♦️مقدمه کمال انسانی
اگر آدمی قبل از هر چیز خود را بشناسد، بهتر می تواند از سرمایه های وجودی خود بهره ببرد و آنها را شکوفا سازد؛
زیرا نقطه آغاز همان شناخت سرمایه های وجودی است.
او می تواند از خود بپرسد: آیا حد وجودی انسان در حد سایر حیوانات است یا قدرت تعالی و رشد و پرواز کردن دارد؟
اگر قدرت تعالی و پرواز به عالم ملکوت دارد تا چه حد می تواند پرواز کند؟
و اگر انسانی که قدرت تعالی و پرواز دارد، از آن استفاده نکند و از سرمایه وجودی خود بهره نبرد، آیا شایسته مذمت نیست؟
آیا انسان غیر از این بدن مادی، حقیقت دیگری به نام #روح دارد؟
اگر انسان دارای روح است، نیازهای آن چیست و چگونه باید برآورده شود و چگونه باید تکامل پیدا کند؟
پاسخ به این پرسش ها مقدمه #تکامل_انسانی است.
🔸فیلسوفان نیز دلایل متعددی بر غیر مادی بودن روح اقامه کرده اند.
یکی از آنها این است که وقتی در خودمان دقت کنیم، می یابیم که روح که حقیقت انسان است، امری بسیط و غیر قابل تقسیم است.
در صورتیکه اساسی ترین خاصیت #اجسام قسمت پذیری است و این خاصیت در روح و روان ما یافت نمی شود، حتی به تبع بدن هم قابل قسمت نیست. پس ناگزیر #روح غیر مادی خواهد بود.
👇👇👇
♨️سوال:
✍شخصي رو به #نماز دعوت کنم و اون بعد از چند هفته به من بگه #اثري از نماز توي خودم نديدم چي بهش جواب بدم؟
👈پاسخ:
✅به ایشان بگویید که اگر اثری نمی بینی، قطع و یقین بدان که نماز #واقعی نخواندی! حقیقت اين است كه ما «نماز» نمىخوانيم. آنچه ما به جا مىآوريم، صورت ظاهرىاش شبيه نماز است و ما تنها اداى نماز را درمىآوريم!
❤️آنچه در حقيقت انسان را به خدا نزديك مىكند، اين است كه #دل و قلبش با ذات #خداوندگارى مرتبط شود. در واقع اين ظواهر بايد نمودى از آن توجه و ارتباط قلبى باشد.
🙏حقيقت و #روح نماز، همان توجهات قلبى است و بدون آن، نماز كالبدى مرده است که هيچ بهره تكاملى و معنوى هم از آن نمىبريم.
✅ اگر «نمازِ» حقيقى شد، آنگاه خواهيم ديد كه چه اثرها و #بركتهايى، هم براى زندگى دنيا و هم براى ترقى و تكامل معنوى و روحى ما دارد.
👈امام صادق علیه السلام با بيان حديثى قدسى، برخى از شرايط و آثار نماز مقبول را چنين ذكر فرمودهاند: «من نماز را از كسى قبول مىكنم كه در برابر عظمتم #تواضع و فروتنى كند و خود را براى رضاى من از خواستههاى شهوانى نگه بدارد. روز خود را با ياد من سپرى كند و در مقابل آفريدگانم تكبّر و بزرگمنشى ننمايد.
✅گرسنه را سير، برهنه را پوشيده، و مصيبتزده را ترحّم كند، و غريب را پناه بدهد. پس چنين فردى (كه نمازش قبول است) كسى است كه #نور او مانند #خورشيد مىدرخشد. من به او در تاريكىها نور، و در هنگام مواجهه با جهالتها بردبارى مىبخشم.
او را به عزّت خود حفظ و به وسيله فرشتگانم حراست مىنمايم.او مرا مىخواند و من نيز پاسخ مثبتش مىدهم و از من چيزى مىخواهد و به او مىبخشم. چنين فردى مانند #بهشتهاى فردوس نزد من است كه ميوه آن پژمرده نمىشود و حال آن تغيير نمىيابد.» (بحار الانوار، ج 78، باب 24، روايت 1، ص 285)
@khat_enghelab1357