eitaa logo
خط آخر
4.8هزار دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
3.9هزار ویدیو
1 فایل
ارتباط با خط آخر: @Admin_Khaate_Akhar اگه دنبال حقیقت هستی اینجا در خط آخر پیداش میکنی
مشاهده در ایتا
دانلود
خط آخر
⭕️بر این اساس تلاش شده تا با درنظر گرفتن شیوه‌های عملیاتی در مأموریت‌های هوایی تهاجمی، از عوارض زمین برای پوشش دسته‌های پروازی استفاده شود. همچنین برای تعیین و یافتن کریدورهای احتمالی، علاوه‌بر درنظر گرفتن مصرف سوخت هر جنگنده (2700 کیلوگرم بر ساعت برای خانواده ایگل و 2300 کیلوگرم بر ساعت برای خانواده فالکن) تلاش شده تا با درنظر گرفتن نشانه‌های مختلفی همچون دیده شدن مخازن سوخت خارجی 600 گالنی جنگنده‌های F-15C/D/I رژیم در ساحل رامسر و نور (صلاح‌الدین کلا) در استان مازندران و شهر بارده در استان چهارمحال و بختیاری و همچنین گزارش ساکنین بیله‌سوار از مشاهده جنگنده در آسمان شمال‌غرب کشور، کریدورهای مذکور براساس کوتاه‌ترین مسافت پروازی شناسایی و ترسیم شوند. واضح است که مصرف سوخت یک جنگنده در شرایط پروازی مختلف، متفاوت است اما به جهت بررسی تئوری و انجام محاسبات به‌صورت تخمینی، صرفا یک عدد به‌عنوان میانگین مصرف در شرایط پرواز اقتصادی درنظر گرفته شده است. ⭕️با مشاهده برخی تصاویر مربوط به حملات هوایی، می‌توان با قطعیت بالایی پروفایل پرتابه از محل حدودی پرتاب تا رسیدن به نقطه اصابت را ترسیم نمود و به این ترتیب می‌توان محدوده پرتاب بمب‌های هواپرتاب و شلیک موشک‌های کروز را به‌صورت حدودی تخمین زد. ⭕️باتوجه به کوهستانی بودن محدوده‌های پرتاب تسلیحات در ناحیه شمال و غرب کشور، به‌نظر می‌رسد جنگنده‌های رژیم برای حمله به اهداف از تاکتیک LABS (مخفف Low Altitude Bombing System که با عنوان Toss/Loft bombing نیز شناخته می‌شود) استفاده کرده باشند. ⭕️در این تاکتیک جنگنده مهاجم با پرواز در ارتفاع پایین/پست و با استفاده از عوارض زمین به نقطه تعیین شده در رایانه کنترل سلاح جنگنده می‌رسد و با انجام عمل پاپ‌آپ (Pop-up) در دامنه کوه، عمل رهاسازی بمب در زاویه 20 الی 75 درجه نسبت به خط افق صورت می‌گیرد (این عمل باعث می‌شود تا پرتابه به سمت جلو و رو به بالا پرتاب شود). در ادامه مسیر، پرتابه با سیستم هدایت خود (هدایت GPS/INS در بمب‌های GBU-39/31، هدایت GPS/INS+IIR در بمب‌های اسپایس و GPS/INS+IIR/TV در کروزهای دلیله و پوپای) تا رسیدن به هدف هدایت می‌شود. 4/7 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️براساس موارد ذکر شده گرافی از کریدورهای احتمالی برای ورود و خروج جنگنده‌های نیروی هوایی رژیم صهیونیستی به آسمان کشور ترسیم می‌شود، کریدورهای احتمالی به دو دسته شمالی و جنوبی تقسیم‌بندی می‌شود: ⭕️مسیرهای پروازی کریدور شمالی: جنگنده پس از برخاست از پایگاه مبدأ خود در سرزمین‌های اشغالی، در محدوده جنوب-شرق آسمان سوریه (تدمر - دیرالزور) اقدام به سوخت‌گیری هوایی از تانکرهای سوخت‌رسان KC-707 می‌کند. جنگنده‌ها در مأموریت‌های رزمی به‌دلیل فول لود بودن (حمل ماکزیمم تسلیحات درکنار غلاف دیتالینک AN/ASW-55 برای موشک‌های کروز دلیله و پوپای، غلاف ناوبری AN/AAQ-13، غلاف هدف‌گیری AN/AAQ-28 و جنگال ELTA-8222) و رعایت حداکثر وزن برخاست جنگنده (MTOW)، تلاش می‌کنند تا با کاهش سوخت داخلی محدودیت مربوط به حداکثر وزن برخاست جنگنده را رعایت کنند؛ به این ترتیب جنگنده‌های عمل‌کننده نیاز دارند تا پیش از آغاز عملیات اولین مرحله