#برشی_از_یک_کتاب گاه آدم، خود آدم، عشق است. بودنش عشق است. رفتن و نگاه کردنش عشق است. دست و قلبش عشق است. در تو می جوشد، بی آنکه ردش را بشناسی. بی آنکه بدانی از کجا در تو پیدا شده، روییده. شاید نخواهی هم. شاید هم بخواهی و ندانی. نتوانی که بدانی! #محمود_دولت_آبادی 📕جای خالی سلوچ ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ @khanesabz110 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

#برشی_از_یک_کتاب آدمی به مرور آرام می‌گیرد، بزرگ می شود، بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می ‌ایستد، آنها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد؛ گذشته‌اش را قبول می کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند. آدمی از یک جایی به بعد می ‌فهمد که از حالا باید آینده‌ اش را از نو بسازد اما به نوعی دیگر می‌فهمد که زندگی یک موهبت است، یک غنیمت است، یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی مقدار کرد. اصلا از یک جایی به بعد حال آدم، خودش خوب می‌شود... جای خالی سلوچ/ #محمود_دولت_آبادی ┄═❁🍃❈🌸❈🍃❁═┄ @khanesabz110 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

#برشی_ازکتاب ديگرانی هميشه هستند که بار کينه را به کنايه بر زبان می‌آورند. اين ديگران به گمان خود زيرکند! غافل از اينکه نه زيرک، دو رويه‌اند؛ جرأت يکرويگی‌شان نيست! جای خالی سلوچ؛ #محمود_دولت_آبادی