eitaa logo
خیلی جدی!🧐
96 دنبال‌کننده
293 عکس
309 ویدیو
8 فایل
💡موضوعاتی ناب برای تفکر و مباحثه. اگر میخوای در لذت تفکر غرق بشی بیا اینجا (شیخ امیر طاهری اراکی، پدر چهار فرزند، طالب علم دین، مدرس، اهل مطالعه فلسفه و دارای تجربه تربیتی و اجرایی و طراحی سایت!) حتما نظربدهید. خیلی جدی😉 👇 ۰۹۱۸۳۶۸۷۲۳۸ @Amirtaheri110
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از بیداری ملت
6.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❌صبح در غزه با بیرون کشیدن اجساد شهدا از زیر آوار ها شروع میشود. 🔴 👇 @bidariymelat
30.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پندار ما این است که شهیدان رفته‌اند و ما مانده‌ایم اما ...
امام رضا علیه السلام: رحمت خدا بر بنده ای که امر ما را زنده کند، دانش های ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایی های سخنان ما را می دانستند از ما پیروی می کردند.(معانی الأخبار، ص 180، ح 1) رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا منظور از محاسن کلام چیست؟ آیا کلام حضرات معصومین تقسیم می‌شود به دارای حسن و فاقد آن؟ قطعا چنین چیزی نیست چون تمام کلمات حضرات دارای حسن است به دلیل خلیفه الله بودن و عصمتشان. شاید منظور حضرت این است که احادیث ما باید با توجه به نیاز مخاطب و توان ادراکی او ارائه شود. که این حرف خوبی است ولی علی الظاهر، مراد نبوده است. بلکه قطعا تمام سخنان ایشان نیکوست. مثل اینکه فرموده باشند خوبی‌های اخلاق ما را به مردم بگویید. این جمله به این معنا نیست که مثلا ممکن است در اخلاق ما بدی هم باشد. بلکه یک آرایه ادبی در اینجا به کار رفته است. ترکیب "محاسن کلامنا" از لحاظ ادبی یک ترکیب اضافی است اما معنای وصفی دارای انحصار دارد. چون اگر ترکیب اضافی بود قاعدتا باید به تقدیر "مِن بعضیه" معنا می‌شد که به قرینه لبیه فوق قطعا مراد نیست. یعنی اینجا تقدیم صفت بر موصوف اتفاق افتاده و بعید هم نیست به جهت آن باشد که هر حسنی وجود دارد فقط نزد ماست. به اعتبار تقدیم ما حقه التاخیر تفید الحصر. لذا معنا اینگونه است: فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا کَلامَنا لاَتَّبَعونا و کلُّ کلامٍ منا ذو حُسنٍ و لا حُسنَ فی کلامِ غیرِنا. سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
هدایت شده از هیئت حجت بن الحسن
استاد الهی: ▫️این قلب با دوچیز تغییر می کند:  اشک و دعا. اگر اهل اشک و دعا نباشیم، دلمان سنگ میشود و حتی قرآن هم نمیتواند قلب را نرم کند. @ostadelahi
یا نباید خلقتی شکل می‌گرفت و یا باید تمام مراتب وجود خلق می‌شد. از آن رتبه‌های اسفل "اولئک کالانعام بل هم اضل" تا ساکنان حریم اعلای "قاب قوسین او ادنی". پس عجیب نیست اگر کربلا هست! کربلا یعنی ظهور تقابل اسفل و اعلی! و این "همیشگی" است قاعدتا چون خلق عالم از جهت خالق محدود به زمان نیست. عجیب اینجاست که ما کربلا را دیده‌ایم و این را نفهمیده‌ایم. سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
عجیب اما واقعی! خلفای هم عصر امام حسن عسکری علیه السلام خلفای عباسی که روز نخست به نام طرف داری از علویان و به عنوان گرفتن انتقام آنان از بنی امیه قیام کردند، آن چه را که قبلاً به مردم وعده داده بودند، نادیده گرفته و مانند خلفای بنی امیه و بلکه بدتر از آنان ستمگری و خودکامگی را آغاز کردند. برای ارائه کارنامه سیاه خلفای عباسی که با امام عسکری (علیه السلام) معاصر بودند، ذیلاً به حوادث دوران حکومت و چگونگی زمام داری آنان به صورت فشرده اشاره می‌کنیم: ۱. معتزّ وی فرزند متوکل عباسی است که پس از برکناری مستعین در سال۲۵۲، زمام امور را به دست گرفت و راه پیشینیان را تعقیب کرد. پس از قتل متوکل، ترکان بر امور کشور مسلط شدند و به جای این که خلیفه فرمانده آنان باشد، خلیفه را به زیر فرمان خود در آوردند، به گونه ای که اگر خلیفه به خواسته‌های آنان تن نمی داد، نقشه برکناری یا قتل او را می‌کشیدند. قتل معتزّ بر اثر نفوذ وتسلط ترکان در دربار خلافت، وضع به گونه ای بود که خلیفه یک مقام تشریفاتی بیش نبود و رتق و فتق امور عملاً در دست ترکان قرار داشت. روزی گروهی از ترکان وارد قصر معتز شدند و او را کشان کشان به اتاقی بردند، آن گاه او را با چوب و چماق کتک زده و پیراهنش را سوزاندند و او را در حیاط قصر زیر آفتاب نگه داشتند. آفتاب آن روز به قدری گرم بود که زمین مانند تنور داغ بود و هیچ کس نمی توانست دو پای خود را بر روی زمین بگذارد و ناچار بود به اصطلاح پا به پا شود. در این موقع، ترکان او را از مقام خلافت خلع کردند و گروهی را بر این خلع گواه گرفتند. سپس به منظور قتل خلیفه معزول، تصمیم گرفتند او را به یک نفر بسپارند تا در اثر گرسنگی و تشنگی و شکنجه‌های فراوان به زندگی او خاتمه دهد. بدین گونه خلیفه را، در حالی که نیمه جانی در بدن داشت، در سردابی قرار دادند و درب سرداب را با خشت و گچ مسدود کردند و معتز به همان حالت زنده به گور شد! ۲. مهتدی «مهتدی»، دومین خلیفه معاصر امام یازدهم، و چهاردهمین خلیفه عباسی بود که پس از قتل برادرش «معتز» در سال ۲۵۵ه بر مسند خلافت تکیه زد. مهتدی نیز بسان برادر، استقلالی در کارها نداشت. مهتدی، در قیاس با دیگر خلفای عباسی، فردی معتدل بود و از نظر اخلاق و رفتار بی شباهت به «عمر بن عبدالعزیز» در میان خلفای بنی امیه نبود. او گاهی می‌گفت: در میان خلفای اموی حداقل یک فرد پاکدامن (عمر بن عبدالعزیز) وجود داشت، برای ما بسیار شرم آور است که در میان خلفای عباسی کسی شبیه و مانند او نباشد; از این رو او نیز همچون عمر بن عبدالعزیز تا حدودی به شکایات مردم رسیدگی می‌کرد و در غذا و لباس و امور اقتصادی میانه روی را رعایت می‌نمود. او پس از رسیدن به خلافت، دربار را از مظاهر تشریفات و اشرافی گری پاکسازی و بساط میگساری را جمع کرد. مورخان در این زمینه داد سخن داده او را به این مناسبت ستوده اند. مهتدی شخصی بود که به قول برخی از مورخان، روزها روزه می‌گرفت و با نان و سرکه و نمک افطار می‌کرد، لذا آن چنان هوس‌های نفسانی خویش را سرکوب کرده باشد که خلافت را به چیزی نخرد، در صورتی که می‌بینیم او تا آخرین لحظه عمر و تا روزی که مانند برادر خود معتز کشته شد، بر مسند خلافت تکیه زده بود. تاریخ از این زمام داران زیاد دیده و بسیار بعید است که این نوع کارها انگیزه الهی داشته باشد. روشن ترین گواه بر دنیاطلبی وطغیان گری مهتدی این است که وی امام عسکری را به زندان فرستاد و در دوران حکومت او تا شبی که کشته شد، امام در زندان به سر می‌برد و حتی تصمیم داشت امام را به قتل برساند. ۳. معتمد سومین خلیفه معاصر امام عسکری (علیه السلام) معتمد عباسی است. چهار سال از دوران امامت حضرت عسکری (علیه السلام) در دوران حکومت او سپری شده است. معتمد درسال ۲۲۹ متولد شد و در سال ۲۵۶ به وسیله ترکان به خلافت رسید و در سال ۲۷۹ درگذشت. اگر مورخان درباره مهتدی (پسر عموی معتمد) مطالبی تمجیدآمیز نوشته و تا حدی او را ستوده اند، در مقابل، در بیان فساد اخلاق معتمد داد سخن داده اند واتفاق نظر دارند که او شیفته عیاشی و خوشگذرانی بود وآن چه برای او مطرح نبود، کار و گرفتاری‌های مردم بود. از این جهت مردم نیز از او روی گردان بودند و چشم امید به برادر او «موفق» (طلحة بن متوکل) دوخته بودند، زیرا به علت آن که او به شدت در فساد اخلاق و شهوات غوطهور شده بود، برادرش «موفق» زمام امور را به دست گرفته بود. مورخان در باب اقتدار «موفق» در عصر معتمد می‌نویسند: گرچه زمام خلافت بظاهر در دست «معتمد» بود، اما در واقع گرداننده خلافت «موفق» بود و برای معتمد از خلافت نامی بیش نبود. (نقل مستقیم با اندکی تلخیص از کتاب سیره پیشوایان نوشته مهدی پیشوائی) سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
چقدر طاقت داری؟ امام زمانت را ببینی اما حتی اجازه عرض ادب نداشته باشی! «عبدالعزیز بلخی» می‌گوید: روزی در خیابان منتهی به بازار گوسفندفروش‌ها نشسته بودم. ناگهان امام حسن عسکری را دیدم که به سوی دروازه شهر حرکت می‌کرد. در دلم گفتم: خوب است فریاد کنم که: مردم! این حجت خدا است، او را بشناسید، ولی با خود گفتم در این صورت مرا می‌کشند! امام وقتی به کنار من رسید و من به او نگریستم، انگشت سبابه را بر دهان گذاشت و اشاره کرد که سکوت! من به سرعت پیش رفتم و بوسه بر پاهای او زدم. فرمود: مواظب باش، اگر فاش کنی، هلاک می‌شوی! شب آن روز به حضور امام رسیدم. فرمود: باید رازداری کنید وگرنه کشته می‌شوید، خود را به خطر نیندازید. ---------- مسعودی، اثبات الوصیة، ص ۲۴۳. سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
یکی از الطاف امام عسکری (علیه السلام) حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به‌ویژه از یاران خاص و نزدیک آن حضرت، بود. با یک مطالعه در زندگانی آن حضرت، این مطلب به خوبی آشکار می‌شود که گاهی برخی از یاران امام، از تنگنای مالی، در محضر امام شکوه می‌کردند و حضرت، گرفتاری مالی آنان را برطرف می‌ساخت و گاه حتی پیش از آن که اظهار کنند، امام مشکل آنان را برطرف می‌کرد. این اقدام امام، مانع از آن می‌شد که آنان زیر فشار مالی، جذب دستگاه حکومت ستمگر عباسی شوند. در این زمینه می‌توان برای نمونه مورد زیر را یاد کرد: «ابو هاشم جعفری» می‌گوید: از نظر مالی در مضیقه بودم. خواستم وضع خود را طی نامه ای به امام عسکری (علیه السلام) بنویسم، ولی خجالت کشیدم و صرف نظر کردم. وقتی که وارد منزل شدم، امام صد دینار برای من فرستاد و طی نامه ای نوشت: هر وقت احتیاج داشتی، خجالت نکش و پروا مکن و از ما بخواه که به خواست خدا به مقصود خود می‌رسی. ---------- شیخ مفید، الإرشاد، ص ۳۴۳; ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ج۴، ص ۴۳۹; مسعودی، اثبات الوصیة، ص ۲۴۲; سید محسن امین، اعیان الشیعة، ج۱، ص ۴۰; طبرسی، إعلام الوری بأعلام الهُدی، ص ۳۷۲; کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۵۰۸. نقل از سیره پیشوایان سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
جناب پزشکیان! شما دیپلماسی هم که بلد نباشی چون صداقت داری هیچ وقت خراب نمیکنی. خرابکاری را کسانی کردند که می‌دانستند شما دیپلماسی بلد نیستی ولی شما رو تایید کردند و افراد صالح را رد کردند. سرنوشت مملکت هم به جهنم! سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
3.77M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
کربلا جلوی چشمان ماست و ما هنوز منتظریم! آیا اگر علی اصغر، فرزند امام حسین (ع) نبود، و در کربلا شهید نشده بود، و حرمله او را نکشته بود، مظلومیتش تفاوتی می‌کرد؟ اگر دین ندارید، در دنیای خودتان آزاده باشید! سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi
یار ما رفته و دل در طلبش خوار شده هر کسی ناله ی ما دیده طلبکار شده دل ما طاقت دوری رفیقان را داشت گو چرا این‌همه با رفتن او زار شده ناله و زاری دل از سر دلتنگی نیست بی‌خبر رفته و دل تازه خبر‌دار شده دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس زان سیاهی که جهان در نظرم تار شده بکشم زار و بگردان بدنم را در شهر آبرویم نرود زانکه چنین خوار شده مهر تو از ازل آمد به دلم، باور کن عقل همکاسه دل گشته گرفتار شده قم/ ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ سپاس از همراهیتان🪴 https://eitaa.com/kheyli_jeddi @kheyli_jeddi