#بداهه
از گلستان جز گُلِ پرپر چه باقی مانده است
از خیالت جز تب ِآذر چه باقی مانده است
آسمان خوابید تا ماهِ تو را بیند به خواب
از شبِ او غیرِ خاکستر چه باقی مانده است
مستیِ فواره ها زود از سرِ نخوت پرید
جز فرود از اوجِ این باور چه باقی مانده است
عقل بر لافِ منم بالید در لا لایِ عشق
طفل راه است و از این کمتر چه باقی مانده است
گرچه عریان است این مستوره ، مادرزاد نیست
مستِ انگور است از ساغر چه باقی مانده است
دیر گاهی مرد با نام آوری همزاد بود
از غرور و غیرتِ همسر چه باقی مانده است
تا عفاف از دامنِ گلواژه ها دزدیده اند
خود بگو دیگر از این دختر چه باقی مانده است
چون نگاه لعبتِ پاکی، هوس آلود شد
از تو می پرسم از این دلبر، چه باقی مانده است
کِی هوس بر قامتِ عریانِ گلُ پوشیدنی ست؟
حُجب، پرواز و از این شَهپَر چه باقی مانده است
غم چرا؟ این دور ِباطل می رود همپایِ باد
جز اَسَف بر سینه ی ِدفتر چه باقی مانده است
۱۴۰۲/۰۵/۱۸
#زهره_سرکانی
#استادحوزه
#حوزه_علمیه_باقرالعلوم_علیه_السلام
