بعد از نماز جمعه سریع رهبر رو میبرن پناهگاه🤡

⭕️ انتشار فیلم مراحل آماده سازی موشک های ایرانی برای حمله به اسرائیل در رسانه های فلسطینی بازتاب زیادی داشته است. مشاهد من تحضير الصواريخ الإيرانية التي استخدمت في ضرب مواقع الاحتلال خلال عملية "الصادق 2"

در 250 سال گذشته کشورم ایران در تمام جنگ ها شکست خورده است روند اقتصادی و توسعه در شیب نزولی و اقتدار نظامی در پایین ترین سطح خودش دهه ها ادامه یافته است این امر باعث سرخوردگی جامعه ایرانی گشته است جامعه سرخورده توانایی اتکا به المان های فرهنگی خود ندارد و بدنبال جایگزین کردن ارزش های غربی حرکت میکند لکن برای این جامعه باید مرتبا دستاورد های ملی خلق کرد تا ایرانی بودن خود را فریاد زند اتفاقی که در حال رخ دادن است، آیا جمهوری اسلامی ایران نقطه آغاز پایان آن شکست ها ست؟ به میزانی که ایران در عرصه های مختلف غرور آفرینی کند، هجمه های فرهنگی غرب بی تاثیر و سرخوردگی جامعه کنار خواهد رفت فریاد های این هموطنم، بغضی 250 ساله است محمد ندیمی

هوشنگ امیراحمدی؛ مهم‌ترین بخش این موشک‌باران‌ها اینست که این موشک‌ ها ساخت #ایران و فرزندان ایران است «هوشنگ امیراحمدی» تحلیلگر سیاسی: اسرائیلی‌های احمق فکر می‌کنند که با ترور راه به جایی می‌برند؛ همانطور که قبلا هم گفته‌ام خیابان‌ها که مردم فلسطین و لبنان هستند بر کاخ‌ها که اسرائیل و آمریکا است، برنده خواهند شد

🎥 نمونه‌ای از یک راس از سربازان اسقاطیلی رو مشاهده می‌کنید ... فقط آخرش ✌️

❌ پهپاد مقاومت صاف رفته تو لونه سگهای اسقاطیلی 😊

⭕️وقتی به اوباش سلطنت‌طلب میگن سلاح‌تون برای مبارزه با جمهوری اسلامی چیه:

📸 این عکس ماندگار از مادر دو شهید را الان از مصلی تهران گرفتم. با تخت بیماری‌اش به همراه نوه‌هایش از مشهد آمده بود. در مقابل بزرگی و عظمت این ملت مقاوم و باایمان کلام قاصر است. سَنُصلّی فی‌القدس؛ ان‌شاءالله ✊ 🔴 #بیداری_ملت 👇

این پیام رو از یک کانال دیگه خیلی هاتون برام فرستادین، بدون اینکه بدونین... اولین لحظه که دیدم اینقدر شوکه شدم و موندم تو کار خدا که چرا باید این عکس برای من فرستاده بشه مامانی جونم یه نوه تونم این سر دنیا دلتنگ و عزاداره🖤 الهی که سالهای سال سلامت باشین و سایه تون بالا سر ما برای سلامتیشون دعا کنین لطفا

از هند تا مِهران... شیرزن؟ با صلابت؟؟ فداکار؟؟ در وصف مامانی نوشته بودین... و من با خودم فکر میکردم گاهی کلمات چقدر ضعیف و ناتوانن از وصف گوشه ای از فداکاری و عظمت مادران این آب و خاک براتون یه خاطره بگم؟! خاطره ای که مامانم برام گفتن سال ۱۳۵۶ یعنی قبل از انقلاب یکی از دایی جون های شهیدم رفته بودن هند برای ادامه تحصیل مامانیم تمام وقت، یعنی تماااام وقت مداوم، یکسره در هر لحظه ای در حال گریه کردن بودن از فرط دلتنگی. مامانم میگن این دایی جونم بین همه بچه ها سوگلی مامانیم بودن بس خوب و مهربون و کمک حال همه بودن. گویا خیلی هم با سواد و اهل مطالعه و فهیم بودند البته من که فقط چندتا از نوار کاست های سخنرانی هاشون رو دیده بودم که ازشون به یادگار مونده. حالا نه اینکه فکر کنید دایجونم سن زیادی داشتن موقع شهادت ، ۲۳ سالشون بوده. خلاصه اینقدر این گریه ها و بی تابی های مامانیم بی وقفه ادامه داشت که آقاجونم خیلی زود میرن هندوستان و به دایی جونم میگن اگر مامانت رو میخوای برگرد... و دابجونم بر میگردن ایران. چند سال بعد وقتی خبر شهادت دایی جونم اومد هیچ کس اشک مامانیم و آقاجونم رو ندید. حتی وقتی تو مراسم هفتم شهادت دایی جونم اون یکی دایی جونم رو برای تشییع اوردن باز هم کسی گریه مامانیم و آقاجونم رو ندید هر دو با هم در یک عملیات در شهر مهران تخریب چی بودن. کانال #دکتر_موتا در ایتا دوستانتون رو به این کانال دعوت کنید🌱 مشاهدات و تجربه های یک مادرِ دندانپزشک ساکن آلمان https://eitaa.com/joinchat/3509321946Cbb998519ef استفاده از مطالب کانال به هر نحوی فقط با ذکر منبع