✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسوه_جوانان»         روز چهارشنبه ١۴٠٢/١٢/٠٢ مناسبت روز: امروز در تقویم قمری به عنوان روز میلاد باسعادت حضرت #علی_اکبر (ع) و #روز_جوان ثبت شده است، لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند اسوه جوانان عالم آغاز می‌نمائیم؛ حضرت علی‌اکبر (ع) فرزند ارشد امام حسین (ع) و حضرت لیلا (س) است؛ ایشان با آن که «امام» نیستند، اما چنان در فضایل اخلاقی در اوج عظمت و بزرگی بودند که امام حسین (ع)، ایشان را به عنوان شبیه‌ترین فرد به رسول خدا (ص) معرفی نموده‌ و در روز عاشورا فرمودند: «خداوندا! تو بر این قوم شاهد باش که اکنون پسر پیامبرت و شبیه‌ترین مـردم به او از جهت چهره ظاهری و سیمای باطنی (روش، سیرت و اخلاق) به پیکار با آنان فرستادم»‌ و پس از شهادت آن حضرت فرمودند: «بعد از تو، خاک بر سر دنیا» (امالی صدوق، ص٢٢۶) هرچند متأسفانه اطلاعات اندکی از حضرت علی اکبر (ع) در تاریخ ثبت شده اما از همین اطلاعات نیز می‌توان به صفاتی همچون سخاوت و بخشندگی، عزت نفس، بردباری، ایثار، دلاوری و شجاعت، و ولایت یاوری آن حضرت اشاره کرد که همین خصال حمیده، ایشان را به الگویی محبوب و حماسه‌ساز در میان شیعیان مبدل ساخته است و جوانان مسلمان با پیروی از ایشان، می‌توانند راه سعادت و رستگاری را بپیمایند؛ ✍️ لذا برای آشنایی بیشتر با اسوه و الگوی جوانان عالَم، در این مجال کوتاه، به گوشه‌ای از  فضائل آن حضرت، می‌پردازیم: 1️⃣ «بصیرت دینی» حضرت علی اکبر (ع) نمونۀ بـارز بـصیرت است، چنانچه در راه کربلا، در منزلگاهی به نام «ثعلبیه»، هنگامی که حضرت اباعبدالله (ع) فرمودند: هاتفی نوید می‌دهد که «شما می‌شتابید و مرگ، شما را به سوی بـهشت مـی برد»؛ حضرت پرسیدند: «پدر جان! آیا ما بر حـق نیستیم؟» امام حسین (ع) پاسخ دادند: «آری پسـرم! بـه آن خـدایی که بازگشت بندگان به سوی اوست، ما در راه حقّ و عدالت و در اندیشه نجات و آزادی مردم هستیم» پس حضرت علی اکبر(ع) فرمودند: «در این صورت چه باک از مرگِ پرافتخار و شهادت در راه خدا» (لهوف ص ۴٣) البته مسلماً آن حضرت در به‌حق بودن این راه مقدس شکی نداشتند، اما با ایـن سؤال، می‌خواستند اصحاب و یاران را متوجه برحق بـودن راه امام حسین(ع) نموده و بدینوسیله بصیرت دینی خویش را آشکار ساختند. 2️⃣ «ایثارگری» یکی دیگر از خصال حمیده حضرت علی اکبر (ع) ایثارگری است که برای مثال می‌توان به ماجرای شب عاشورا اشاره نمود؛ زمانی کـه دشمنان، آب را بر اهل‌بیت (ع) بسته بودند و حـضرت علی اکبر(ع) با ایثار و از خود گذشتگی در آن شـب خطیر، به دل لشگر کفر زدند و برای اهل خیام آب آوردند و همچنين حضرت، اولین نفر از بنی‌هاشم بودند که در روز عاشورا به میدان نبرد رفتند و جان خود را فدای اسلام و ولايت نمودند. (أمـالی شیخ صدوق، ص١۵۶) 3️⃣ «سـخاوت و بخشندگی» در روایت آمده که حضرت علی اکبر (ع)، سـخاوت و بـخشندگی را از رسول خدا(ص) بـه ارث برده و جامع اخلاق محمدی بودند؛ (أمـالی شیخ صدوق، ص ١۶٢) تا جایی که حتی دشمنانی مانند معاویه به این موضوع اعتراف کرده و یکی از دلایل شـایستگی حـضرت علی اکبر(ع) برای مسند خلافت را بخشندگی آن