❤️احساس درونی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در روز ورود حضرت امام خمینی به کشور
🔻رهبرانقلاب: روز ورود امام همه خوشحال بودند، می‌خندیدند. بنده از نگرانی بر آنچه که برای امام ممکن است پیش بیاید، بی‌اختیار اشک می‌ریختم و نمی‌دانستم که برای امام ممکن است چه پیش بیاید؛ چون یک تهدیدهایی هم وجود داشت.
🔹بعد رفتیم وارد فرودگاه شدیم. با آن تفاصیل امام وارد شدند. به‌مجرد اینکه #آرامش امام ظاهر شد، نگرانی‌ها و اضطراب ما به‌کلی برطرف شد. یعنی امام با آرامش خودشان به بنده و شاید به خیلی‌های دیگر که نگران بودند، آرامش بخشیدند.
🔹وقتی‌که بعد از سال‌های متمادی، امام را من زیارت می‌کردم آنجا، ناگهان خستگیِ این چندساله مثل اینکه از تن آدم خارج می‌شد. احساس می‌شد که همۀ آن آرزو‌ها مجسم شده در وجود امام و با کمال صلابت و با یک تحقق واقعی و پیروزمندانه، اینجا درمقابل انسان تبلور پیدا کرده.۶۲/۱۰/۲۴
🔺در واقع «فَاِذا دَخَلتُموهُ فَاِنَّکم غالِبونَ» با ورود امام همان مطلبی که خدای متعال به اصحاب موسی فرمود، در مورد اصحاب امام بزرگوار ما تحقق پیدا کرد. وقتی وارد شد، خدای متعال غلبه را ثبت کرد و تمام شد. ۷۵/۱۱/۱۲
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
@khamenei_ir
⚡️«امید به آینده» اولین صحبت‌هایی که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از امام خمینی شنیدند
🔻رهبرانقلاب: من در مدرسه رفاه بودم که مرکز عملیاتِ مربوط به استقبال از امام بود... در همان روزهای انتظار امام، سه، چهار شماره روزنامه منتشر کردیم.
🔹آخر شب ناگهان دیدم... از حیاط، صدای گفتگویی می‌آید. یک وقت دیدم امام از کوچه، تک و تنها به طرف ساختمان می‌آیند! برای من خیلی جالب و هیجان‌انگیز بود که بعد از سالها ایشان را میبینم، شاید حدود بیست، سی نفر آدم، آنجا بودند، همه جمع شدند. ایشان وارد ساختمان شدند...
🔹برای ایشان در طبقه بالا اتاقی معیّن شده بود، به نحوی طرف پله‌ها رفتند تا به اتاق بالا بروند. نزدیک پاگرد پله که رسیدند، برگشتند طرف ما روی پله‌ها نشستند... به قدر شاید پنج دقیقه صحبت کردند. حالا دقیقاً یادم نیست چه گفتند.
🔺به‌هرحال، «خسته نباشید» گفتند و #امید به آینده دادند؛ بعد هم به اتاق خودشان رفتند و استراحت کردند. ۷۶/۱۱/۱۴
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
@khamenei_ir
⚠️طرح| روایت رهبرانقلاب از ستاد استقبال از امام(ره)
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
☑️ http://khl.ink/hjk08
💗امامِ مردم
⚠️پاسخ رهبرانقلاب به یک چهره‌ی مدعی مردمی‌بودن درباره امام خمینی(ره)
🔻رهبرانقلاب: یک آقایی از همین چهره‌های #مدعی مبارزه، مدعی مردمی‌بودن، همان روز دوم ورود امام در مدرسهٔ #رفاه، که ما هر لحظه‌ای به ده‌تا کار مشغول بودیم،... در بین این شلوغ‌وپلوغی، این آقا مچ من را گرفت [و گفت:] آقا من ده دقیقه با تو کار دارم.
🔹حرفش این بود: به امام بگو، این‌همه خودش را به مردم ندهد، صبح تا ظهر با مردم، مرتب دست تکان‌دادن به مردم، باز یک‌خُرده استراحت، باز عصری باز با مردم، زن‌ها می‌آیند، باز دست تکان‌دادن. من گفتم: چطور؟ منظور چیست؟
🔹گفت: آخر این‌همه رجال سیاسی، این آدم‌های متفکر، خوش‌فکر، بامغز، بیایند بنشینند با امام؛ مشورت کند امام با اینها، ببینیم چه‌کار باید بکنیم. بنده گفتم:
🔹امام به این مغزهای متفکری که شما می‌گویید، چندان ایمانی ندارد؛ امام قبول ندارد اینها را.۵۸/۱۲/۱۵
🔹به این چهره‌های سیاستمدار و سیاست‌باز عقیده ندارد. امام پانزده سال است که به این چهره‌ها «نه» گفته است. امام آرمان آنها را نمی‌پذیرد. امام از میان #مردم است و به مردم متکی است و با مردم کار خود را پیش برده است، نمی‌شود او را از مردم جدا کرد.۵۸/۷/۳۰
🔺اوقاتش تلخ شد و رفت.۵۸/۱۲/۱۵
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
💗امامِ سال ۶۸ که به جوار الهی رفت، از امامِ سال ۵۷ که وارد ایران شد، خیلی جلو رفته بود
⛔️ کسی که فردایش از امروزش بدتر باشد، طرد شده است
🔻رهبرانقلاب: شما خیال نکنید که امامِ سال ۶۸ که به جوار الهی رفت، همان امامِ سال ۵۷ بود که وارد ایران شد. نخیر، امام خیلی جلو رفته بود، خیلی پیشرفت کرده بود، خیلی بالا رفته بود...
🔹خدا شاهد است که بعد از هر ماه رمضان، گاهی که خدمت امام میرسیدم، برایم محسوس بود که در این ماه رمضان، امام نسبت به گذشته بالاتر رفته، پرواز کرده و از مادّه دورتر شده است.
🔹روزبه‌روز جلوتر میرفت و خودش را کاملتر میکرد. انسان مؤمن، این است. «من ساوی یوماه فهو مغبون».
🔺اگر دو روزمان مثل هم باشد، سرمان کلاه رفته است. مغبون، یعنی فریب خورده، سرکلاه‌رفته. و کسی که فردایش از امروزش بدتر باشد، «فهو ملعون»؛ یعنی طرد شده است.۶۹/۱۱/۲٩
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
🔰حکومت نظامی ۱۸ بهمن ۵۷ و تصمیمی که امام گرفت...
🔻رهبرانقلاب: در عصرِ روزِ هجدهم بهمن ماهِ سال۵۷، در تهران حکومت نظامی اعلام شد.
🔹امام به مردم فرمود: «به خیابانها بریزید.» اگر امام در آن لحظه چنین تصمیمی نمی‌گرفت، امروز محمّدرضا در این مملکت بر سرِ کار بود.
🔹یعنی اگر با حکومت نظامی ظاهر می‌شدند، و مردم در خانه‌هایشان می‌ماندند، اوّل امام و ساکنان مدرسه‌ی «رفاه» و بعد اهالی بقیه‌ی مناطق را قتل عام و نابود می‌کردند.
🔺پانصدهزار نفر را در تهران می‌کشتند و قضیه تمام می‌شد. چنان که در اندونزی یک میلیون نفر را کشتند و تمام شد.۱۳۷۵/۰۳/۲۰
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
⚠️طرح| راهپیمایی اربعین، آخرین حضور در مشهد
🌹 #دفتر_خاطرات_انقلاب
☑️ http://khl.ink/hjk08