eitaa logo
قیام امام زمان ( عج) نزدیک است ✌️
215 دنبال‌کننده
12.6هزار عکس
11.1هزار ویدیو
72 فایل
السلام علیک ایها القائم سلام بر تو ای مولایی که تمام حق های بر زمین مانده قیام تو را انتظار میکشد... و دلهای غمدیده به امید قیام تو می تپد صحیفه مهدیه زیارت بقیة الله ارواحنا فدا در سختی‌ها #الهم عجل لولیک الفرج ارتباط با ادمین @hemati7975
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از آلیس الصبح بقریب
⏱چله های انتظار⏱ 😡کنترل خشم😤 20 🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹 فروخوردن خشم کار آسونی نیست❗️ 👈 اما اگه بدونی: بهترین راه برای مقابله با کسی که؛ میخواد عصبانیت کنـه؛ همینـه... ❌راحت تر میتونی خودتو کنترل کنی. 🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹 👌ما منتظران ظهور به عشق مولایمان و کسب فضیلیتی بزرگ، خشم خود را کنترل کرده و بمدت چهل روز مهارتهای کنترل خشم را آموخته و تمامی عمر به کار خواهیم بست.
هدایت شده از آلیس الصبح بقریب
😡کنترل خشم😤 20 🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹🔵🔹 ✔️⤵️ کظم غیظ امام کاظم(ع) . مردى از اولاد خلیفه دوم در مدینه مى‌زیست که امام کاظم(ع) را آزار مى‌داد و گاهى به ایشان با دشنام، توهین مى‌کرد؛ برخى از یاران امام کاظم(ع)، پیشنهاد مى‌کردند که او را تأدیب کنند؛ اما امام شدیداً ایشان را از این کار باز مى‌داشت. . روزی امام کاظم(ع) بر مرکب سوار شده و به مزرعه آن مرد رفتند و او را در مزرعه یافتند و چون کنار او رسیدند، از مرکب پیاده شدند و با گشاده‌رویى و بزرگوارى از او پرسیدند: چقدر براى این مزرعه خرج کرده‌اى؟ گفت: صد دینار. فرمود: چقدر امید سود دارى؟ گفت: غیب نمى‌دانم. فرمود: گفتم چقدر امیدوار هستى؟ گفت: امید 200 دینار سود دارم. حضرت 300 دینار به او مرحمت فرمودند و فرمودند زراعت هم از آن خودت، خدا به تو آنچه به آن امید دارى خواهد رسانید. آن شخص برخاست و سر آن گرامى را بوسید و از او خواست که از گناهان و جسارت‌هاى وى در گذرد. . امام تبسمى فرمودند و بازگشتند ... . روز بعد، آن مرد در مسجد نشسته بود که امام کاظم(ع) وارد شدند. آن مرد تا نگاهش به امام افتاد، گفت: «الله اعلم حیث یجعل رسالته»؛ خدا بهتر مى‌داند که رسالت خویش را به چه کسانى بدهد. دوستانش با شگفتى پرسیدند، داستان چیست، قبلا از او بد مى‌گفتى؟ او دوباره امام را دعا کرد و دوستانش با او به ستیزه برخاستند ... . امام با یارانى از خود که قصد قتل او را داشتند فرمود: کدام بهتر است، نیت شما یا اینکه من با رفتار خویش او را به راه آوردم؟ (تاریخ بغداد، ج 13، ص 28/ ارشاد مفید، ص 278