حضرت، دانسته‌ است. (البداية والنهاية، ج ٨، ص ١٨۵) 4️⃣ «دلاوری و شجاعت» حضرت علی اکبر (ع) دلاوری و شـجاعت را از جدّ خود، حیدر کرار به ارث برده‌ بودند؛ به‌صورتی که در وصف شجاعت ایشان در کربلا نوشته‌اند: «علی اکبر (ع) بـه قدری از لشـکریان دشمن را کُشتند که آنها از کثرت کشته به فریاد آمدند» (بحار الأنوار، ج۴۵، ص۴٢) همچنین مورخین نوشته‌اند که آن حضرت در روز عاشورا وقتی که به دشمن حمله‌ور می‌شدند؛ سپاهیان دشمن تصور می‌کردند حیدر کرار (ع) به جنگ آنان آمده و هرکدام به سویی فرار می‌کردند. (ثمرات الاعواد، ص٢٣٣) البته موارد فوق، تنها بخش کوچکی از فضائل بزرگمردی است که مقامش در نزد اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) چنان بالاست که در زیارت حضرت سیدالشهدا (ع)، بعد از سلام دادن بر امام، بلافاصله بر حضرت علی اکبر (ع) سلام داده شده: «السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین... »؛ ✍️ و این مقام بلند تا به آنجاست که امام زمان (عج) در زیارت ناحیه مقدسه فرموده‌اند: «سلام بر تو ای علی‌اکبر، اول فدایی از بهترین نسل دودمان ابراهیم خلیل... شهادت می‌دهم که شما از هر کسی، اولاتر به خدا و رسول خدا هستید...» و سپس قاتلین حضرت را لعن و نفرین نموده و از خداوند مسألت می‌نمایند که در روز واپسین همنشین حضرت علی اکبر (ع) باشند؛ که مسلماً این دعا و درخواست از جانب یک امام معصوم، آن هم امام زمانی که حضرت صادق (ع) خدمتگزاری به آن حضرت را افتخار می‌دانند! نشان از مقام و عظمت بیکران حضرت علی اکبر (ع) است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پیوند_آسمانی (۱)» ✍️ مناسبت روز: اول ذی‌الحجه سالروز پیوند آسمانی بزرگ ‌مرد تاریخ حضرت علی (ع) و اسوه زنان عالم حضرت فاطمه زهرا (س) و امتداد نسل پاک پیامبر بر مبنای وعده الهی «انا اعطیناک الکوثر» است؛ به همین خاطر اول تا هفتم ذی‌الحجه را به عنوان #هفته_ازدواج نامگذاری نموده‌اند؛ و به همین مناسبت مانیز ضمن عرض تبریک و تهنیت این روز فرخنده و مبارک، سخن امروز را به همین موضوع اختصاص داده و با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ دین اسلام همواره بر سنت حسنه #ازدواج تأکید نموده است، چراکه گسترش این دستور الهی، سبب می‌شود تا افراد جامعه از گناه و فساد و تجاوز به حقوق دیگران در امان باشند و با تشکیل خانواده به امنیت و آرامش دست یابند و با عشق و محبت الفبای زندگی و ارزش‌های متعالی را به نسل آینده منتقل نمایند؛ لذا بر همین اساس این سنت پسندیده در بسیاری از آیات قرآن کریم و روایات حضرات معصومین (ع) مورد تأکید و تبیین قرار گرفته است، تا جایی که پیامبر اکرم فرمودند: «در اسلام هیچ بنایی ساخته نشد، که نزد خدای عزوجل محبوب‌تر و ارجمندتر از ازدواج باشد» (بحارالانوار ،ج١٠٣، ص٢٢٢) چراکه تمام خیرات و نیکی‌ها در جامعه انسانی از خانواده شایسته آغاز می‌شود؛ لذا توجه به تشکیل خانواده و تربیت صحیح فرزندان، یک اصل اساسی در آئین اسلام است و کمتر موضوعی در آن، به اندازه احترام به بزرگترها و امتثال اوامر ایشان در خانواده، مورد تأکید قرار گرفته است و علاوه برآن، اسلام منشأ عموم آسیب‌های