سوخت‌گیری را در  محدوده احتمالی جنوب آسمان سوریه انجام دهند. ⭕️پی‌نوشت اول: ویدئوی سوم مربوط به لحظه تقرب جنگنده F-16 نیروی هوایی رژیم صهیونیستی به تانکر سوخت‌رسان KC-707 بر فراز آسمان دیرالزور در شمال سوریه ⭕️پی‌نوشت دوم: ویدئوی چهارم تصویر منتشر شده ارتش رژیم از فعالیت سوخت‌رسانی به جنگنده‌های رژیم صهیونیستی؛ در ویدوی فوق لحظه سوخت‌گیری جنگنده‌های F-16I با پایلون‌های خالی از سلاح (سوخت‌گیری در مسیر بازگشت)، F-15I مسلح به بمب‌های اسپایس-1000 (اولین مرحله سوخت‌گیری در مسیر آغاز حمله) و F-35I مشاهده می‌شود. 5/7 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
خط آخر
⭕️پس از تکمیل عملیات سوخت‌گیری، جنگنده‌ها مسیر خود را تا رسیدن به نقاط پرتاب تعیین شده (Weapon release point) در رایانه کنترل سلاح جنگنده ادامه می‌دهند. با توجه به مسیر ترسیم شده برای کریدورهای شمالی، امکان حمله به شهرهایی همچون تبریز (که در روز اول جنگ حملات هوایی شدیدی در نواحی مختلف شامل پایگاه دوم شکاری تبریز و محل قرارگیری شهرهای موشکی این شهر صورت گرفت)، ارومیه، زنجان، قزوین، رشت، تهران، کرج، مازندران و شاهرود (که جز حملات بردبلند نيروی هوایی رژیم اعلام شده) فراهم می‌شود. کوتاه‌ترین مسیر (رفت + برگشت تا نقطه ایستایی تانکر در مسیر بازگشت) در این کریدور 2400~ کیلومتر (مسیر نارنجی) و طولانی‌ترین مسیر نیز حدود 3000-3300~ کیلومتر (مسیرهای مشکی و طوسی عبوری از حریم هوایی باکو) است. ⭕️مسیر بازگشت جنگنده‌ها تا خروج از آسمان کشور نیز براساس تصاویر مشاهده شده از مخازن سوخت 600 گالنی در ساحل شمالی کشور ترسیم شده و دو مسیر عبوری شمالی نیز با توجه به گزارشات مردمی در بیله‌سوار، با استفاده از حریم هوایی آذربایجان ترسیم شده است. ⭕️مسیرهای پروازی کریدور جنوبی: در این کریدور دو مسیر برای حمله به عمق قابل ترسیم است؛ مسیرهای مذکور با تخمین حدودی محدوده پرتاب تسلیحات اصابت کرده به برخی اهداف مرکزی کشور شامل اصابت اسپایس-1000 به اصفهان و موشک کروز پوپای به تأسیسات هسته‌ای خنداب تعیین شده است. در این کریدور نیز مسیر پرواز دسته تهاجمی با انجام مرحله اول سوخت‌گیری هوایی در جنوب سوریه آغاز و پس از رسیدن به محدوده پرتاب تسلیحات و پرتاب سلاح با استفاده‌ از تاکتیک LABS برای هدف قرار دادن برخی اهداف در شهرهای سنندج، کرمانشاه، ایلام، اهواز، شیراز، اصفهان، یزد و قم، درنهایت از آسمان کشور خارج می‌شوند. متوسط مسافت پیمایش شده در کریدورهای جنوبی حدود 2700~ کیلومتر تخمین زده می‌شود. ⭕️جنگنده‌های عمل‌کننده در هر دو کریدور پس از خروج از آسمان کشور لازم دارند تا با انجام مرحله دوم (نهایی) سوخت‌گیری، سوخت موردنیاز برای بازگشت به پایگاه مبدأ خود را دریافت کنند؛ به این ترتیب پیش‌بینی می‌شود تانکرهای KC-707 برای انجام مرحله پایانی سوخت‌رسانی، در نقطه ایستایی در محدوده احتمالی جنوب سوریه (تدمر - دیرالزوم) یا محدوده شمال عراق - سوریه (حدفاصل دهوک عراق - حسکه سوریه) در انتظار دسته پروازی بوده باشند. 5/7 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️پس از بررسی این موارد، شاید سوال اساسی در این بخش این باشد که حمله به عمق کشور با استفاده از جنگنده توسط رژیم صهیونیستی چگونه امکان‌پذیر شده و اکنون راه‌حل این مسئله چیست؟ ⭕️اولین و شاید یکی از مهم‌ترین دلایل که امکان نفوذ جنگنده‌های دشمن به آسمان کشور را فراهم کرد، سرکوب سامانه‌های پدافندی زمین‌پایه میان‌برد و بردبلند کشور و همچنین رادارهای پیش‌اخطار متحرک و ثابت شبکه پدافندی کشور در موج‌های ابتدایی در بامداد نخست روز حمله بود. ⭕️براساس تصاویر منتشر شده، برخی از این سامانه‌ها در وضعیت غیرعملیاتی توسط تیم‌های کماندویی از داخل کشور با استفاده از تسلیحات ضدزره خانواده اسپایک و کووادکوپترهای انتحاری و برخی نیز در حملات هوایی موج‌های بعدی با استفاده از موشک‌های کروز دلیله سرکوب شدند. ⭕️این مسئله باعث شد تا جنگنده‌های رژیم با ایجاد یک کریدور، مسیر نفوذ خود به آسمان کشور را باز کرده و در شرایطی که برتری هوایی در آسمان کشور از دست رفته است، شرایط را برای جابه‌جایی سامانه‌های راداری و پدافندی متحرک و بازسازی رینگ آسیب‌دیده برای نیروهای مسلح کشور بیش از پیش دشوار کنند؛ به‌طوری که در برخی از تصاویر منتشر شده نیز تعدادی از سامانه‌های پدافندی میان‌برد/بردبلند مانند سوم خرداد و طبس حتی در شرایط غیرعملیاتی و درحال جابه‌جایی بر روی کشنده و درحال حرکت در جاده هدف قرار می‌گیرند. ✅خط آخر @Khaate_Akhar
خط آخر
⭕️پس از بررسی این موارد، شاید سوال اساسی در این بخش این باشد که حمله به عمق کشور با استفاده از جنگند
⭕️شاید یکی از فرصت‌های از دست رفته که می‌توانست توان اجرای عملیات‌های هوایی وسیع بردبلند را از نیروی هوایی رژیم سلب کند، فرصت فراهم شده برای کشور در اجرای دو عملیات وعده صادق باشد. در این دو عملیات موشکی این امکان فراهم بود با زیر ضربه بردن متمرکز برخی اهداف نظامی استراتژیک، شامل محل استقرار تانکرهای KC-707 در پایگاه هوایی نواتیم، توان نیروی هوایی رژیم را در پشتیبانی از جنگنده‌ها برای اجرای عملیات‌های بردبلند کاهش داد؛ مسئله‌ای که پیش از این نیز به آن اشاره شده بود! (لینک) ⭕️درباره وسعت حملات هوایی اگرچه اطلاعات دقیقی از منابع داخلی دردست نیست اما براساس اطلاعات اعلام شده توسط ارتش رژیم، جنگنده‌های رژیم در طی 12 روز جنگ 1500 سورتی پرواز انجام داده‌اند که با درنظر گرفتن مسیر پروازی حداقل 2500 و حداکثر 3400 کیلومتر، پرواز اقتصادی جنگنده‌ها با سرعت کروز و مدت زمان پرواز حداقل 2.8 و حداکثر 3.8 ساعت، می‌توان تخمین زد جنگنده‌های رژیم طی 12 روز عملیات هوایی، حداقل 4200 و حداکثر 5800 ساعت پرواز انجام داده باشند. ⭕️این رژیم برای تانکرهای سوخت‌رسان KC-707 نیز اعلام کرده تانکرها طی 12 روز جنگ 600 سورتی پرواز انجام داده‌اند که با احتساب مسیر پروازی 500 الی 800 کیلومتری تا جنوب سوریه و شمال عراق، پرواز اقتصادی با سرعت کروز و مدت زمان پرواز حدود 0.6 تا 1 ساعت (یا حتی بیشتر به شرط ادامه پرواز در نقطه ایستایی در انتظار بازگشت دسته پروازی برای انجام مرحله نهایی سوخت‌رسانی)، می‌توان بیان کرد ناوگان حدود 7 فروندی تانکرهای سوخت‌رسان KC-707 در مدت 12 روز حداقل 375 ساعت و در حالت حداکثر بیش از 600 ساعت پرواز انجام داده باشند. به این ترتیب می‌توان بیان کرد در فرصت‌های از دست رفته در دو عملیات وعده صادق، درصورت زدن ضربه موثر به رمپ استقرار این ناوگان و با فرض وارد کردن آسیب به ناوگان مذکور (با احتمال آسیب دیدن حداقل یک و حداکثر دو فروند تانکر KC-707)، حدود 15 الی 30 درصد از توان پشتیبانی این رژیم در عملیات هوایی بردبلند کاهش پیدا می‌کرد! 6/7 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
