‌ 📚 داستان کوتاه ‌«دست نوازش» ‌ روزى در يك دهكده كوچك، معلم مدرسه از دانش‌آموزان سال اوّل خود خواست تا تصوير چيزى را كه نسبت به آن قدردان هستند، نقاشى كنند. او با خود فكر كرد كه اين بچه‌هاى فقير حتماً تصاوير بوقلمون و يا ميز پُر از غذا را نقاشى خواهند كرد؛ ولى وقتى «داگلاس» نقاشى ساده كودكانه خود را تحويل داد، معلم شوكه شد! ‌ او تصوير يك «دست» را كشيده بود، ولى اين دست چه كسى بود؟ ‌ بچه‌هاى كلاس هم مانند معلم از اين نقاشى مبهم، تعجب كردند! يكى از بچه‌ها گفت: من فكر مى‌كنم اين دست خداست كه به ما غذا مى‌رساند و يكى ديگر گفت: شايد اين دست كشاورزى است كه گندم مى‌كارد و بوقلمون‌ها را پرورش مى‌دهد. هركس نظرى مى‌داد تا اينكه معلم، بالاى سر داگلاس رفت و از او پرسيد: اين دست چه كسى است، داگلاس؟ ‌ داگلاس در حالى كه خجالت مى‌كشيد، آهسته جواب داد: «خانم معلم، اين دست شماست.» ‌ معلم به ياد آورد از وقتى كه داگلاس پدر و مادرش را از دست داده بود، به بهانه‌هاى مختلف نزد او مى‌آمد تا خانم معلم دست نوازشى بر سر او بكشد... ‌ 💡نکته: شما چطور؟! آيا تا به حال بر سر كودكى يتيم، دست نوازش كشيده‌ايد؟ بر سر فرزندان خود چطور؟ ‌ ‌‌ " اى پروردگارى كه حيات بخشيده‌اى مرا، قلبى به من ببخش مالامال از قدرشناسى و عشق." / ويليام شكسپير ‌ ‌ 📚 برگرفته از كتاب «تو، تویی؟!» @khanevade_Beheshti ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═

⚜️⭕️دهه نودی اصیل هستن ایشون ⁣‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خدا به فریاد نسل های بعدی برسه 🌸@khanevade_Beheshti

‌ روزگاری در زدن هم اصولی داشت ، کوبه زنانه داشتیم و مردانه... و وقتی در زده میشد صاحب خانه میدانست آنکه پشت در است زن است یا مرد و بر آن مبنا به استقبال او میرفت، زندگی ها در عین سادگی در و پیکر و اصول داشت... مردها کفشهای پاشنه تخم مرغی میپوشیدند تا از صدای آن از فاصله دور در کوچه پس کوچه های تو در تو خانمها بفهمند نامحرمی در حال عبور است... منزلها بیرونی و اندرونی داشت و از ورود مهمان تا خروجش طوری منزل ساخته شده بود که متعلقات به تکلف نیفتند... آن روزگاران امنیت ناموسی چندین برابر این زمان بود، نه سیستم امنیتی در منازل بود و نه شبکه های مجازی برای پاییدن همدیگر... اطمینان و شرافت و وفاداری و نگه داشتن زندگی با چنگ و دندان و آبروداری زوجین اصل زندگی بود... من هرگز بخاطر ندارم کسی مهریه ای اجرا بگذارد و دادسراها این همه پرونده طلاق و درخواست طلاق و فرزندان طلاق... نه ال سی دی بود نه اسپیلت و لباسشویی، صابون مراغه ای بود و دستان یخ زده مادر در زمستان که با گریسیلین ترکهایش را مداوا میکرد... و پدری که سر شب دم غروب خونه بود و خیز برمیداشت زیر کرسی و مادر کاسه اناردون کرده روی کرسی میگذاشت و نصف بدنمان زیر کرسی و سر و کله کز کرده در بیرون آن،با لباسهای ضخیم... پاییزی پر باران و زمستانی پر از برف داشتیم یادش بخیر همه چکمه داشتیم و تا لبه چکمه برف می آمد،هم زمین برکت داشت هم آسمان... سفره مان برنج بخودش کم میدید،اما صفا و سادگی داشت... و پنج ریالی پدر در صبحگاه مدرسه میشد نصف نان بربری با پنیر... آن روزها پشت این دربهای کوبه دار با هم حرف میزدند خیلی گرم و صمیمی... تابستان ها چقدر روی تخت های چوبی ستاره شمردیم و لذت آسمان بی غبار را بردیم... چه حرمتی داشت پدر و مادر... و پولها و مالها چه برکتی... چقدر دور هم حرف برای گفتن داشتیم، و چقدر از خدا میترسیدیم... کله صبح قمری ها(یاکریم ها) میخواندند ، با دوچرخه درخونه ها نون تازه و عدسی و شیر می آوردند محال بود کسی یازده صبح بیدار شود... زود میخوابیدند و سحر بیدار میشدند و بهترین رزقها را دریافت میکردند، زمستون برف وشیره میخوردیم و خیلی چیزی برای خوردن پیدا نمیشد و بهترین غذا را جمعه ها میخوردیم، آنروزها مردم چقدر به یکدیگر رحم میکردند و مهربان بودند و گره گشا و اعصابها حرام ترافیک و ... نمیشد... نفهمیدم چی شد ولی برف و کرسی و ستاره ها و کاسه بی تکلف انار و درب کوبه دار و دورهمی ها همه یکباره جمع شد... حالا ما مانده ایم و دنیای بی خیر و برکت و دربهای ضدسرقت و آدمهایی که سخت فخر میفروشند و متکبرند گویی هرگز نمیمیرند و چنان دنیا دارند که گویی برای آن آفریده شده اند... چقدر نعمتها از کف رفت و ما خواب خوابیم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #تلنگر ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @khanevade_Beheshti ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═

