🎥 جاری شدن سیل بر اثر بارش شدید باران در ترکیه باعث وارد آمدن خسارات فراوان و اختلال در تردد شهری شد. 📌 ایرانیکTV را دنبال کنید ⚡️ 🆔 @iranictv

🎥 یهودیان آمریکایی در نیویورک نیز علیه اسرائیل شعار می دهند 📌 ایرانیکTV را دنبال کنید ⚡️ 🆔 @iranictv

توافق ایران و عربستان برای صدور روادید تجاری و برقراری پرواز مستقیم 🔹امیرعبداللهیان و فیصل بن‌فرحان، وزبرخارجهٔ عربستان سعودی در زمینهٔ تسهیل صدور روادید تجاری و برقراری پرواز مستقیم توافق کردند. 🔹همچنین در این دیدار فیصل بن فرحان گفت: استمرار تعامل بین ایران و عربستان برای مقابله با طرح‌های جنگ‌طلبانهٔ نتانیاهو در منطقه ضروری است. #وعد_صادق #انتقام_سخت @hodesanews

📸 بلند کردن تصویر یکی از دروزیان وابسته به اسرائیل در تظاهرات ضدحکومتی شورشیان در روز جمعه در سویدا @SyrianToPersian

🎥 رئیس جمهور اسد در نشست کمیته مرکزی حزب بعث : تا زمانی که وضعیت تغییر نکرده باشد و حقوقی برای فلسطینی ها یا سوری ها در نظر گرفته نشود، هیچ چیزی موضع ما(در برابر اسرائیل) را تغییر نخواهد داد و موضع ما در قبال مقاومت تغییر نخواهد کرد، بلکه به شدت تثبیت خواهد شد. 🔹 یمن و غزه درس های غرور، عزت، جوانمردی، اراده و عشق به میهن را ارائه کردند و این عناصر به تنهایی و بدون حضور توانمندی های واقعی، یمن و فلسطین را نه به یک قدرت منطقه ای، بلکه به یک قدرت واقعی جهانی تبدیل کرده اند. @SyrianToPersian

🎥 حمایت بی پایان رژیم صهیونیستی از شورشیان در سویدا 🔹 یک نظامی صهیونیست دولت سوریه را تهدید کرد که اسرائیل به هرگونه اقدام علیه دوستانش در سویدا پاسخ خواهد داد. @SyrianToPersian

ژان ژنه نویسنده فرانسوی او که یکی از مهمترین نویسندگان فرانسوی قرن گذشته است، در خاطرات خود (یک زندانی عاشق) درباره انقلاب فلسطین و تأثیر آن بر او می گوید: «من شروع کردم به کندوکاو در حافظه خود و خنصر، جوانترین چریک، فضایی بزرگتر از کل اروپا را (در ذهن من) اشغال کرده است.» ژنه حدود دو سال در اردوگاه های فلسطینی در اردن زندگی کرد و یکی از اولین کسانی بود که پس از کشتار سال 1982 وارد صبرا و شتیلا شد. او متن معروفی با عنوان "چهار ساعت در شتیلا" نوشت. ژان ژنه جایی نوشته است: «وقتی کلمه فلسطین را می‌نویسم، ناگاه تصویر کودکان چهار پنج ساله‌ای جلوی چشمانم ظاهر می‌شود که بر اثر نداشتن امکانات بهداشتی مقابل من جان می‌دهند. در فلسطین آدم‌ها به شیوه‌های مختلف کشته می‌شوند.» @SyrianToPersian

