#تفسیر_قرآن_سوره_مریم 🔆 «كهيعص» 📘 آیه ۱ 🔷🔹 سورۀ مریم با حروف مقطعه آغاز شده است و ما یقین داریم از اسرار این حروف نمی‌توانیم اطلاع پیدا کنیم؛ اما بعضی از اهل ذوق در مورد حروف مقطعه نظراتی داشته‌اند: 🔹۱. بعضی گفته‌اند: «کاف» نماد کریم و کبیر و کافی، «هاء» نماد اسم هادی، «یاء» به‌عنوان اسم رحیم، «عین» نماد اسم علیم، عظیم، علی، «صاد» نماد اسم صادق است. 🔹۲.«کاف» خدای سبحان خلق را کفایت می‌کند، «هاء» دلالت بر هدایت بندگان دارد. «یاء» ید اوست، یعنی قدرت او مسلّط بر همۀ قدرتهاست، «عین» عالِم به بندگانش است و «صاد» هر وعده‌ای که به بندگان می‌دهد صادق است. 🔹۳. یکی از مفسرین می‌گوید: گاهی اوقات خدای سبحان خود را تنها در یک آیه به نام «قُل هُو اللهُ اَحَد» معرفی می‌کند و گاه در آیه دیگری در قالب حروف مقطعه گویا می‌خواهد اعلام کند که در تنگنای حروف نمی‌گنجد،او بالاتر از جایگاه عبارات است. 🔹۴. «یاء» را می‌گویند یُمن و برکتِ خدای سبحان بر بندگان است، میمنت و مبارکی. شاید این سوره معامله خدای سبحان با بندگان را بیان می‌کند؛ معاملۀ کفایت، هدایت، عنایت، یمن و صدق خداوند نسبت به بندگان. @khanevadeh_khoshbakht

#تفسیر_قرآن_سوره_مریم ۲ 🔆«كهيعص» 📘 آیه ۱ ✍🏼 یکی از مفسرین می‌گوید: «کاف» یعنی پیامبر تو «کهف الوجود» «غار عالم وجود» که مومنین به تو پناهنده می‌شوند؛  «هاء» یعنی «هنیاً لک الملک و وهبنا لک الملکوت» ما به تو همه عالم را هبه کردیم، ✅ *سلطنت بر کل عوالم را به تو هدیه کردیم. عالم ملک و ملکوت را به تو هبه کردیم.* ✍🏼 «یا» حرف ندا و «عین» به‌معنای «عین‌العیون» است. پیامبرچشمۀ همه چشمه‌هاست و به وسیلۀ وجود او دیگران موجود می‌شوند، و «صاد» هم به معنای «صفات الله» است. ✅ *همۀ صفات خدا در پیامبر جلوه‌گر است.* ⏪️ از همین جا معلوم می‌شود چون همۀ صفات خدای سبحان در پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله جلوه‌گر است پس اگر کسی مطیع پیامبر شد مطیع خداوند شده است. 🔰 شیخ شوشتری در خصائص‌الحسینیه می‌گوید: «کاف» کربلا، «هاء» هلاکت، «یاء» یزید، «عین» عطش و «صاد» صبر زینب است. ✍🏼 بعضی می‌گویند: «عین» یعنی «عَلَّمناکَ» (ما معلم تو هستیم)، «کاف» یعنی «کَفَیناکَ» (ما برای تو بس هستیم و کفایت تو را می‌کنیم.) «صاد» یعنی «صَدَّقناکَ» (ما تصدیق تو را داریم.) تا دیگران تو را تصدیق کنند. @khanevadeh_khoshbakht

#تفسیر_قرآن_سوره_مریم ۳ 🔆«ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا» 🔆 *«خدای سبحان برای تو یاد آوری می‌کند لطف خاص ربّ تو را به بنده‌اش زکریا»*آیه ۲ ⏪️ «ذِكْرُ» الطاف خاص خدای‌سبحان به افراد خاص در عالم است که نباید مستور بماند و باید به دیگران یادآوری شود. ✍🏼 همه تاریخ برای دیگران نیاز به بازگویی ندارد، قسمتی که جلوۀ ویژۀ حق است باید بازگویی شود؛ از این رو فقط مثال زکریا آمده است.  🔷امر قابل توجه در آغاز آیه آن است که بعضی از امور برای خواص مطرح می‌شود و دیگران به طفیل وجود خواص از آن مطلع می‌شوند.  🍃در این آیه خدای سبحان برای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله جریان زکریا را بیان می‌کند و به طفیل وجود پیامبر به همۀ افراد توجه می‌شود. 🍃قرآن نمی‌فرماید: «ذکر ربک» یا «ذکر رحمه» بلکه می‌گوید: «ذِكْرُ رَحْمَةِ رَبِّكَ» مربی تو به طفیل وجود تو، به زکریا این لطف را کرد. 🟩حقیقتاً واسطۀ پرداخت و دریافت الطاف خدای سبحان وجود مقدس پیامبر است. @khanevadeh_khoshbakht