🌸🍃 🍃 🔖خواص بابونه برای درمان بیماری و مشکلات مختلف #سلامتی 🍃 🌸🍃@khanevade_Beheshti

#خــدا منتظره فقط یکبار دلتــ بشکنه وآه بکشے تاهزاران گناه تـو روفراموش کنه ... 👈🏻 این کلیپ رو از دست ندین فوق العــاده است ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌ #پندانه #درس_اخلاق @khanevade_Beheshti ═ೋ❅🖋☕️❅ೋ═

☘امام علی(علیه السلام)☘ 💎سیاست و برنامه ریزی نادرست، کلید فقر است. غررالحکم،ح5572 #حدیث 🌸@khanevade_Beheshti

🌸🍃 🍃 🔖 پایچه ؛ غذای مفید زمستانی 🔸پاچه یا پایچه گوسفند غذایی مفید در فصول سرد سال است و طبیعتی گرم و تر دارد.ترکیبات مغذی آن شامل پروتئین، چربی، سدیم و پتاسیم می‌باشد. 🔹مصرف آن به صورت پخته و آب‌ پز در بهبود کم‌خونی و التیام زخم‌های معده و روده موثر است. 🔸اگر به دلیل سردی هوا و یا بدنبال ایجاد عفونت‌های ویروسی تنفسی گرفتگی صدا، سرفه خشک، خشکی گلو و سینه پیش آمد، تناول پایچه گوسفند به عنوان وعده اصلی غذایی توصیه می‌شود. 🔹پایچه گوسفندی در بهبود خشکی لب و زبان، التیام شکستگی‌های استخوان و رفع لاغری موثر است. ⛔️ این بخش مغذی از اندام گوسفند دیر هضم است و در شهرهای گرم و پُررطوبت و آنان که مبتلا به ضعف هاضمه هستند، احتیاط مصرف دارد. ❌ توصیه: از مصرف پوست و غضروف‌های پایچه گوسفند پرهیز شود. ✅ زیاده‌روی در مصرف پایچه گوسفند باعث قولنج و دل‌پیچه می‌شود و برای اصلاح این عارضه، توصیه می‌شود با دارچین پخته و با سرکه یا آویشن شیرازی میل‌ شود. 🖋 دکتر مریم مصفا (دکترای تخصصی داروسازی سنتی) #تغذیه 🍃 🌸🍃@khanevade_Beheshti

🌸🍃 🍃 🔖سیر تا پیاز کبد چرب 🎥حکیم خیراندیش #سلامتی 🍃 🌸🍃@khanevade_Beheshti

تولید خشم را در نوجوانان متوقف كنید! 🍁یكی از بزرگ‌ترین مشكلات بین والدین و فرزندان در نوجوانی ، پرخاشگری و خشم فرزندان است كه شاید باور نكنید اما جلوگیری از آن راه‌حل ساده‌ای دارد؛ 🍁راه‌حل این است كه دستگاه «تولید خشم »را از برق بیرون بكشید! شاید بگویید این دیگرچه حرفی است. 👈خب اجازه بدهید كمی توضیح بدهیم: 🍁️مقایسه مداوم فرزندان آن هم از كودكی با بچه‌های فامیل، دوستان و حتی همبازی‌های مهدكودكشان باعث می‌شود كه آنها در نوجوانی با توجه به سرخوردگی ناشی از مقایسه و رقابت دائم ، بیش از حد معمول حساس و خشمگین باشند. 🍁 ️خوب است بدانید بچه‌ها وقتی نمی‌توانند فاصله خودشان را با كسانی كه پدر و مادر با آنها مورد مقایسه قرار می‌دهند پركنند، احساس شكست و طردشدگی خواهند كرد؛احساس تلخی كه مقدمه صدمات روانی زیادی است؛ 👈بنابراین به جای مقایسه فرزندان‌تان با بقیه ، به استعدادهای آنها و علایق‌شان توجه كرده و احترام بگذارید. با این كار اعتماد به نفس فرزندانتان رشد كرده و تقویت آنها در مسیری كه دوست دارند، باعث شكوفایی‌شان می‌شود؛ در نتیجه با توجه به توانایی‌ها و مهارت‌هایشان، احساس برتری و سرآمد بودن كرده و در نوجوانی استرس كمتری را تجربه می‌كنند. همه این مسائل باعث می‌شود كه فرزند شما دیگر پرخاشگر نباشد. #نوجوان #تربیت_فرزند به ما بپیوندید ⏬ 🐳@khanevade_Beheshti