اجتماعی را نیز در نابسامانی‌های خانوادگی معرفی می‌نماید؛ بی‌شک در این میان، پیوند آسمانی و ساده و بی‌آلایش حضرت علی(ع) و بانوی دو عالم حضرت فاطمه (س) و همچنین شیوه‌ی زندگی آنها که کانونی گرم و صمیمی را برای رشد و پرورش نسلی پاک و برگزیده فراهم آورد، می‌تواند الگویی شایسته برای جوانان باشد تا با خدامحوری، ساده زیستی و پرهیز از زیاده خواهی و تجمل زندگی مشترک خود را آغاز کنند و با ایجاد محیطی لبریز از عشق و صمیمیت، زمینه‌ی تربیت صحیح فرزندانی صالح را فراهم سازند؛ لذا در این مجال کوتاه به بخشی از اصول تربیتی الگو در زندگی مشترک حضرت زهرا و حضرت امیر (ع) اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ اصل خدامحوری و عبادت خانوادگی: بی‌شک اولین و مهمترین اصل در زندگانی مشترک امیرمؤمنان و بانوی دوعالم، عشق و دلدادگی به خداوند متعال بود؛ چنانچه حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «عشق به خداوند، آتشی است که بر چیزی نمی‌گذرد، جز آنکه به آن گرمی می‌دهد و نور الهی بر چیزی پرتو نمی‌افکند، جز آنکه آن را غرق در روشنایی می‌نماید؛ لذا کسی که به خداوند عشق ورزد، همه چیز مُلک و ملکوت خویش را به او داده؛ و خداوند نیز هرگاه بخواهد بنده‌ای را گرامی بدارد، او را گرفتار عشق و محبت خویش می‌گرداند» و نمونه بارز این عشق متقابل خالق و مخلوق در خانه‌ی ملکوتی حضرت علی و فاطمه (س) هویدا بود و در این خانه‌ی عشق، اتاقی ویژه برای نماز و مناجات با پروردگار قرار داشت که در آن، تنها قرآن کریم، شمشیر جهاد حضرت امیر (ع) و زیرانداز نماز دیده می‌شد؛ همچنین در روایات آمده که حضرت صدیقه کبری (س) در شیرین‌ترین و خاطره انگیزترین لحظه‌های زندگی خود، دل در گرو عشق خداوند داشتند و در شب ازدواج خطاب به یگانه کفو و همتایشان حضرت علی (ع) فرمودند: «انتقال از خانه پدرم به خانه خودم، مرا به یاد انتقال به سرای دیگر انداخت؛ پس شما را به خدا سوگند می‌دهم تا در این ساعات به نماز برخیزیم و امشب را با هم به عبادت پروردگارمان بگذرانیم»؛ و در ادامه روایت آمده که پیامبر اعظم (ص) فردای آن شب از امیرالمؤمنین (ع) پرسیدند: همسرت زهرا را چگونه یافتی؟! و حضرت بی‌درنگ فرمودند: «نِعمَ العَونُ عَلی طاعة اللّهِ: او را بهترین یاور برای اطاعت و بندگی پروردگار یافتم». در روایت دیگری نیز آمده که حضرت فاطمه (س) هر شب پس از فراغت از وظایف همسرداری و خانه‌داری، آنچنان خالصانه بر سجاده نماز می‌ایستادند که پروردگار عالمیان بر فرشتگان مباهات کرده و می‌فرمود: «فرشتگان من، اینک بر «فاطمه» سرور زنان عالم بنگرید که بر درگاه من ایستاده، در حالی که بند بند وجودش از خوف من لرزان است؛ او با تمام وجودش به عبادت من روی نهاده و اینک شما را گواه می‌گیرم که پیروان و شیعیان او را از آتش ایمنی بخشیدم» همچنین آورده‌اند که روح و جان امیرالمؤمنین و صدیقه کبری (س) چنان با قرآن، عجین گشته بود که گویی تمام زندگی خود را براساس آیات الهی استوار نموده‌اند... ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برگرفته از «کتاب خانواده و تربیت مهدوی» نوشته محمدباقر حیدری کاشانی. https://eitaa.com/ROOZBARG