⭕️درحال‌حاضر و با شرایط فعلی که به دلیل نبود جنگنده‌های رهگیر به‌روز و نبود توان هوایی مناسب برای دفع حملات، بخش اعظم توان پدافند کشور بر عهده سامانه‌های پدافندی زمین‌پایه قرار گرفته، مهم‌ترین و حداقلی‌ترین وظیفه نهادهای نظامی و امنیتی کشور تأمین امنیت سایت‌های پدافندی بردبلند و میان‌برد حیاتی کشور در مقابل تهدیدات داخلی (تیم‌های خراب‌کار کماندویی مجهز به موشک‌های ضدزره اسپایک و کووادکوپترهای انتحاری) است؛ مسئله‌ای که اهمیت آن واضح است و نیاز به تأکید و توضیح اضافه ندارد! ⭕️در وهله دوم و در ابتدایی‌ترین گام باید وجود ضعف در نیروهای مسلح را پذیرفت و برای برطرف کردن آن به‌دنبال راهکارهای عملی (نه نمایشی) رفت. عدم پذیرش وجود ضعف و یا حذف صورت مسئله، می‌تواند در آینده کشور را با خطرات جدی‌تری مواجه کند. ⭕️به این ترتیب به‌عنوان یک برنامه میان/بلند مدت، باید توسعه و بازسازی توان هوایی کشور مورد توجه قرار بگیرد. هر سامانه پدافندی با بالاترین درصد عملکرد با وجود حملات شدید، حجیم و سنگین دشمن با تعداد پرتابه‌های بالا - حتی درصورت حذف عامل سرکوب پدافند از داخل کشور - درنهایت با خطر اوت نامبر شدن مواجه خواهد بود؛ مسئله‌ای که به دلیل حملات هوایی پرتعداد و حجم بالای دشمن می‌تواند باعث کاهش نرخ رهگیری، افزایش نرخ نفوذپذیری رینگ پدافند شده و درنهایت به انهدام سامانه پدافندی، انهدام/آسیب دیدن نقاط حیاتی داخل کشور با استفاده از پرتابه‌های دشمن و وارد آمدن خسارت‌های سنگین به کشور منجر خواهد شد. 7/7 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
خط آخر
⭕️درحال‌حاضر و با شرایط فعلی که به دلیل نبود جنگنده‌های رهگیر به‌روز و نبود توان هوایی مناسب برای دفع حملات، بخش اعظم توان پدافند کشور بر عهده سامانه‌های پدافندی زمین‌پایه قرار گرفته، مهم‌ترین و حداقلی‌ترین وظیفه نهادهای نظامی و امنیتی کشور تأمین امنیت سایت‌های پدافندی بردبلند و میان‌برد حیاتی کشور در مقابل تهدیدات داخلی (تیم‌های خراب‌کار کماندویی مجهز به موشک‌های ضدزره اسپایک و کووادکوپترهای انتحاری) است؛ مسئله‌ای که اهمیت آن واضح است و نیاز به تأکید و توضیح اضافه ندارد! ⭕️در وهله دوم و در ابتدایی‌ترین گام باید وجود ضعف در نیروهای مسلح را پذیرفت و برای برطرف کردن آن به‌دنبال راهکارهای عملی (نه نمایشی) رفت. عدم پذیرش وجود ضعف و یا حذف صورت مسئله، می‌تواند در آینده کشور را با خطرات جدی‌تری مواجه کند. ⭕️به این ترتیب به‌عنوان یک برنامه میان/بلند مدت، باید توسعه و بازسازی توان هوایی کشور مورد توجه قرار بگیرد. هر سامانه پدافندی با بالاترین درصد عملکرد با وجود حملات شدید، حجیم و سنگین دشمن با تعداد پرتابه‌های بالا - حتی درصورت حذف عامل سرکوب پدافند از داخل کشور - درنهایت با خطر اوت نامبر شدن مواجه خواهد بود؛ مسئله‌ای که به دلیل حملات هوایی پرتعداد و حجم بالای دشمن می‌تواند باعث کاهش نرخ رهگیری، افزایش نرخ نفوذپذیری رینگ پدافند شده و درنهایت به انهدام سامانه پدافندی، انهدام/آسیب دیدن نقاط حیاتی داخل کشور با استفاده از پرتابه‌های دشمن و وارد آمدن خسارت‌های سنگین به کشور منجر خواهد شد. 7/7 ✅خط آخر @Khaate_Akhar
دو مقام نظامی بسیار مهم اسرائیل که در عملیاتهای اخیر اسرائیل نقش اساسی داشته اند اما در رسانه های ایران کمتر از آنها یاد میشود اما در تصاویر جلسات بسیار دیده میشوند. نفر دوم از سمت چپ، ژنرال اودِد باسیوک رئیس اداره عملیات IDF که در طرح ریزیهای جنگ و آماده سازی آن نقش اساسی ایفا میکند و نفر اول از سمت چپ، رئیس رکن اطلاعات نظامی اسرائیل (امان) ژنرال شلومی بیندر. ✅خط آخر @Khaate_Akhar