#پرسش_و_پاسخ پس از اتمام جلسه ی امروز شنبه اول مهر ماه ۱۴۰۲ که بحث مثنوی مولانا پیرامون علل و اسباب ظاهری و باطنی ( اسباب مجازی و سبب حقیقی " خدا" ) و نسبت دادن کلیه فعل و انفعالات عالم هستی به خدا بود دوست عزیزی پرسیدند اگر همه ی اتفاقات و کلیه ی شئونات زندگی مخلوقات به دست خداوند است؟ آیا هر اتفاقی که می افتد مثلا حتی اگر کسی آدم هم بکشد خواست و مشیت خدا بوده است؟ وقتی زندگی همه مخلوقات به دست خداوند است یعنی به عنوان مثال آیا خدا و خواست اوست که همه سبب ها را وسیله ای قرار داده که جان این شخص را بگیرد؟ اگر این جوری باشد پس کشتن یک فرد توسط دیگری را هم باید به خدا نسبت داد و قاتل چکاره است؟ #پاسخ_اجمالی بخشی از پاسخ به این‌ سوال را در بحث جبر و اختیار در همین دفتر اول از زبان مولانا بیان کردیم که اگر چه قدرت تمام بندگان در سیطره قدرت خداوند است و هیچ شخصی نمی تواند بدون اجازه او اقدام به کاری نماید و مولانا بین واژه جبر و معنای جباریت الهی تفاوت قرار داد که : این نه جبر این معنی جباری است ذکر جباری برای زاری است اما با این حال چون خداوند به بندگان خود اختیار داده تا آنها را مورد آزمایش قرار دهد، نمی توانیم کارهای نکوهیده و ناپسند خود را به خداوند نسبت دهیم. فقط به دلیل همان اختیاری که به انسان تفویض شده است . اساسا استناد وجود افعال اختیاری انسان به خدا منافاتی با استناد آنها به خود وی ندارد، زیرا این استنادها در طول یکدیگرند و تزاحمی با هم ندارند. جالب است که بدانیم انسان ها به طور معمول تنها در مواقعی که اقدام به کار ناپسندی می نمایند، جبری گرا شده و آن را به خداوند نسبت می دهند، اما اگر کار ارزشمندی انجام دهند آن را از افتخارات خودشان برمی شمرند، به عنوان نمونه، فرمانروایان، به ندرت اقدامات عمرانی و عدالت گستری خود را ناشی از جبر خداوند تلقی می نمایند، بلکه تنها کشتار مردم بی گناه و است که با جبر توجیه می گردد. https://eitaa.com/joinchat/3730244031C149405e277