#یادداشت #تربیت_فرزند شماره ۴: ✍قهرکردن کوتاه مدت، نکات و‌مختصاتی دارد : ۱: اول اینکه بدانیم این روش،همان روشی است که خداوند در قبال بیشتر گناهان نسبت به بنده هایش به کار می گیرد. ۲: باتوجه به توصیه ی دین این رفتار مختص فرزندان هفت سال به بالاست و برای فرزندان زیرهفت سال روشی دیگر توصیه می شود. ۳: در قهرکردن،به هیچ وجه عصبی نباشید چون اسم آن خشم نمودن است و مورد تایید اسلام نیست.فقط کافیست با چهره ای طبیعی، به فرزندتان بی توجهی کنید و با او صحبت نکنید تا از شما بپرسد چرا با او این رفتار را میکنید. ۴:وقتی دلیل رفتارشما را پرسید برایش در آرامش کامل و تسلط رفتاری توضیح دهید که فلان کاری که کردی باعث ناراحتی من و پدرت شده است.طوری آرام و متین و بااستدلال توضیح دهید که قانع شود اشتباه کرده است. ۵:اگر شروع به توجیه کرد به او توجه نکنید و به کار خود مشغول شوید و به هیچ‌وجه مباحثه نکنید. ۶:اگر اشتباه خود را پذیرفت و عذرخواهی کرد،زود چهره ی خود را محبت آمیز کنید و فرزندتان را در آغوش بگیرید و قهر را پایان دهید. ۷: از نظر اسلام مربی اصلی فرزند،مادر است.یادداشتی در این باره تقدیم خواهدشد.اما به هرحال هریک از پدر و مادر اگر بافرزندقهرنمود،دیگری نباید قهرکند و نقش دیگری باید ایفا کند که در یادداشت بعدی اشاره خواهدشد. پ ن ۱: تنها پدرها و مادرهایی می توانند درست عمل کنند که بر خود و اعصاب خود مسلط باشند،پس در اصلاح خود تلاش کنید پ ن ۲: برای اصلاح رفتار و تسلط بر اعصاب مطالبی وجود دارد که در شرح حدیث غضب از اربعین حدیث به آن پرداخته ایم که صوت آن به زودی در کانال قرار خواهد گرفت پ ن ۳:اگر نکته یا سوالی داشتید بفرمایید تا بهره مند شویم. پ ن ۴: در این یادداشت ها امکان بیان اسناد روایی و استدلال ها وجود ندارد ولی از باب تبرک روایت اصلی مربوط به این یادداشت تقدیم می شود : شخصى مى گويد: از دست فرزندم نزد امام كاظم عليه السلام شكايت كردم. حضرت به من فرمودند: او را كتك نزن و با وى قهر كن، اما قهر را طولانى نكن.(بحارالانوار،ج۱۰۴،ص۹۹) 🔸 #حجت‌الاسلام‌بهنام‌حشمدار #تربیت_فرزند #سبک_زندگی

#یادداشت ✍🏻 دگردیسی مسعود و دار و دسته؟! 🔲 تحولات اقلیم کردستان در ارتباط با ایران ظرف هفته‌های اخیر آنچنان سریع و غافلگیرکننده بوده است که کمتر تحلیلگر و ناظری می‌تواند پابه‌پای آن گام برداشته و تصویر دقیقی از شرایط نوین بدهد. این تحولات با سفر نچیروان بارزانی به تهران آغاز شد که ابتدا برخی از کارشناسان نسبت به سطح استقبال از او انتقادهایی را مطرح کردند. ▪️اما اتفاقات حین و پس از حضور بارزانی در ایران و دیدار با مقامات ارشد نظام جمهوری اسلامی، آبستن چنان دگردیسی‌ای در رفتار و گفتار رئیس اقلیم کردستان بود که همان تحلیل‌گران را شگفت‌زده و مجبور به عقب‌نشینی کرد. ▪️برای نمونه، او در دیدار با رئیسی تاکید کرد که عقل سلیم اجازه نمی‌دهد رابطه با رژیمی (اسرائیل) که در بدترین موقعیت خود قرار دارد را به روابط با کشور قدرتمند و دوست (ایران) ترجیح دهیم. 