هدایت شده از رفیق شهیدم ابراهیم هادی
💚.[#خداےخوبِ_ابراهیم].💚
"ازیاران ابراهیم واز باز ماندگان کانال کمیل بود.می گفت : روزهای آخر،غذا وآب ومهمات خیلی کم بود .اما چهره نیروها بسیار معنوی شده بود.یکی گوشه ای مناجات می کرد .دیگری نماز می خواند. آن یکی درحال توسل بود وخلاصه همه غرق در عبادت بودند. همه شده بودند .مصداق یاران رسول خدا که در قرآن اینگونه توصیف شده اند :
تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ
پیوسته آن ها را در حال رکوع وسجود می بینی در حالی که همواره فضل ورضای خدا را می طلبند .ونشانه آن ها در صورتشان از اثر سجده نمایان است .(فتح/۲۹)"
🌸{#خـداےخـوبِ_ابراهـیم}🌸
"اگر کسی برای ابراهیم کاری انجام می داد.او به بهترین نحو جبران می کرد.حتی بعد از شهادت!این را بارها از رفقایش شنیده ایم .
بعداز شهادتش ،دختر بچه ای هر روز به تصویرشهید بر روی دیوار سلام می کرد.
ابراهیم به خواب او می آید ومی گوید :من هر روز جواب سلام تو را می دهم وبه خاطر حجابی که داری دعایت می کنم.
وإذا حییتم بتحیه فحیوا بأحسن منها أو ردوها إن الله کان علی کل شیء حسیبا
هرگاه به شما تحیتی گویند (یا هدیه ای دهند)،پاسخ آن را بهتر از آن بدهید .یا (لااقل)به همان گونه پاسخ گویید .خداوند حساب همه چیز را دارد.(نساء/۸۶)
🍃|#ـخـداےخـوبِ_ابراهـیم |🍃
داشت از کوچه رد میشد. یکدفعه ایستاد و خیره شد به روی زمین! تعداد زیادی مورچه در مقابلش بودند. خوب به زمین نگاه کرد و بررسی کرد که در جایی که پایش را میگذارد مورچه ای نباشد. او صاحب قلبی رئوف بود. نسبت به مورچه و حیوانات محبت داشت چه رسد به بندگان خدا.
وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِين:و همانگونه که خدا به تو نیکی کرده (تو هم به آفریدگان خدا) نیکی کن. و هرگز در زمین در جستجوی فساد مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد. (قصص/77)
🌸#خداےخوبِ_ابراهیم🌸
راهی حوزه علمیه شد و به زبان عربی مسلط شد تا کلام خدا را بفهمد .ابراهیم اینقدر به عربی تسلط داشت که یکسال معلم درس عربی شد . وقتی قرآن را به عربی می خواند ، به عمق آیات و مفاهیم آن بیشتر پی می برد .
انا اَنزَلناهُ قُرآناً عَرَبياً لَعَلَكُم تَعقلوُن
ما قرآن را به زبان عربی نازل کردیم ، شاید شما اندیشه کنید . ( سوره یوسف / ۲ )