چه هزینه های جاری ) بسیار ارزان تر از تمام جنگنده های دیگر این لیست است، آن هم به این دلیل است که پلتفرم بسیار سبک تری است. با این وجود، میتواند تحویل سریعی داشته باشد و در ترکیب با پلتفرم AWACS و رزم شبکه محور همانقدر موثر باشد که J-10C موثر است — یعنی موثر تر از Su-35 و Su-30 ! انتظارش را ندارید ... اما رزم شبکه محور واقعا همینقدر در میدان جنگ تاثیر گذار است، و در مقابل، سلب کردن آن از دشمن هم همینقدر تاثیر گذار ... البته باید توجه داشت که تاندر به همین دلیل کوچکتر و سبکتر بودن، برد عملیاتی کمتری نسبت به سایر پلتفرم های مطرح دارد، هر چند که همچنان لود رزمی خوبی را امکان پذیر میسازد ( به لطف پایلون های دو تایی PL-15 ). ⚜️نتیجتا با کمی بهینه سازی در پلتفرم ها برای افزایش اشتراکات، شاید حتی انتقال فناوری و بستر سازی تولید سریع برخی قطعات برای بومی سازی سریع بخش مهم زنجیره پشتیبانی بتوان خرید همزمان چند پلتفرم برای افزایش نرخ تحویل فوری را به طور منطقی توجیه کرد. اما چالش های بسیاری این وسط وجود دارد. بحث پرداخت فقط بخش کوچکی از مشکل است. قرارداد های نظامی همواره قسط بندی میشوند و اینگونه نیست که شما قرار باشد تمام مثلا 10 میلیارد دلار یک قرارداد تسلیحاتی را همان ابتدا در پیش پرداخت بپردازید، بلکه زمان بندی پرداخت ها در زمان های مشخص از پیش توافق شده و مطابق با برنامه ریزی تکمیل قرارداد از طرف فروشنده مقرر میشوند. اما چالش های بسیار باقی میمانند. آیا روسها حاضر به تامین موتور مورد نظر ما ( Izd. 177S ) خواهند شد یا قادر به آن خواهند بود ؟ آیا روسها حاضر به تامین قطعات یدکی و پشتیبانی سریع کافی برای عملیاتی نگه داشتن ناوگان خواهند شد ؟ آیا روسها حاضر به فروش تسلیحات کلیدی همانند R-37M خواهند شد ؟ آیا روسها حاضر به موافقت با انطباق تسلیحات بومی و چینی با جنگنده های ساخت روسیه خواهند شد ؟ آیا در حالت ایده آل روسها حاضر به تحویل کیت به ایران برای اسمبلی سریعتر در کنار تداوم اسمبلی سفارشات ما در خطوط اسمبلی خودشان ( KnAAZ و Irkutsk / Yakovlev ) خواهند شد ؟ آیا روسها و چینی ها حاضر به نصب موتور روسی مورد اشاره ( Izd. 177S ) خواهند شد ؟ ۳/۵ ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
خط آخر
⚜️جنگنده J-10CE طبق تجربه پاکستان، نرخ تحویل صادراتی بسیار سریعی دارد و از لحظه بستن قرارداد تا آغاز
جنگنده دست دوم؛ آری یا خیر؟ ارزیابی از گزینه ها، مزایا و معایب؛ فرصت ها و چالش ها ⚜️حتما شنیده اید که مدت ها صحبت سر تهیه جنگنده های MiG-29 دست دوم از روسیه است. عمدتا صحبت حول نسخه خاصی مطرح میشود : MiG-29SMT. این جنگنده به اسم پیشرفته ترین ارتقای روسی روی این جنگنده است، که راه تشخیص آن هم برآمدگی بزرگ پشت کابین است که مخزن سوخت است و برد آن را به شکل چشمگیری نسبت به حالت پایه افزایش داده است. به گفته سازنده، MiG-29SMT هم میتوانسته به شکل نوساز ساخته شود هم روی فروند های موجود، که البته لازم به ذکر است که خود روسها تعداد زیادی از آن نداشتند و ارتقای بقیه ناوگان هم به دلیل خستگی