⭕️ #خیابان_شهدا ⭕️ از خیابان شهدا آرام آرام در حال گذر بودم! 🌸اولین کوچه به نام شهید همت؛ محمد ابراهیم با صدایی آرام و لحنی دلنشین... نامم را صدا زد! گفت: توصیه ام #اخلاص بود! چه کردی... جوابی نداشتم؛سر به زیر انداخته و گذشتم... 🌸دومین کوچه شهید عبدالحسین برونسی؛ پرچم سبز یا زهرا سلام الله علیها بر سر این کوچه حال و هوای عجیبی رقم زده بود! انگار #مادر همین جا بود... عبدالحسین آمد! صدایم زد! گفت: سفارشم توسل بود به حضرت زهرا و رعایت #حدود خدا... چه کردی؟ جوابی نداشتم و از #شرم از کوچه گذشتم... 🌸به سومین کوچه رسیدم! شهید محمد حسین علم الهدی... به صدایی ملایم،اما محکم مرا خواند! گفت: #قرآن و #نهج_البلاغه در کجای زندگی ات قرار دارد؟!؟ چیزی نتوانستم جواب دهم! با چشمانی که گوشه اش نمناک شد! سر به گریبان؛ گذشتم... 🌸به چهارمین کوچه! شهید عبدالحمید دیالمه... آقا وحید بر خلاف ظاهر جدی اش در تصاویر و عکس ها! بسیار مهربان و آرام دستم را گرفت؛ گفت: چقدر برای روشن کردن مردم! #مطالعه کردی؟! برای #بصیرت خودت چه کردی!؟ برای دفاع از #ولایت!!؟ همچنان که دستانم در دستان شهید بود! از او جدا شدم و حرفی برای گفتن نداشتم... 🌸به پنجمین کوچه و شهید مصطفی چمران... صدای نجوا و #مناجات شهید می آمد! صدای #اشک و ناله در درگاه پروردگار... حضورم را متوجه اش نکردم! #شرمنده شدم،از رابطه ام با پروردگار... از حال معنوی ام... گذشتم... 🌸ششمین کوچه و شهید عباس بابایی... هیبت خاصی داشت... مشغول تدریس بود! مبارزه با #هوای_نفس،نگهبانی #دل... کم آوردم... گذشتم.. 🌸هفتمین کوچه انگار #کانال بود! بله؛ شهید ابراهیم هادی... انگار مرکز کنترل دل ها بود!! هم مدارس! هم دانشگاه! هم فضای مجازی! مراقب دل های دختران و پسرانی بود که در #دنیا خطر لغزش و #غفلت تهدیدشان میکرد! #ایثارش را دیدم... از کم کاری ام شرمنده شدم و گذشتم... 🌸هشتمین کوچه؛ رسیدم به شهید محمودوند... انگار #شهید پازوکی هم کنارش بود! پرونده های دوست داران شهدا را #تفحص میکردند! آنها که اهل #عمل به وصیت شهدا بودند... شهید محمودوند پرونده شان را به شهید پازوکی می سپرد! برای ارسال نزد #ارباب... 🌸پرونده های باقیمانده روی زمین! دیدم #شهدای_گمنام وساطت میکردند،برایشان... اسم من هم بود! وساطت فایده نداشت... از #حرف تا #عمل! فاصله زیاد بود... 🌸دیگر پاهایم رمق نداشت! افتادم... خودم دیدم که با #حالم چه کردم! تمام شد... #تمام 🔴از کوچه پس کوچه های دنیا! بی شهدا،نمی توان گذشت... 🌹 #شهدا گاهی،نگاهی😔...🌹 💚 🕊 ╭━═🌼━⊰🍃💔🍃⊱━🌼═━╮ @khademe_alzahra313 ╰━═🌸━⊰🍃💔🍃⊱━🌸═━╯

بسم الله الرحمن الرحیم آب #کانال کمیل قسمت (۲) ....آب آنقدر کم بود که هر کسی را برای تقسیم این قمقمه ها دچار سرگردانی می کرد . ابراهیم منش پهلوانی داشت . او به هر کدام از اسرای بعثی یک قمقمه آب داد. یکی از بچه ها به این کار ابراهیم اعتراض کرد . ولی ابراهیم گفت :" این ها الان میهمان ما هستند ، ما ایرانی ها رسم داریم بهترین چیز را برای مهمان می گذاریم . مولای جوانمردان عالم ، اسیر و قاتل خود را بر خود مقدم می دانست . چگونه می شود از علی (ع )دم زد و مرام او را نداشت ." دیگر کسی به ابراهیم ایراد نگرفت . چرا که آن ها هم درس گذشت و ایثار را از مکتب راستین ائمه اطهار (ع) آموخته بودند . سپس ابراهیم به هر سه مجروح یک قمقمه و هر شش نفر سالم ، یک قمقمه آب داد . معرفت بچه ها تا جایی بود که با وجود گرمای روز ، خستگی و عطش بسیار ، بعضی از سالم ها از سهمیه آب خود چشم پوشی می کردند و آن ها را به مجروحین می دادند. تعدادی کنسرو هم جمع شد که