برنامه «جهان آرا» - شنبه 4 اردیبهشت 1400 👈 دکتر ابوالفضل ظهره‌وند (سفیر اسبق ایران در ایتالیا و افغانستان): 🔰 دوگانه «دیپلماسی» و «میدان» قبلا هم بوده به خاطر نوع تفکری که بوده در حالیکه نمی‌توان بین این دو تفاوت قائل شد. معتقدم حضور میدانی، فضای دیپلماسی را پوشش می‌دهد. 🔰 بدون حضور افرادی مثل #سردار_سلیمانی، جایگاهی در صحنه سیاسی نداشتیم. در دنیای قدرت، سفیر یک کشور وقتی مورد احترام است که طرف مقابل بداند کشور او در عرصه #میدان چقدر توانمندی دارد. 🔰 نگاه وزارت خارجه در دهه 70 این بود که اصلا نیروی نظامی نمی‌خواهیم، می‌رویم با دیپلماسی #تنش_زدایی می‌کنیم. همین بی اعتنایی‌ها بود که در «بُن» همه دستاوردهایمان را به ثمن بخس واگذار کردیم و شدیم محور شرارت 🔰 در تیم مذاکره‌کننده قبلی حضور داشتم، و فهرست خواسته‌هایمان را ارائه می‌کردیم، طوری که خانم اشتون جا زد و گفت باید از بروکسل اجازه بگیرم. مذاکره با شوخی و خنده و دوستت دارم نمی‌شود. 🔰 زمان مأموریتم در افغانستان، دیپلماسی و میدان مکمل هم بودند یکدفعه تفکری ساده‌انگارانه برای تنش‌زدایی با جهان آمد و رفتند در لابی هتلی در اروپا با نمایندگان غربی مذاکره کردند و هیچ ظرفیتی هم برای ایران ایجاد نشد. 🔰 مصاحبه اخیر #ظریف، بوی مسائل جناحی می‌دهد؛ جای بیانش هم الان و اینجا نبود، مرکز اسناد انقلاب اسلامی و بعد از مسئولیت، جا و زمان مناسب است. نمی‌شود در مذاکره در مورد نوه‌مان صحبت کنیم و بگوییم یک خودکار پرت کردیم و آخرش عنوان کنیم نتوانستیم خط قرمز را حفظ کنیم. @KhakReez