💠برگزاری موکب☘ #دختران_جهادی۳۱۵🧕 #هیئت_خادمین_رقیه

🌷🌷مبحث ۱۱۹۸ تیر ۱۴۰۲ شمسی با نام خدا و عرض سلام و تسلیت🌑 مهم‌ترین مبانی قرآن‌شناختی در روایات حضرت امام باقر علیه السلام: ۱) جامعیّت قرآن امام باقر(ع) در این باره می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَمْ یَدَعْ شَیْئاً یَحْتَاجُ إِلَیْهِ الْأُمَّةُ إِلَی یَوْمِ الْقِیامَةِ إِلَّا أَنْزَلَهُ فِی کِتَابِهِ وَ بَیَّنَهُ لِرَسُولِهِ: خدای متعال هیچ امری را فروگذار نکرده که مردم بدان احتیاج داشته باشند، مگر آنکه آن را در کتابش فرو فرستاده است و برای رسول خویش آن را بیان فرموده است» (صفّار، ۱۴۰۴ق.، ج ۱: ۶؛ کلینی، ۱۴۰۷ق.، ج ۱: ۵۹ و عیّاشی، ۱۳۰۸ق.، ج ۱: ۶). ۲) حجّیّت سُنَن و اقوال پیامبر و اوصیای ایشان در تفسیر قرآن «مَا وَجَدْتُمْ فِی کِتَابِ اللَّهِ فَالْعَمَلُ بِهِ لَازِمٌ لاَ عُذْرَ لَکُمْ فِی تَرْکِهِ وَ مَا لَمْ یَکُنْ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ کَانَتْ فِیهِ سُنَّةٌ مِنِّی فَلاَ عُذْرَ لَکُمْ فِی تَرْکِ سنّتی وَ مَا لَمْ یَکُنْ فِیهِ سُنَّةٌ مِنِّی فَمَا قَالَ أَصْحَابِی فَخُذُوهُ فَإِنَّمَا مَثَلُ أَصْحَابِی فِیکُمْ کَمَثَلِ النُّجُومِ فَبِأَیِّهَا أُخِذَ اهْتُدِیَ وَ بِأَیِّ أَقَاوِیلِ أَصْحَابِی أَخَذْتُمْ اهْتَدَیْتُمْ وَ اخْتِلاَفُ أَصْحَابِی لَکُمْ رَحْمَةٌ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنْ أَصْحَابُکَ قَالَ أَهْلُ بَیْتِی: آنچه در کتاب خدا یافتید، بدانید که عمل به آن لازم است و شما در ترک آن هیچ عذری نخواهید داشت و آنچه که در کتاب خدا موجود نباشد و در آن سنّتی از من موجود باشد، پس بدانید که شما هیچ عذری در ترک سنّت من نخواهید داشت و در آنچه که از من سنّتی نباشد، پس آنچه اصحابم گفته‌اند، همان را بگویید؛ چراکه مَثَلِ اصحاب من در میان شما، همچون ستارگان است که به هر یک هدایت جویید، هدایت یابید و هر یک از سخنان اصحابم را که اخذ کنید، هدایت می‌پذیرید و اختلاف اصحابم برای شما مایة رحمت است. عرض شد: ای رسول خدا! اصحاب شما چه کسانی هستند؟ فرمود: اهل بیتم هستند» (صفّار، ۱۴۰۴ق.، ج ۱: ۱۱؛ صدوق، ۱۴۰۳ق.: ۱۵۶ و طبرسی، ۱۴۰۳ق.، ج ۲: ۳۵۵). ۳) ممنوعیّت تفسیر به رأی  «مَا عَلِمْتُمْ فَقُولُوا وَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَقُولُوا اللَّهُ أَعْلَمُ إِنَّ الرَّجُلَ لَیَنْتَزِعُ الْآیَةَ مِنَ الْقُرْآنِ یَخِرُّ فِیهَا أَبْعَدَ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ:  آنچه را که می‌دانید، بگویید، ولی آنچه را که نمی‌دانید، پس بگویید خدا داناتر است؛ چراکه انسان گاهی به آیه‌ای استشهادی می‌کند و آنگاه آن را از (معنای خود) به‌شدّت دور می‌کند» (برقی، ۱۳۷۱ق.، ج ۱: ۲۰۶؛ کلینی، ۱۴۰۷ق.، ج ۱: ۴۲؛ شهید ثانی، ۱۴۰۹ق.: ۲۱۵ و عیّاشی، ۱۳۸۰ق.، ج ۱: ۱۷). «لَیْسَ شَیْ‏ءٌ أَبْعَدَ مِنْ عُقُولِ الرِّجَالِ مِنْهُ إِنَّ الْآیَةَ یَنْزِلُ أَوَّلُهَا فِی شَیْ‏ءٍ وَ أَوْسَطُهَا فِی شَیْ‏ءٍ وَ آخِرُهَا فِی شَیْ‏ء، ثُمَّ قَالَ: إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا (الأحزاب/۳۳) مِنْ مِیلاَدِ الْجَاهِلِیَّةِ: هیچ چیز دورتر از تفسیر قرآن نسبت به عقول مردم نیست؛ چراکه گاه اوّل آیة قرآن در یک باب نازل شده، وسط آیه در امری دیگر و آخر آن در مسئله‌ای دیگر. خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد؛ از پیدایش جاهلیّت» (عیّاشی، ۱۳۸۰ق.، ج ۱: ۱۷ و برقی، ۱۳۷۱ق.، ج ۲: ۳۰۰). 🌷۴) اخذ آنچه موافق قرآن است «وَ انْظُرُوا أَمْرَنَا وَ مَا جَاءَکُمْ عَنَّا، فَإِنْ وَجَدْتُمُوهُ لِلْقُرْآنِ مُوَافِقاً فَخُذُوا بِهِ، وَ إِنْ لَمْ تَجِدُوهُ مُوَافِقاً فَرُدُّوهُ، وَ إِنِ اشْتَبَهَ الْأَمْرُ عَلَیْکُمْ فِیهِ فَقِفُوا عِنْدَهُ وَ رُدُّوهُ إِلَیْنَا حَتَّی نَشْرَحَ لَکُمْ:  در امر ما و آنچه که از ناحیة ما به شما می‌رسد، بنگرید. پس اگر آن را موافق قرآن نیافتید، آن را رد کنید و اگر کار بر شما مشتبه شد، بازایستید و آن مسئله را به ما ارجاع دهید تا برای شما شرح دهیم» (کلینی، ۱۴۰۷ق.، ج ۲: ۲۲۲؛ حلوانی، ۱۴۰۸ق.: ۸۰۲؛ طوسی، ۱۴۱۴ق.: ۲۳۳؛ طبری آملی، ۱۳۸۳ق.: ۱۱۳؛ دیلمی، ۱۴۰۸ق.: ۳۱۴). «فَمَا وَافَقَ کِتَابَ اللَّهِ فَخُذُوا بِهِ وَ مَا خَالَفَ کِتَابَ اللَّهِ فَدَعُوهُ: آنچه را که موافق کتاب خداست، بگیرید و آنچه را که مخالف کتاب خداست، واگذارید»  (صدوق، ۱۳۷۶ق.: ۳۶۷ و عیّاشی، ۱۳۸۰ق.، ج ۱: ۸). 🌷سیروس کامران ماوردیانی گیلانی🌷