#برگی_از_خاطرات✨ ○چون مے دانستم ساعت ۶ پرواز دارد،ساڪش را آماده کردم و داخل اتاق خودش که کتابخانه و جانمازش هم آنجا بود گذاشتم.بےخبر وارد اتاقش شدم،دیدم وسایلش را به هم زده،سجاده و عبایش را جمع کرده،محل جاکتابے اش را تغییر داده،میز تحریرش را برده جایے که همیشه نماز مے خوانده گذاشته.اصلاً وقتے وارد اتاق شدم یڪ لحظه شڪ کردم که این همان اتاق حاج آقاست یا نه! ○لباس اضافه هایے که توے ساڪ گذاشته بودم را بیرون آورده بود.گفتم:این لباس ها را لازم دارے.چراآوردے بیرون؟ گفت:نه من زود برمے گردم. اصرارکردم،گفت:لازم ندارم،زودبرمے گردم. ○دوتاانگشتر عقیق داشت آنها را هم از انگشتش درآورد و گذاشت داخل کشوے میز موقع رفتن چند بار رفت داخل خانه و برگشت حیاط.پرسیدم:چیزےشده؟وسیلهاے گم کردے؟چرانگرانی؟ گفت:چیزےنیست حاج خانم. از زیر قرآن ردش کردم و رفت داخل ماشین.ازآنجا هم دستے تکان داد و راننده گاز ماشین را گرفت و رفت. اهل پیامڪ و این جور چیزها هم نبود؛ ولے آن روز از پاے پلکان هواپیما براے من پیامڪ کوتاهے فرستاد.فقط نوشته بود: #خداحافظ:) #سردارشهید_حاج_حسین_همدانی❤️🕊 #روایت_همسر_شهید ✨⃟🍁჻ᭂ࿐✰ @khanevadejaame