برای کسی که اصولا اهل سفرنامه نیست، تجربه جالب و شگفت‌آوری بود... کتاب علاوه بر همه ویژگی‌های مثبت، یک دسته رزمنده جالب توجه معرفی می‌کند که شعارشان این است: [شهیدان زنده‌اند، ما چرا بجنگیم؟] فاصله‌شان را طنازانه با خدا حفظ می‌کنند که شهید نشوند و یکسره توی کوچه با کودکان سوری، فوتبال می‌زنند. جذابیت رفتاری این دسته، از همه خاص‌تر و ماندگارتر است. و معتقدم برای آشنایی با همین عده هم شده، واجب است کتاب را بخوانیم. این را هم تعلیق در نظر بگیرید نه اسپویل؛ چون عامل انگیزشی‌ام برای خرید کتاب همین بود: جاده یوتیوب، ابتدای راه بی‌بازگشتی است مشرف به داعشی‌ها، که اگر قدم بگذاری درش، صبح فردا فیلم سر بریدنت می‌رود یوتیوب‌. پ.ن: احتمالا تا مدتی پست معرفی نداریم. #کلیدر امان آدم را می‌برد. دولت‌آبادی خدا رحمت کرده، از توصیف نوشیدن یک جرعه آب هم دست برنداشته. #جاده_یوتیوب #محمدعلی_جعفری #کتاب_فیروزه‌ای #سومین_کتاب۱۴۰۰ #فروردین