و خوردگی سازه "غیر به صرفه" تشخیص داده شده و پیگیری نشده است. تا سال 2024، مجموعا تنها 108 فروند MiG-29 از تمام نسخه ها در خدمت مجموع نیروی هوایی و هوانوردی دریایی روسیه بوده است که نیروی هوایی داشته به مرور آنها را از خدمت خارج میکرده و خاندان فلنکر تقریبا تمام MiG-29 ها را بازنشسته کرده اند و اکنون میگ-29 تقریبا تنها در هوانوردی دریایی روسیه و معدود جا های دیگری یافت میشود. نتیجه آنکه تعداد زیادی از جنگنده هایی که تا همین چند سال پیش فعال بودند ( حدود 260 فروند ) حالا دیگر فعال نیستند و شاید تعداد زیادی از آنها در مدت زمان نسبتا کوتاهی قابلیت بازیابی و فروش داشته باشند. ⚜️باید بگوییم که به طور کلی و ذاتی و ماهیتی پلتفرم، میگ-29 جنگنده خوبی نیست و اگر داستان خرید آن صحت داشته باشد صرفا برای پر کردن کمیت و شلوغ کردن آسمان است. در دوران خودش و در یک ساختار فشرده و چند لایه در نیروی دفاع هوایی شوروی، با پشتیبانی رهگیر های سطح بالای دیگری و پدافند زمین پایه، این جنگنده قادر بود نقش رهگیر کوتاه برد دفاع نقطه ای را به خوبی ایفا کند و ضعف نشان ندهد، اما ایران هیچکدام از آن ساختار ها را ندارد و نقش رهگیر دفاع نقطه ای هم دیگر به کل منسوخ شده و در تعریف امروزی جایی ندارد. طبیعتا این جنگنده ها بدون ارتقای قابل توجه قابلیت شبکه محوری و ... هم نخواهند داشت و در بهترین وضعیت MiG-29SMT ها تنها کاکپیت دیجیتال خواهند داشت که تعداد آنها هم بیشتر از 20-30 فروند نبوده است. البته روسیه SMT را برای صادرات نیز عرضه میکرده و به عنوان مثال همین نیروی هوایی یمن هم قبل از آغاز جنگ داخلی و سپس حمله ائتلاف عربی، تعدادی از این نسخه را در اختیار داشت که بیشترشان همان ابتدای جنگ در حملات هوایی ائتلاف عربی روی زمین هدف قرار گرفتند. در دهه 2000، روسیه 28 فروند MiG-29SMT به الجزایر تحویل داد اما الجزایر آنها را پس فرستاد، که در سالیان بعد به خود نیروی هوایی روسیه تحویل داده شدند ( الجزایر به جای آنها MiG-29M / M2 سفارش داد و تحویل گرفت ). حتی در این نسخه هم، همچنان این جنگنده رادار خوبی ندارد و بردش همچنان زیاد نیست و برای همین معمولا حداقل یک مخزن سوخت خارجی زیر بدنه و گاهی اوقات دیگر تا 3 مخزن سوخت خارجی حمل میکند. این جنگنده نه تعداد هاردپوینت های زیادی دارد و نه پیلود زیادی، و یک جنگنده کلاس متوسط است ( این کجا و بقیه کجا ). تنها مزیت این جنگنده همچنان چالاکی و مانور پذیری و HMSD + R-73M است. برای ما در این وضعیت به خصوص، این جنگنده یک قابلیت بیشتر به همراه می آورد که آن هم همان R-77-1 نسخه عادی به عنوان سلاح هوا به هوای میان برد است، که در کشور ما هنوز سلاح هوا به هوای میان برد هدایت فعال راداری استانداردی با ابعاد و وزن معقول وجود ندارد. ایران از قبل کاربر میگ-29 بوده، و توانایی مدیریت ناوگان و پشتیبانی از آنها را تا حد قابل توجهی دارد و از نظر لجستیکی این انتخاب، انتخاب معقولی است. نهایتا بسیار مهم است که اخبار چقدر درست هستند، ایران چه تعداد از چه نسخه ای تهیه کرده و چقدر تحویل گرفته است. در