👈🏻 توئیت خاص نچیروان با کلیدواژه "شرفیاب شدم" نیز نشان از یک تغییر لحن واضح داشت که هیچ به مذاق رفقای گرمابه و گلستان حاکمان اقلیم خوش نیامد. ▪️اما مواردی از قبیل سخنان نچیروان بارزانی در کنفرانس خبری اربیل، ممنوعیت تبلیغ علیه ایران در شبکه‌های این اقلیم و سلب تابعیت از برخی رهبران شبه‌نظامیان کرد ایرانی حاضر در اربیل، پالس‌های مثبتی را از سوی بارزانی‌ها به‌سمت تهران مخابره کرد. 🔰 اما این تحول چرا و چگونه اتفاق افتاد؟ 1️⃣ بی‌تردید وعده صادق ورای پیام‌های نظامی - سیاسی به رژیم صهیونیستی و تنبیه تل‌آویو، تاثیر بسزایی در دستگاه تصمیم‌سازی حکومت‌های منطقه به‌جای گذاشته است. در یک تصویر کلان، باکو، اربیل و پایتخت‌های عربی که در مدت اخیر به ائتلاف‌سازی با اسرائیل در سایه خروج آمریکا از منطقه دل بسته بودند، با این واقعیت مواجه شدند که اسرائیل برای محافظت از خود در مقابل سیل موشک و پهپادهای ایرانی نیاز به حمایت آمریکا، فرانسه، آلمان و انگلیس و حتی برخی از کشورهای منطقه پیدا کرد. پس از وعده صادق، این پرسش بدیهی در این پایتخت‌ها مطرح شد که چنین رژیمی چگونه تاب و توان دفاع از آنها را در برابر تهدید برساخته ایران خواهد داشت؟! 2️⃣ اقلیم کردستان از زمان ناکامی همه‌پرسی تجزیه‌طلبانه در سپتامبر 2017 که نباید نقش حاج‌قاسم و الحشد الشعبی را در آن کمرنگ دانست، روزبه‌روز تضعیف شده و علاوه بر از دست دادن برخی حوزه‌های نفت‌خیز، با بحران‌های اقتصادی - اجتماعی بسیاری در یک‌سال اخیر مواجه شده و موقعیتش رفته‌رفته در برابر دولت فدرال در سایه احکام دستگاه قضائی عراق، تضعیف شده است؛ آن‌هم چه در سطح سیاسی و چه در سطح اقتصادی. ▪️ سیاست‌های اقلیم در دو سه سال اخیر راه به جایی نبرده و دو ضربه موشکی ایران به اربیل، این دلالت را برای تصمیم‌سازان کُرد داشته است که تبدیل شمال عراق به حیاط خلوت اسرائیل به‌منظور اقدام علیه ایران، نه‌تنها راهکار نبوده بلکه باید به‌عنوان یک تهدید عمیق راهبردی تلقی شود؛ تهدیدی که حتی می‌توانست به ورود نظامی سپاه پاسداران به اقلیم منجر شود. 👈🏻 البته علی‌رغم همه این گام‌های مثبت، خوش‌بینی مطلق به اقدامات کنونی حکومت بارزانی (با توجه به تجربه زیسته و میزان اثرگذاری موساد در دکترین امنیتی پیشمرگه) می‌تواند منجر به اشتباهات محاسباتی شود. مرور زمان و تحولات پیش‌ِرو، بهترین محمل راستی‌آزمایی گفتارها و اقدامات اخیر است که البته تا همین حد نیز از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردارند. 👈🏻 واضح است که این‌بار میدان و موشک راه را برای گفتمان‌ها و مذاکره‌ها هموار ساخت و الیگارشی اقلیم را وادار به تغییر رویه کرد. حکومت اربیل احتمالا نه آخرین بلکه اولین قطعه از دومینوی سفرهای هیات‌های منطقه‌ای به تهران در دوره پس از وعده صادق خواهد بود.