ژان ژنه, نمایشنامه نویسی که از فلسطین می گفت ژان ژنه ـ که یکی از چهره‌های بزرگ ادبیات معاصر جهان به شمار می‌آید ـ روزی به فلسطین سفر کرده و در بسیاری از فعالیت‌های سیاسی و تظاهرات فلسطینی‌ها شرکت کرده و سپس راهی لبنان شده است. ژان ژنه چند ماهی پیش از مرگش ، دستنویس کتابی را که چندین سال وقت صرف نوشتنش کرده بود و بدان اهمیت می‌داد به ناشرش گالیمار سپرد. ۲۰ سال بود که ژان ژنه، همچون آرتور رمبو در سکوت به سر می‌برد. شاید به علل سیاسی در آستانه مرگ، سکوتش را شکست. کتاب خاطرات او شامل گواهی‌ها و مشاهدات و تفکرات وی درباره مبارزان فلسطینی است. ژنه حدود سال ۱۹۷۰ مدتی در اردوگاه‌های فدائیان فلسطینی به سر برد و ابتدا می‌خواست چند هفته همنشین آنان باشد ولی توقفش ۲ سال به درازا کشید و سال ۱۹۸۲ دوباره به آن مناطق بازگشت تا آن که پس از کشتارهای صبرا و شتیلا ، مسوولان سازمان آزادی‌بخش فلسطین از وی خواستند که درباره مشاهداتش، کتابی بنویسد و ژنه نیز چند هفته پیش از خاموشی، واپسین نوشته‌اش را به ناشر سپرد. سال ۱۹۸۲ و در پی قتل‌عام وحشیانه مردم «صبرا و شتیلا» که ژان ژنه در بیروت به سر می‌برد، باعث شد تا بار دیگر خودنویس ژان، رنگ جوهر و دوات را ببیند و ژان با دستان پیرش رمان «چهار ساعت در صبرا و شتیلا» را نوشت. در فاصله سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ شروع به جمع‌آوری خاطرات و یادداشت‌هایی در مورد فلسطینیان و شکنجه و زندان‌های رژیم صهیونیستی کرد که نتیجه این گردآوری، رمان «اسیرعاشق» شد. از دیدگاه ژنه انسان به حاشیه رانده‌شده با خودآگاه ساختن عشق و نفرت خود به جامعه‌، امکان خودآگاهی بیشتری دارد و از همین روست که دفاع ژنه از فرودستان خود را در علم سیاست به شکل دفاع از حقوق مهاجران و سیاهان و فلسطینیان نشان ‌داد. ژان ژنه در «یک اسیر دلباخته» فلسطین را در مرکز «یک انقلاب پرشکوه به شکل دسته‌گل‌های آتشین که از بانکی به بانک دیگر، از اپرایی به اپرای دیگر، از یک زندان به کاخ دادگستری می‌جهد» قرار می‌دهد. ● فلسطین؛ محور دوستی ژنه با بن‌جلون واپسین روزهای آذر امسال، صدمین سالروز تولد ژان ژنه بود؛ زندانی‌ای که پس از عفو ـ شخصیت‌های ادبی نظیر ژان پل سارتر و ژان کوکتو در عفو او نقش داشتند ـ به ادبیات روی آورد و پس از نگارش چند نمایشنامه، از چهره‌های شاخص تئاتر پیشرو شد. او در آثارش دنیای تبهکاران، محکومان و رانده‌شدگان جامعه را توصیف می‌کند که دائما از خویشتن خویش گریزان، به طوری که همواره در جستجوی هویتی جدید هستند. «خاطرات روزانه یک دزد» از آثار مشهور ژان ژنه است. به همین مناسبت، طاهر بن جلون، برنده جایزه گنکور ۱۹۸۷ و عضو آکادمی این جایزه، ۲ کتاب درباره ژان ژنه، دوست خود، منتشر کرده است که در میان تجدید چاپ آثار ژنه و همچنین کتاب‌های دیگری که درباره این نویسنده و شاعر بزرگ قرن بیستم به مناسبت بزرگداشت صدمین سال تولدش در فرانسه انتشار یافته، اهمیت ویژه‌ای دارد. کتاب‌هایی که بن‌جلون برای ژان ژنه نوشته شامل یک دل‌نوشته به نام «دروغگوی قهار» و یک نمایشنامه‌ با عنوان «بکت و ژنه، یک چای در طنجه» است که هر دوی این کتاب‌ها از سوی انتشارات گالیمار، معتبرترین ناشر فرانسه، بتازگی منتشر شده است. آشنایی بن جلون با ژنه به سال ۱۹۷۴ باز می‌گردد. بن‌جلون که از دیدن ژنه بسیار شگفت‌زده است، ظهر یک روز تابستانی را با او و به صرف ناهار در یک رستوران پاریسی می‌گذراند و این آشنایی منجر به دوستی پایدار و صمیمی می‌شود که تا پایان عمر ژنه یعنی ۱۲ سال بعد در سال ۱۹۸۶ ادامه داشت. در واقع تازه‌ترین آثار این نویسنده مراکشی حاصل این دوستی است و چهره‌ متفاوتی که بن‌جلون از ژنه در این کتاب‌ها به خواننده نشان می‌دهد، از لابه‌لای خاطرات آن سال‌ها برآمده است. دلایل زیادی برای استحکام دوستی این دو نویسنده بزرگ وجود داشت، اما شاید مهم‌ترین و پررنگ‌ترین آنها، حمایت سرسختانه ژان ژنه از فلسطینی‌ها بود که برای بن‌جلون باارزش بود و هست. شاید این مشترکات منحصر به فرد این دو نویسنده باعث شده است که اکنون بن جلون از بعد سیاسی متفاوت شخصیت ژنه پرده برمی‌دارد. طاهر بن‌جلون می‌نویسد: «از نظر ژان ژنه، نژادپرستی‌ای که روزی خود را به صورت نازیسم در اروپا نشان می‌داد، امروز به صورت عرب‌ستیزی خود را نشان می‌دهد و ژان ژنه در آثارش عرب‌ستیزی اروپایی‌ها را به نقد می‌کشد.» از نظر ژنه، ضدفلسطینی بودن، روی دیگر ضدیهود بودنی است که روزی در اروپا وجود داشت. ژنه خود می‌گوید که تصویر فلسطینی‌ها در اروپا آنچنان مخدوش بود که خود تصمیم گرفت تا با سفر به سرزمین فلسطین از نزدیک شاهد اتفاقات و مصیبت‌هایی باشد که بر سر فلسطینی‌ها می‌آید. منبع متن @SyrianToPersian