به هر هشت مجروح یکی رسید و به بقیه چیزی نرسید . بچه های کانال با صورتهای زرد و خاکی ، با پوستی خشک شده و لبهایی ترک خورده از بی آبی ، مظلومانه با دشمن می جنگیدند و ذره ای ترس و واهمه به خود راه نمی دادند . رزمندگان کمیل با تمام وجود مقاومت می کردند ، اما خستگی و بی خوابی واقعا آنها را کلافه کرده بود. تیر و آتش دشمن بر آنها مسلط بود. دشمن حتی از روی تپه ماهورهایی که بر کانال مسلط بود ، مسیر تدارکات و رساندن نیروهای کمکی به کانال را با آتش سنگین خود بسته بود... ادامه دارد ... @khademe_alzahra313

بسم الله الرحمن الرحیم آب #کانال کمیل قسمت (۲) ....آب آنقدر کم بود که هر کسی را برای تقسیم این قمقمه ها دچار سرگردانی می کرد . ابراهیم منش پهلوانی داشت . او به هر کدام از اسرای بعثی یک قمقمه آب داد. یکی از بچه ها به این کار ابراهیم اعتراض کرد . ولی ابراهیم گفت :" این ها الان میهمان ما هستند ، ما ایرانی ها رسم داریم بهترین چیز را برای مهمان می گذاریم . مولای جوانمردان عالم ، اسیر و قاتل خود را بر خود مقدم می دانست . چگونه می شود از علی (ع )دم زد و مرام او را نداشت ." دیگر کسی به ابراهیم ایراد نگرفت . چرا که آن ها هم درس گذشت و ایثار را از مکتب راستین ائمه اطهار (ع) آموخته بودند . سپس ابراهیم به هر سه مجروح یک قمقمه و هر شش نفر سالم ، یک قمقمه آب داد . معرفت بچه ها تا جایی بود که با وجود گرمای روز ، خستگی و عطش بسیار ، بعضی از سالم ها از سهمیه آب خود چشم پوشی می کردند و آن ها را به مجروحین می دادند. تعدادی کنسرو هم جمع شد که به هر هشت مجروح یکی رسید و به بقیه چیزی نرسید . بچه های کانال با صورتهای زرد و خاکی ، با پوستی خشک شده و لبهایی ترک خورده از بی آبی ، مظلومانه با دشمن می جنگیدند و ذره ای ترس و واهمه به خود راه نمی دادند . رزمندگان کمیل با تمام وجود مقاومت می کردند ، اما خستگی و بی خوابی واقعا آنها را کلافه کرده بود. تیر و آتش دشمن بر آنها مسلط بود. دشمن حتی از روی تپه ماهورهایی که بر کانال مسلط بود ، مسیر تدارکات و رساندن نیروهای کمکی به کانال را با آتش سنگین خود بسته بود... ادامه دارد ... 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹

بسم الله الرحمن الرحیم 🌹روز اخر 🌹قسمت (۳) #کانال کمیل ...یادم افتاد که سید ، همان روز قبل از طلوع آفتاب با شش نفر از بچه ها به بیرون کانال رفت ، آن ها در میان شهدا خوابیدند و منتظر آمدن کماندوها شدند. با آمدن کماندوها درگیری سختی میان آن ها اتفاق افتاد . سه نفر از رزمندگان در همان جا به شهادت رسیدند و سید جعفر با دو نفر دیگر به کانال بازگشت . محمد شریف از دیگر بچه های شجاع کانال بود. او دلیرانه می جنگید. در این هنگام به سختی مجروح شد . او در لحظه ی شهادتش به دوستش گفت : به مادرم بگو برود شاه عبد العظیم و مرا دعا کند . بعد دستش را بالا گرفت و با صدای لرزان اما با حالت عرفانی خاصی فریاد زد: مهدی جان دست مرا بگیر بچه ها دیدند در لحظه شهادتش ، چگونه چهره معصومانه او از شادی شکفت ! او به نقطه ای خیره شد و چشمانش برق زد. ‌ *** حال همه نیروها منقلب بود . هر لحظه منتظر حضور نیروهای دشمن بالای سر خودمان بودیم . در این لحظات خبر رسید که دشمن از انتها وارد کانال شده، ابراهیم هادی به سمت انتهای کانال دوید . یکباره از همان سمتی که ابراهیم رفت ، چندین انفجار قوی رخ داد . لحظاتی بعد یکی از بچه ها از انتهای کانال به سمت ما دوید و فریاد زد : ابراهیم هم شهید شد . رنگ از چهره ام پرید . تمام خاطرات این چند روز در ذهن من مرور شد . دیگر امیدم را از دست دادم .

#قرار_عاشقی از خیابان #شهدا آرام آرام در حال گذر بودم!🤔 . 🌷اولین کوچه به نام شهید همت؛ محمد ابراهیم با صدایی آرام و لحنی دلنشین... نامم را صدا زد! گفت: توصیه ام #اخلاص بود! چه کردی؟... جوابی نداشتم؛ سر به زیر انداخته و گذشتم...😞 . 🌷دومین کوچه شهید عبدالحسین برونسی؛ پرچم سبز #یا_زهرا سلام الله علیها بر سر این کوچه حال و هوای عجیبی رقم زده بود! انگار #مادر همین جا بود... عبدالحسین آمد! صدایم زد! گفت: سفارشم توسل بود به حضرت زهرا و رعایت #حدود خدا... چه کردی؟ جوابی نداشتم و از #شرم😓 از کوچه گذشتم... . به سومین کوچه رسیدم! 🌷شهید محمد حسین علم الهدی... به صدایی ملایم،اما محکم مرا خواند! گفت: #قرآن و #نهج_البلاغه در کجای زندگی ات قرار دارد؟ چیزی نتوانستم جواب دهم! با چشمانی که گوشه اش نمناک شد! سر به گریبان؛ گذشتم... . به چهارمین کوچه! 🌷شهید عبدالحمید دیالمه... آقا وحید بر خلاف ظاهر جدی اش در تصاویر و عکس ها! بسیار مهربان و آرام دستم را گرفت؛ گفت: چقدر برای روشن کردن مردم! #مطالعه کردی؟! برای #بصیرت خودت چه کردی؟! برای دفاع از #ولایت!؟! همچنان که دستانم در دستان شهید بود! از او جدا شدم و حرفی برای گفتن نداشتم...😓 . 🌷به پنجمین کوچه و شهید مصطفی چمران... صدای نجوا و #مناجات شهید می آمد! صدای #اشک و ناله در درگاه پروردگار... حضورم را متوجه اش نکردم! #شرمنده شدم😓، از رابطه ام با پروردگار... از حال معنوی ام... گذشتم... . 🌷ششمین کوچه و شهید عباس بابایی... هیبت خاصی داشت... مشغول تدریس بود! مبارزه با #هوای_نفس، نگهبانی #دل... کم آوردم...😭 گذشتم... . 🌷هفتمین کوچه انگار #کانال بود! بله؛ شهید ابراهیم هادی... انگار مرکز کنترل دل ها بود!! هم #مدارس ! هم #دانشگاه ! هم #فضای_مجازی! مراقب دل های دختران و پسرانی بود که در #دنیا خطر لغزش و #غفلت تهدیدشان می‌کرد! #ایثارش را دیدم... از کم کاری ام شرمنده شدم😞 و گذشتم... . 🌷هشتمین کوچه؛ رسیدم به شهید محمودوند... انگار #شهید پازوکی هم کنارش بود! پرونده های دوست داران شهدا را #تفحص می‌کردند! آنها که اهل #عمل به وصیت شهدا بودند... شهید محمودوند پرونده شان را به شهید پازوکی می سپرد! برای ارسال نزد #ارباب... . پرونده های باقیمانده روی زمین! دیدم #شهدای_گمنام وساطت میکردند،برایشان... . اسم من هم بود! وساطت فایده نداشت... از #حرف تا #عمل! فاصله زیاد بود...😭😭😭 . دیگر پاهایم رمق نداشت! افتادم... خودم دیدم که با #حالم چه کردم! تمام شد... #تمام . از کوچه پس کوچه های دنیا! بی شهدا، نمی توان گذشت...