وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ وَ كانَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ مُقْتَدِراً «45» و (اى پيامبر!) براى آنان زندگى دنيا را مثَل بزن كه (در ناپايدارى) همچون آبى است كه از آسمان فرو فرستاديم، پس گياه زمين به وسيله‌ى آن (چنان رشد كند وانبوه شود كه) در هم فرو رود، پس ناگهان خشك شود، آن چنان كه بادها پراكنده‌اش كنند و خداوند بر هر چيزى تواناست. #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

پيامبر خدا براى بيان حقايق و هدايت مردم، مأمور به استفاده از تمثيل است. «وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّنْيا» يكى از اصول تربيت و تبليغ، استفاده از مثل‌هاى قابل فهم عموم و طبيعى مى‌باشد. وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ‌ ... كَماءٍ أَنْزَلْناهُ‌ ... هر بهارى را خزانى و هر وصالى را فراقى است. نَباتُ‌ ... هَشِيماً به جلوه‌هاى زودگذر دنيا دلخوش و مغرور نشويم و به آينده‌ى پايدار بينديشيم. «فَأَصْبَحَ هَشِيماً تَذْرُوهُ الرِّياحُ» #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

در آيه، سخن از رويش وسرسبزى زمين وفرارسيدن قهر الهى وسوختن و خاكستر شدن آنهاست، تا درس عبرتى براى مردمان‌مغرور وغافل از خدا باشد. «1» آرى، دنيا همچون گياه بى‌ريشه‌اى است كه با اندك بارانى سبز و با اندك بادى خشك مى‌شود، البتّه آنچه باقى مى‌ماند، عمل انسان است. چنانچه در ديوان منسوب به اميرالمؤمنين عليه السلام مى‌خوانيم: يا مَن بدنياه اشتَغل‌ قد غَرّه طُول الأمل‌ نظير اين آيه در آيه‌ى 24 سوره‌ى يونس با تفصيل بيشتر و آيه 20 سوره‌ى حديد آمده است. #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

امام علی (علیه السلام)- [دنیا] نظر بیننده را به خود جلب کند، نوشیدنی‌اش گوارا و خاکش خوشبو است، از ریشه‌هایش آب چکد و شاخه‌هایش نمناک باشد تا چون این گیاه زمانش فرا رسد [و به ثمر رسد] و بندهای آن محکم گردد بادی بوزد که برگ‌ها را پراکنده کند و بندها را از هم بگسلد پس چنان گردد که خداوند فرموده است: هَشِیماً تَذْرُوهُ الرِّیاحُ وَ کانَ اللهُ عَلی کُلِّ شَیْءٍ مُقْتَدِراً بنگرید در دنیا که چیزهای جالب برای شما بسیار دارد ولی کمتر چیزی از آن به شما سود دهد. 📚 الکافی، ج۸، ص۱۷/ مجموعهًْ ورام، ج۲، ص۳۹/ نورالثقلین؛ #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج