🔻تنبه به بایستگی گذار از نظریه به نظام ➖ منزلت و منطق «نظام‌پردازی» در علم اجتماعی اسلامی ▪️تحقق «اسلام» در جامعه، متوقف بر «نظام‌سازی اجتماعی» است؛ یعنی باید ساختارهای اجتماعی در خدمت «غایات اسلامی» قرار گیرند و این امر بدون آنکه ساختارهای اجتماعی «ماهیت اسلامی» داشته باشند، ممکن نیست. ▪️به‌نظر می‌رسد دغدغۀ نظام‌سازی، به‌طور کامل در قلمرو پاره‌ای از «حکمت عملی» قرار می‌گیرد که در سنت فکریِ گذشتۀ ما، «سیاست مُدن» نام داشته است؛ با این توضیح که آن روایت از سیاست مُدن، کمتر به «ساختارهای اجتماعی» نظر افکنده و بیشتر بر روی «اوصاف عاملیتیِ حاکمان و حاکمیت» متمرکز بوده است. ▪️مسئلۀ اصلی این است که ما کنشگرانِ ساحت فکرسازی و اندیشه‌پردازی، باید هرچه زودتر از توقف در مبادی بعید و کلیات انتزاعی دست برداشته و آشکارا و مستقیم، دو ساحت نظریه و نظام را به‌عنوان عرصه‌های مبتلا به خلأ و نقصان، انتخاب کنیم. ▪️چنانچه بخواهیم از این کج‌راهه درگذریم، تنها راه عبارت است از تعامل میان «مبنا» و «میدان»؛ یعنی نظریه‌پردازیِ معطوف به الگوسازی و الگوسازیِ برآمده از نظریه‌سازی. به بیان دیگر، نیاز به هم‌زمانی داریم و باید یک رابطۀ دوسویه را رقم بزنیم. 📝 قسمتی از یادداشت دکتر مهدی جمشیدی، پژوهشگر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی در شماره هشتم خردورزی ➕ جهت خرید مجله خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com

📜 | #بازتاب_اندیشه 🟢 مهندسی همبستگی اجتماعی در پرتو قرآن: از فروپاشی اجتماعی تا اقتدار ملی ▪️ قرآن کریم یک طرح مهندسی جامع و چندلایه برای ساخت و تقویت همبستگی اجتماعی ارائه می‌دهد. این طرح با یک هشدار تکان‌دهنده آغاز می‌شود: تصویر «جامعه فروپاشیده» که در آن تمام شبکه‌های ارتباطی، حمایتی و اقتصادی از هم گسسته‌اند. ▪️این تصویرسازی منفی، بستر لازم برای درک اهمیت حیاتی راهکارهای ایجابی قرآن را فراهم می‌کند. ▪️راه حل قرآنی با یک فرمان بنیادین برای «اعتصام» به حبل الله آغاز می‌شود و سپس با مهندسی مفاهیم «اخوت» و «ولایت»، زیرساخت‌های عاطفی و ساختاری لازم برای این وحدت را بنا می‌نهد. ▪️خروجی این فرآیند، جامعه‌ای است که در درون «رحماء» و در بیرون «اشداء» است و قدرت آن نه برای سلطه‌گری، بلکه برای تحقق عدالت و معنویت به کار گرفته می‌شود. چشم‌انداز روشن و وعده نصرت الهی نیز به مثابه موتور محرک، این حرکت را تضمین و تداوم می‌بخشد. ▪️در نهایت می‌توان گفت که از منظر قرآن، همبستگی و اقتدار ملی، امری وارداتی یا صرفاً محصول سیاست‌های دولتی نیست؛ بلکه یک برآیند ارگانیک است که از دل جامعه‌ای مؤمن، آگاه و مسئولیت‌پذیر و بر پایه شبکه‌ای از روابط مبتنی بر ایمان و اعتماد متقابل می‌جوشد. 📝 یادداشتی از دکتر امان الله فصیحی 📎مطالعه نسخه کامل 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com

🔻برزخ تئوری و تجربه ➖ بازخوانی تطور جامعه‌شناسی میان خاستگاه غربی و اکنون ایرانی ▪️اساساً جامعه‌شناسی علمی مدرن برای توضیح و شناخت جامعۀ مدرن است و آنچه در گذشته به‌عنوان تفکر اجتماعی وجود داشته، با معنای امروزین جامعه‌شناسی متفاوت است. ▪️بنابراین به‌طور طبیعی توجه و تمرکز اندیشمندان این علوم بنا بر خاستگاهشان بر مسائل و موضوعات جوامع اروپایی و آمریکایی بود. ▪️در سال‌های اخیر، با نگاهی به دیدگاه‌های پسااستعماری در می‌یابیم که نظریه‌پردازان آن بعضاً تا جایی پیش‌رفته‌اند که علی مقجی، جامعه‌شناس انگلیسی که در آثارش از اصطلاح جامعه‌شناسی غیر استعماری استفاده می‌کند، این علم را از اساس دارای بنیانی استعمارگرانه دانسته و آن را نفی می‌کند. ▪️وی از این فرایند با نام امپریالیسم فکری نام می‌برد و معتقد است جامعه‌شناسان جنوب جهانی به دنبال تأسیس رویکردی انتقادی در دانشگاه‌ها نبودند؛ بلکه فعالیت‌هایشان همواره در جهت تقویت دیدگاه‌های استعماری و تحکیم آن بوده است. 📝 قسمتی از یادداشت پونه فضائلی، نویسنده و فعال فرهنگی در شماره هشتم خردورزی ➕ جهت خرید مجله خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com

📕 علی مقجی از فرایندی با نام «امپریالیسم فکری» نام می‌برد و معتقد است جامعه‌شناسان جنوب جهانی به دنبال تأسیس رویکردی انتقادی در دانشگاه‌ها نبودند 📝 قسمتی از یادداشت پونه فضائلی، نویسنده و فعال فرهنگی در شماره هشتم خردورزی ➕ جهت خرید مجله خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com

🔻از قفس استعاره تا آزادی مفهوم ➖ نگاهی به اندیشه‌های طه عبدالرحمان و مسیر رهایی از ترجمه‌گرایی به تولید علم دکتر علی اصغر اسلامی‌تنها، استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم (ع) در گفتگو با خردورزی: ▪️اشعری بودن معیار و ملاک خاص خود را دارد. به نظر من، دستگاه فکری طه به دو نفر ارجاع فکری بسیار شدیدی دارد: یکی ابن تیمیه و دیگری ابن‌عربی. اشعری بودن یک متفکر باید با ملاک‌های دستگاه اشعری سنجیده شود. این خوانش را برخی رواج داده‌اند؛ ولی بنده به آن معتقد نیستم. ▪️طه به‌دنبال «اسلامی‌سازی معرفت» به معنای رایج آن نیست. یعنی قرار نیست معرفتی از غرب وارد شود و ما با حذف و اضافه‌هایی، آن را اسلامی کنیم، بلکه او در پی احیای معرفت اسلامی است؛ آنچه خود آن را «تأصیل اندیشه اسلامی» می‌نامد. تأصیل به معنای بنیان‌گذاری است؛ یعنی تولید و بازتولید تدریجی معرفتی مبتنی بر اصول. ▪️هیچ‌کدام از فلسفه‌های ما ذاتاً مبتنی بر زبان خاصی نبوده‌اند. حتی در مورد طه عبدالرحمان که عرب‌زبان است، او زبان عربی را نه از منظر قومیت یا نژاد، بلکه از منظر دستگاه معرفتی بررسی می‌کند. او می‌گوید: «زبان عربی قابلیت ایجاد نوعی فلسفه‌ی دیگر را دارد و ما باید بر ظرفیت‌های خاص این زبان تمرکز کنیم». 📝 قسمتی از گفتگو با دکتر علی اصغر اسلامی‌تنها در شماره هشتم خردورزی ➕ جهت خرید مجله خردورزی با ارسال رایگان، به ادمین پیام دهید: @ErfanKhalilifar 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com

#کلیپ| #اربعین 💠 کشتی نجات همه هنگام خطر باش..! 📍سرکار خانم فاطمه نانی‌زاد 🌱فکرت| گفت‌وگویی برای ساخت فردا 🔅@fekratmedia🔅