حداقل ترین حالت، این جنگنده ها اگر واقعا هم اکنون تحویل گرفته شده باشند و در حال عملیات باشند، میتوانند به افزایش تعداد و گستردگی سورتی های CAP ما در امتداد مرز های غربی کمک شایانی کنند. در شرایط جنگی هم، لااقل میتوانند تضمین کنند که پهپاد به آن عظمت راست راست وسط آسمان شما ول نچرخد! ⚜️علاوه بر روسیه، بلاروس نیز تعدادی MiG-29 در انبار های خود دارد که در وضعیت غیر عملیاتی اما رزرو هستند و میتوانند در مدت زمان کوتاه برای خدمت آماده شوند. ازبکستان هم تعدادی دیگر MiG-29 در انبار های خود داشته که شاید قابل خرید باشند. ۴/۵ ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
خط آخر
جنگنده دست دوم؛ آری یا خیر؟ ارزیابی از گزینه ها، مزایا و معایب؛ فرصت ها و چالش ها ⚜️حتما شنیده اید
⚜️در سالیان اخیر، قزاقستان درست در پاییز دو سال پیش 117 فروند جنگنده قدیمی خود از سری های MiG-31، MiG-29، MiG-27 و Su-24 را با قیمت های خیلی پایین به حراج گذاشت، که به گفته نیروی هوایی قزاقستان هیچکدام نه در شرایط عملیاتی بودند و نه احیای آنها به صرفه بود. وضعیت جوری خراب بود که گفته شده بود حتی استفاده به عنوان انبار قطعه هم امکان پذیر نیست، و شرط فروش نیروی هوایی قزاقستان "اسقاط در محل" بوده است. پس اگر به این گزینه فکر میکردید، این گزینه هم وجود نداشته. ⚜️علاوه بر اینها، شاید در سایر نقاط دنیا هم پیدا شوند کشور هایی که بخواهند از شر میگ-29 های خود خلاص شوند. تازه فقط میگ-29 هم نیست؛ "ممکن است" کشور هایی باشند که بخواهند فرضا پلتفرم های Su-27 و ... خود را هم بفروشند ( بنا به هر دلیلی ). ⚜️قابل توجه است تلاش برای تهیه جنگنده های دست دوم توسط ایران تجربه جدیدی نیست؛ به عنوان مثال میگ-29 های مولداوی که دهه ها قبل برای فروش گذاشته شده بودند و آمریکا برای اینکه دست ما به آنها نرسد خودش همگی آنها را خرید .... ⚜️گزینه دیگری که برای ایران موجود بود اما طبق اطلاعات واصله به طرز عجیبی انجام نشد، جنگنده های J-10B مورد MLU قرار گرفته ( Mid-Life Upgrade برای J-10B آن را به سطحی تقریبا مشابه J-10C رسانده است به نحوی که اویونیک مشابه است، توانایی پذیرایی از تمام طیف تسلیحاتی جدید را دارد و شاید حتی موتور هم تعویض شده باشد ) نیروی هوایی چین بود. حدود 60 فروند J-10B ساخته شده بودند که طی چند سال اخیر مورد MLU قرار گرفته بودند. اطلاعات واصله میگویند با وجود موافقت چین برای تامین این جنگنده ها به ایران در یک زمان بندی 9 ماهه ( برای آموزش خلبانان و پرسنل )، مورد پذیرش ایران واقع نشده است ! ... مدتی پس از آن، گزارش شد که اندونزی در حال در نظر گرفتن خرید تعدادی J-10 دست دوم از چین است که همان J-10B MLU ها بودند ... ⚜️برای جمع بندی، جنگنده های دست دوم ( به جز J-10B MLU ) شاید از نظر قابلیت به توانمندی جنگنده های جدید نباشند، اما برای پر کردن کمیت در مدت زمان کوتاه مناسب هستند. پلتفرم میگ-29 پلتفرم آشنایی است و هر چه در توانمندی ضعف داشته باشد از این منظر که ایران سه دهه کاربر آنها بوده و آشنایی نسبی با آنها در کشور وجود دارد برای ما مزیت دارد. اما باید دقت کرد که پلتفرم هایی که ممکن است میل به خریدشان وجود داشته باشد نباید عمر سازه شان از یک حدی بیشتر باشد که بخواهد برای خودمان درد سر درست کند و باید حد مشخصی از سلامت و آمادگی را داشته باشند، که البته این مسئله ای بدیهی است که قطعا به آن توجه کافی خواهد شد. ۵/۵ پایان ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
