-حکمت 286 وَ قَالَ (علیه السلام): مَا قَالَ النَّاسُ لِشَيْءٍ طُوبَى لَهُ، إِلَّا وَ قَدْ خَبَأَ لَهُ الدَّهْرُ يَوْمَ سَوْءٍ. و آن حضرت فرمود: مردم كسى را نگفتند «خوشا به حال او» مگر اينكه روزگار براى او روز بدى را پنهان كرد. -حکمت 380 وَ قَالَ (عليه السلام): رُبَّ مُسْتَقْبِلٍ يَوْماً لَيْسَ بِمُسْتَدْبِرِهِ، وَ مَغْبُوطٍ فِي أَوَّلِ لَيْلِهِ قَامَتْ بَوَاكِيهِ فِي آخِرِهِ. و آن حضرت فرمود: بسا روى آورنده به روزى كه آن روز را شب نكند، و بسا كسى كه در اول شب مورد غبطه مردم بود و آخر شب عزاداران بر او گرد آمدند. -قسمتی از حکمت 131 ... رَاحَتْ بِعَافِيَةٍ وَ ابْتَكَرَتْ بِفَجِيعَةٍ ... ... شب را به سلامت گذراند، و بامداد با بلايى سخت خود را نشان داد ... فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِي زِينَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ پس [قارون‌] با كوكبه خود بر قومش نمايان شد؛ كسانى كه خواستار زندگى دنيا بودند گفتند: «اى كاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم‌] داده مى‌شد، واقعاً او بهره بزرگى [از ثروت‌] دارد». فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِينَ آنگاه [قارون‌] را با خانه‌اش در زمين فرو برديم، و گروهى نداشت كه در برابر [عذاب‌] خدا او را يارى كنند و [خود نيز] نتوانست از خود دفاع كند. وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ و همان كسانى كه ديروز آرزو داشتند به جاى او باشند، صبح مى‌گفتند: «واى، مثل اينكه خدا روزى را براى هر كس از بندگانش كه بخواهد گشاده يا تنگ مى‌گرداند، و اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود، ما را [هم‌] به زمين فرو برده بود؛ واى، گويى كه كافران رستگار نمى‌گردند». آیه 79 و 81 و 82 سوره قصص #همراه_با_امیر #هر_روز_با_قرآن_باشیم #نهج_البلاغه_خوانی 🤝 عضویت در #خانه_های_قرآنی : از لینک زیر 👇 https://eitaa.com/khanehaye_ghorani

🌾و قَالَ (علیه السلام): كُلُّ مُعَاجَلٍ يَسْأَلُ الْإِنْظَارَ، وَ كُلُّ مُؤَجَّلٍ يَتَعَلَّلُ بِالتَّسْوِيف. و درود خدا بر او، فرمود: آنان كه وقتشان پايان يافته خواستار مهلتند، و آنان كه مهلت دارند كوتاهى مى ورزند. 🍂(حکمت 285 نهج البلاغه)🍂 امام در این حکمت بیان می کند که انسانها براحتی عمر خود را از دست می دهند و نمی فهمند که هر نفس آدمی قدمی است بسوی مرگ 🌾(نَفَسُ الْمَرْءِ، خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ. حکمت 74 نهج البلاغه) اما بدانید این کم کاری ها باعث تعویق مرگ نمی شود و فقط آنکس که خسارت می بیند ما هستیم که از نعمت عمر و دیگر نعمات برای توشه برداری استفاده نکرده ایم. اما زمانی می رسد که می آیند و می خواهند ما را ببرند، آنگاه است که التماس می کنیم، فرصتی به ما بدهید، این در صورتی است که هزاران روز فرصت داشته ایم و عملگرایی و خیرخواهی و اصلاح در امور را به تعویق انداخته ایم. اینجاست که به قول قرآن ندا می آید کلّا، نه نمی شود و این چنین نیست که به شما دوباره مهلت داده شود اگر راست می گفتید آن زمان که می توانستید کاری می کردید 🌷ای که دستت می رسد کاری بکن پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار🌷 #همراه_با_امیر #نهج_البلاغه_خوانی 🤝 عضویت در #خانه_های_قرآنی : از لینک زیر 👇 https://eitaa.com/khanehaye_ghorani