در یکی از گروه‌های مهم رسانه‌ای می‌دیدم که دعوای شدیدی بر سر اسم‌ها در گرفته و بین علمای رسانه‌ای! اختلاف بود که الان باید فلانی را زد یا چند روز بعد؟! فلان کلیپ را باید چه زمانی منتشر کرد و ... برخی از دوستان هم استدلال می‌کردند که شرعاً وظیفه دارند افشاگری کرده و فلانی را رسوا کنند. این کار را هم در راستای افزایش مشارکت می‌دانستند که اگر فلانی خراب شود، قطعا مشارکت بالا می‌رود ... همان موقع دوست دیگری که این روزها در مناطق #راهیان_نور روایت‌گری می‌کند، نوشته بود: ----------------- غروبی داشتم به این فکر می‌کردم آیا چیزهایی که [در مورد انتخابات] برای ما دغدغه است، برای عموم مردم هم دغدغه است یا نه؟! بهترین چیزی که به ذهنم رسید این بود که از کاروانی که الان همراه‌شان هستم، پرس‌وجو کنم. نتیجه جالب بود. متوجه شدم عمده دغدغه‌های امثال ما، در سبد توجه و دغدغه‌ی حتی بچه مذهبی‌های راهیان نوری هم نیست، چه برسد به عموم مردم! اما در عوض سوال بزرگ این بچه‌ها این بود که وقتی به شهر و دانشگاه‌هایشان برگشتند، چطور باید مردم را برای رأی دادن اقناع کنند؟ چطور باید دستاوردهای انقلاب را توضیح بدهند؟ چطور باید کارآمدی نظام را اثبات کنند؟ چطور ... بعد هم نوشته بود؛ من نمی‌دانم حقوق نماینده‌ها چقدر است؟ نمی‌دانم ائتلاف فلانی و فلانی یعنی چه؟ نمی‌دانم جمنا، شانا، اُمنا، شریان، مبنا، ائتلاف و ... چه هستند؟ اما می‌دانم ما داریم دیر می‌جنبیم و حتی دست بچه‌هایی که در خط مقدم تماس با مردم و در میدان تخاطبِ واقعی هستند را هم پر نکرده‌ایم که بتوانند از انقلاب دفاع کنند ... ----------------- و این دردی است که این روزهای پایانی و منجر به انتخابات بیشتر و بیشتر دیده می‌شود. گروه‌ها و جریان‌ها بیش از آنکه دغدغه انقلاب داشته باشند و از راهکارها و دستاوردهای احتمالی خود در مجلس آینده رونمایی کنند، در حال تخریب #دیگری هستند. کاش بفهمیم که این مسیر فقط که از مردم اعتمادزدایی می‌کند! و نتیجه‌ای جز کاهش مشارکت نخواهد داشت. رفقا! بیایید لااقل ژست دفاع از انقلاب نگیریم ... #حمید_کثیری ◀️مستند_و_جدید 👈 بپیوندید @khakrizf