🚨حمله به جشن مذهبی یهودیان در استرالیا این تیراندازی در جشن حنوکای یهودیان در شهر سیدنی بیش از ۱۰ کشته و ۶۰ زخمی بر جای گذاشته است. نکته مهم آنست که برخی رسانه های اسرائیلی عامل این حمله را ایران دانسته اند. اسرائیل هیوم: مقام اسرائیلی در مورد حمله ساحل بوندی: «ایران پشت آن است» یک منبع ارشد امنیتی اسرائیل می‌گوید تهران و نیروهای نیابتی آن تلاش‌های خود را برای هدف قرار دادن اماکن اسرائیلی و یهودی در سراسر جهان افزایش داده‌اند و به حمله تروریستی مرگبار ساحل بوندی به عنوان بخشی از این کمپین اشاره می‌کند ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
خط آخر
2.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 لحظه خلع سلاح یکی از افراد مسلح در استرالیا توسط یک مرد حاضر در صحنه ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
خط آخر
🚨 تلویزیون اسرائیل: ایران بطور جدی درحال ساخت موشک های بالستیک سوخت جامد است تلویزیون اسرائیل: ایرا
رسانه‌های غربی اخیرا بر کلیدواژه "شلیک ۲۰۰۰ موشک در روز" توسط ایران مانور می‌دهند. این مسئله علاوه بر اینکه جنبه تهدیدنمایی و توجیه تجاوزات آتی را دارد، یک پیوست داخلی بر روی مخاطب ایرانی نیز دارد و آن "صعود و فرود و سقوط" است. قطعا شلیک ۲۰۰۰ موشک در روز برای ما یک هدف عالی است اما تاکید رسانه‌های غربی بر اینکه این توان اکنون وجود دارد باعث می‌شود تا انتظار مخاطب ایرانی از توان موشکی کشور به صورت کاذب بالا رفته و در حین جنگ در صورت شلیک کمتر، به ناگهان انگاره‌های ذهنی قبل دچار فرود شده و با ادامه آن در خلاء، ذهن اصطلاحا سقوط کند. یک ارزیابی واقع بینانه بر این مبناست که توان ما تقریبا به وضعیت ۲۲ خرداد رسیده و اکنون در حال اوج‌گیری بیشتر از قبل است و همین باعث وحشت مقامات صهیونیست شده است. محلل ✅خط آخر @Khaate_Akhar 💬 نظرات
💰 تحلیل دلار قیمت دلار در بازار آزاد به مرز ۱۳۰ هزار تومان نزدیک می‌شود. 💵بررسی رفتار قیمت از اردیبهشت ماه سال جاری نشان می‌دهد که قیمت، یک رفتار منظم شکل داده است. همانطور که در تصویر نشان داده شده است. اندازه هر موج صعودی قیمت ۲ برابر موج اصلاحی قبل خود بوده است. 💵در این نظم و رفتار، ۶ رفت و برگشت قیمت مشاهده می‌شود و می‌توان نوسانات قیمت را توضیح داد. و اگر (یک شرط و مفروض مهم ) قائل به حفظ نظم گذشته باشیم، انتظار می‌رود قیمت از محدوده ۱۳۳ هزار تومان تا ۱۱۸ هزار تومان اصلاح کند. به نظر تکمیلی بنده دلار تا اواسط بهمن در محدوده ۱۳۳هزار تومان خواهد بود سپس سقوط میکنه و اصلاح میکنه تا ۱۱۰هزار و اونجا فرصت خرید برای معاملاتتون است ✅خط آخر @Khaate_Akhar