‍ 📌ظریف باید در چارچوب قانون و نهادهای قانونی حرکت کند 🔹️شورای راهبری یک بدعت سازمانی است که مبنای قانونی ندارد. تقریبا تمام نهادهای رسمی در دولت‌ها به‌وسیله قانون تشکیل، اداره، نظارت و منحل می‌شوند. 🔹️شورای راهبری، بر اساس کدام قانون؟ چه سطحی از اختیارات؟ چه ماموریت و رسالتی؟ با کدام بودجه؟ با کدام ساختار تشکیلاتی مصوب؟ تشکیل شده است!؟ 🔹️شورای راهبری مصداق ضرب المثل فارسی «در دکان مردم دکه درست کردن» است. 🔹️شورای راهبری یک نهاد غیر قانونی با اختیارات نامشخص، با بودجه نامشخص ، با ماموریت نامشخص، با ساختار سازمانی نامعلوم و...است که در یک نهاد رسمی دولتی درست شده است و مجریان آن قطعا بنا ندارند در چارچوب قانون حرکت کنند و می‌خواهند نه نظارتی باشد و نه دستورالعملی. ✍️مجید گودرزی 👈#یادداشت

#یادداشت فرش قرمزی که برای پوتین پهن شد؛ 📣 کشورهای منطقه عاقبت اوکراین را سرمشق قرار دهند! 🔰 غربی‌ها در ابتدای بحران اوکراین، وعده‌های بزرگی دادند؛ از تضمین‌های امنیتی مشابه ناتو گرفته تا کمک‌های مالی و نظامی که قرار بود راه را برای پیروزی کی‌یف هموار کند. اما این وعده‌ها عملاً اوکراین را گرفتار جنگی طولانی کرد که امروز، بعد از چند سال فرسایشی، نه‌تنها دستاوردی برایش نداشته بلکه موجودیت سرزمینی‌اش را زیر سؤال برده است. ▫️ در میدان نبرد، اوکراین متحمل شکست‌های پیاپی شد. بخش‌هایی از دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون عملاً از کنترل کی‌یف خارج شد و چشم‌انداز بازپس‌گیری آنها با توجه به برتری لجستیکی و صنعتی روسیه تقریباً ناممکن به نظر می‌رسد. حتی کمک‌های میلیاردی غرب نیز نتوانست معادله میدان را تغییر دهد. ▫️ ورود دوباره ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۲۵، فصل تازه‌ای در این منازعه گشود. اروپایی‌ها همچنان اصرار به ادامه حمایت داشتند اما واشنگتنِ ترامپ به‌وضوح تمایلی به کشاندن این جنگ به آینده نداشت. همین اختلاف، شکافی عمیق در جبهه غرب ایجاد کرد: اروپا با وسواس به دنبال حفظ اعتبار خود بود، اما آمریکا ترجیح داد با سرعت به سمت معامله با مسکو برود. ▫️ اجلاس آلاسکا نقطه اوج این تغییر بود. ترامپ فرش قرمزی برای پوتینی پهن کرد که غرب سال‌ها تلاش کرده بود او را منزوی کند. مذاکره میان دو رهبر نه‌تنها نماد بازگشت مسکو به معادلات جهانی بود، بلکه نشان داد روسیه توانسته جنگ اوکراین را از سطح یک بحران منطقه‌ای به موضوعی تحمیلی بر کاخ سفید ارتقا دهد. ▫️ در داخل آمریکا هم این دیدار با انتقادات تندی همراه شد. بسیاری معتقد بودند پوتین بدون دادن امتیاز جدی، به اهدافش رسید: تثبیت دستاوردهای سرزمینی و به رسمیت شناخته شدن به‌عنوان طرف اصلی مذاکره. اوکراین در این میان بیش از پیش به حاشیه رفت. ▫️ اکنون بحث اصلی این است که اوکراین ناگزیر خواهد شد از بخشی از خاک خود دست بکشد. ترامپ آشکارا گفته پایان جنگ تنها در صورتی محتمل است که کی‌یف از عضویت در ناتو صرف‌نظر کند و در مرزهای جدید روسیه، واقعیت‌های میدانی را بپذیرد. به زبان ساده، همان چیزی که کرملین از آغاز جنگ به دنبالش بود. ▫️ چرا باید روسیه را باید برنده این منازعه دانست؛ زیرا هم در میدان جنگ برتری خود را تثبیت کرده، هم در عرصه دیپلماتیک از انزوا درآمده و هم توانسته غرب را دچار شکاف و تردید کند. اوکراین اما، پس از سال‌ها جنگ و ویرانی، به نقطه‌ای رسیده که ناچار است واقعیت‌های تحمیل‌شده را بپذیرد ▫️ این وضعیت برای کشورهای دیگر منطقه نیز حامل یک پیام روشن است: تکیه بر طناب پوسیده آمریکا، می‌تواند آنها را تا مرز فروپاشی و تجزیه ببرد. اوکراین امروز نمونه زنده‌ای است از اینکه وعده‌های غرب نه‌تنها امنیت نمی‌آورد بلکه هزینه‌های جنگی ویرانگر را هم به دوش کشورها می‌گذارد.