غذای #مردم #اردکان در ماه مبارک #رمضان با توجه به این که رمضان در چه فصل سال باشد غذای مردم نیز فرق می کرد اما مردم معتقد بودند حتما در یک وعده سحر یا افطاری غذای گرم بخورند ، اگر رمضان در تابستان بود غذای گرم عبارت بود از آبگوشت سیب زمینی یا آبگوشت چغندر یا آبگوشت بز باش یا قیمه ریزه وگوفته برنج و غیره یا انواع آش مثل آش گندم آش ماش ، آش شولی ، آش رشته و آش کشک ، یا غذاهایی که با تخم مرغ درست می شد مثل اشکنه تخم مرغ ، یا کوکو سبزی و حداقل نیمرو که در هنگام افطار صرف می کردند و سحر ها بیشتر نان وپنیر با هندوانه یا خریزه یا خیارسبز میل می کردند ولی اگر رمضان در زمستان بود غذای گرم در سحر میل می کردند که بیشتر آبگوشت بود، اما دیگر غذاهایی که در فصل بهاریا پائیز مصرف می شد بیشتر عبارت بود از: گور ماست ،(ماست وشیر) یا گورماست ارده ( ارده و آب انار )یا گور ماست شیر با آب انار و گور ماست شیر با رب انار و اشکه ی ارده( ارده با آب جوش و ادویه و گاهی هم روغن گوسفن) یا اشکنه ی سفری یا اشکنه گوری یا مُزَوَر ( روغن پیاز با تخم مرغ و سرکه شیره) اشکنه ی تخمه ی خریزه ،اشکنه پتی ( آرد و شلغم نمک وروغن پیاز) ویا خدا کریمه ( مغر گردو، مغز پسته ، پیاز وپنیر). # برنج به ندرت طبخ می شد مگر برای مهمانی وشب های خاص مثل شب 27 رمضان. همچنین اگر رمضان در فصل زمستان بود،آش خانه های اردکان که در طول زمستان از محل موقوفات صبح آش می پختند . در ماه مبارک رمضان هنگام غروب آش طبخ می کردند و یکی از افطاری خانواده های کم در آمد آش آشخانه بود. تقریباً از سال 1350 ه.ش. به بعد در رژیم غذایی مردم تغییرات به وجود آمد و با ورود برنج و مرغ های خارجی ارزان قیمت به کشور کم کم مصرف برنج رایج گردید و #آبگوشت جای خود را به غذاهای امروزی داد که اغلب برنج با گوشت یا برنج با مرغ تهیه می شود./ علی سپهری اردکانی