سلام آقای من!
آقای من! بر منابر و معابرمان فریادت میزنیم، تا باز گردی.
اما غافلیم از اینکه، آنکه باید برگردد شما نیستید!
آن ماهستیم که باید به خودمان باز گردیم!
مولای من!
از شما میخواهم تا صدایمان را بشنوی و نظری با گوشه چشمت بر ما افکنی!
اما از یاد برده ایم که شاهد و ناظر اعمالمانی، و هفته ای دو بار پرونده کارهایمان را برابر چشمات داری!
با ضجه و عاجزانه میخواهیم، بلکه نشانی ات را بگویی، تا ما سراسیمهخود را فدای قدومت کنیم !
اما نمیدانم، چرا نمیتوانیم خواسته هایمان را فدای آمدنت کنیم؛
مگر محبوب ما نیستی و دائم آمدنت را نمیخواهیم؟ پس چرا آنچه تو میخواهی بر ما گران و سنگین و ناشدنی ست😓⁉️
همه ما به دنبال کسانی می‌گردیم که تشرف حضورت را داشته باشند اما فراموش کرده ایم که هر دم ممکن است از کنارمان بگذری، یا صاحب الزمان همه مان آرزو میکنیم کاش شما را می‌دیدیم و سلامی می گفتیم.ولی فراموش کرده ایم هرکجا سلامت بگوییم جوابمان میدهی.
حتی یادمان می رود، در کوی و برزن ها، بر هم سلام کنیم شاید آنکه از کنارش به آرامی گذشتیم...
گل نرگس...نمیدانم چه شد این همه عطر نرگس را از یاد بردیم.
شما دعایی کن شاید به حرمت دعایت ما هم برگشتیم.
میخواستم از حجاب بگویم ولی حجاب غیبتت دیگر حجاب هارا از ذهنم ربود ...
#دلنوشته‌به‌امام‌زمان
صدیقه اصل سندگل