پرستار فرانسوی فرانسو اس کیست من (Françoise Kesteman) (لینا نابلسی) پرستار فرانسوی و مبارز چریکی، به انقلاب فلسطین در لبنان پیوست و در خاطراتش (مرگ برای فلسطین) می‌گوید: «من با خون می‌نویسم، پس بگذار همه دنیا بشنوند» در 22 سپتامبر 1984 )2 شهریور 1363) پس از شرکت در عملیاتی به نام «شهدای صبرا و شتیلا» که توسط یک گروه چریکی جنبش فتح به رهبری همسرش سروان فتحی ضاهر انجام شد، در سواحل فلسطین به شهادت رسید. محمد غندور یکی از چریک های شرکت کننده در این عملیات می گوید که پس از اصابت گلوله های ارتش اشغالگر به من رو کرد، نه جیغ می زد و نه درد می کشید، در حالی که روی زمین دراز می کشید و سینه اش را چنگ میزد لبخند به لب داشت.» در خاطراتش آمده بود: به نظر می رسد به سوی مرگ حتمی می روم.. و آن زیباترین مرگ خواهد بود.. آزادی فلسطین به اندازه دعا مورد رضایت خداوند است و اگر مردم خود را که برای آن مبارزه می کنند رها کنید و به خدا ایمان بیاورید، راه خود را گم خواهید کرد.. فلسطین، مردم شما و خدا در یک راه هستند، راه مستقیم انقلاب فلسطین است، به مردم خود اعتماد کنید و به خدا ایمان داشته باشید.» @SyrianToPersian

