قَیُّوم از اسما و صفات خدا به معنای پاینده و قائم به ذات است. قیوم صفت موجودی است که تدبیر امور دیگر موجودات و حفظ و تربیت آنان به عهده اوست. قیوم را ریشه تمام صفات فعل خداوند دانسته‌اند و همراه با صفت «حی» به عنوان اسم اعظم خدا نامیده شده است. منبع متن بالا👆🍁 : انتخابـــ شده از بین متن های ویکی شیعه در مورد « قَیّوم » ─═इई 🍃🌿🍃ईइ═─ نسبت مخلوقات بہ خالق رو می تونیم از #برخے جهات شبیہ نسبت شعـــاع نور خورشید به خورشید بدونیم. ( وجود شعاع هاے خورشید بدون وجود خورشید بـے معناست👌 ) •| ‌ذکر مبارک روز چهارشنبه ( ۱۰۰ مرتبہ ) ←°『 یاحَـــــیُّ یا قَیــّــــوم』°→ یعنی ای #زنده ، ای #پاینده ( ای قائم به ذات خویش) @khademe_alzahra313