#اندیشه_فقهی_رهبر 5⃣ 🔹 آنچه از ملاحظه‌ی استعمالات گوناگون، چه در شرع، چه در لغت و چه در عرف به نظر ما رسیده این که #غناء به دو معنا استعمال می‌شود که یکی از دو معنا داخل در آن معنای دیگر است. 🔹 پس لفظ غناء مشترک لفظی نیست، بلکه غناء تارةً در معنای عام بکار می‌رود و تارةً استعمال می شود در بخش و حصّه‌ای از همان معنای عام. 🔹 آن معنای عامّ غناء عبارت است از مطلق #آواز؛ مطلق آنچه به شکل آواز اداء می شود، که ارکان آن عبارت است از کشیدن صدا همراه با برخی از زیر و بم‌ها و فراز و فرودهایی که در صدا هست، که به آن ترجیع می‌گویند. 🔹 معنای خاصّ غناء عبارت است از آوازی که با یک زیر و بمی، با یک قواعد و قوانینی، با یک شکل و اسلوب خاصّی خوانده می شود؛ که ما اگر بخواهیم معادل فارسی برایش بیان کینم، خوانندگی است. مُغَنّی یعنی خواننده. 🗓

جلسه ۲۷۸ درس خارج فقه رهبر انقلاب

🌀🌀 خانه طلاب جوان 🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/2731802626C6597703c2f