ونسا ردگریو بازیگر بریتانیایی او که یکی از برجسته ترین حامیان فلسطین در غرب بود، در مراسم اسکار 1978 پس از دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن، در سخنرانی خود به صهیونیست ها حمله کرد. او قهرمان فیلم مستند «فلسطینی ها» بود و قبل از نمایش آن در سال 1978، بمبی در مقابل تئاتر منفجر شد. او در یکی از مصاحبه‌های خود می‌گوید: «ما به خاطر مبارزه‌ی مردم فلسطین علیه صهیونیسم مدیون آن‌ها هستیم... اگر میلیون‌ها نفری را که برای دفاع از حقوق خود رنج می‌برند، که اولین آن‌ها مردم فلسطین هستند را به رسمیت نشناسید، ستاره بودن معنایی ندارد.» @SyrianToPersian

کارگردان آلمانی مونیکا ماوریر (نام ممکن است دقیق نباشد) او به انقلاب فلسطین پیوست و در بیروت (1978-1982) با بنیاد سینمای فلسطین کار کرد. او علاقه مند بود با دوربین 16 میلی متری خود ساختارهای اجتماعی ایجاد شده توسط سازمان آزادیبخش فلسطین از جمله موسسات بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی را مستند کند و موفق شد بیش از 100 ساعت از عکاسی کند که در سال های اخیر شروع به دیجیتالی کردن آنها کرده است او همچنین چندین فیلم درباره فلسطین و انقلاب را کارگردانی کرد، از جمله "جنگ پنجم" و "توله ها" علاوه بر فیلم «متولد از مرگ» که به گفته او «خودجوش ترین و پر سر و صداترین فیلم اعتراضی» است، چرا که درباره کشتار منطقه فاکهانی در بیروت در سال 1981 می گوید که منجر به شهادت بیش از 300 نفر از جمله بسیاری از زنان و کودکان شد @SyrianToPersian

مبارز آزادی ژاپنی فوساکا شیگه‌نوبو (مریم) او با شهید غسان کنفانی در اداره اطلاعات جبهه مردمی کار کرد و در تأسیس ارتش سرخ ژاپن مشارکت داشت. ارتش سرخ پایگاهی در لبنان داشت که شامل 40 نیرو بود. یکی از معروف ترین عملیات های آن توسط 3 چریک ژاپنی در فرودگاه اللد(بن گورین) در سال 1972 انجام شد. سه فدایی عبارت بودند از: شهید سویوشی اکودایرا «باسم» و یاسویوکی یاسودا «صلاح» و اسیر آزاد شده کوزو اوکاموتو «احمد» که در تبادل اسرای مقاومت و بازداشت شدگان صهیونیست در سال 1985 آزاد شد. خانم شیگنوبو در سال 2000 در ژاپن دستگیر و به 20 سال زندان محکوم شد و در 28 می 2022 آزاد شد. @SyrianToPersian

پاتریک آرگوئلو چریک آمریکایی مبارز آزادی آمریکایی، اصالتا نیکاراگوئه ای.. او در سپتامبر 1970 یک هواپیمای اسرائیلی را به همراه چریک لیلا خالد ربود و در حین فرود هواپیما در فرودگاه هیترو لندن مورد اصابت گلوله نگهبانان قرار گرفت و او را به حال خود رها کردند تا در نهایت بر اثر خونریزی شهید شد. لیلا خالد نیز در این عملیات اسیر شد. مادرش، کاترین آرگوئلو، پس از شهادت پسرش در نامه خود به جبهه خلق برای آزادی فلسطین گفت: «او یک بار گفت که جهان باید شوکه شود تا وجود فلسطینیان را بداند و به همین دلیل برنامه ریزی کردم و هواپیماربایی را در 6 سپتامبر انجام داد. پسرم با مشاهده ظلم های وحشتناکی که اسرائیل با همدستی انگلیس و آمریکا بر فلسطینیان مظلوم تحمیل کرد، استعداد و جان خود را خالصانه برای کمک به فلسطینیان مظلوم فدا کرد.» پاتریک، در شهری به نام موموتومبو در نیکاراگوئه، جایی که او به باب (برادرش) گفته بود که دوست دارد بقایای او در آنجا دفن شود ، به خاک سپرده شد.. برای پت قبر سیمانی آماده کردند، ساده اما زیبا @SyrianToPersian