🔸شاید خیلی از ما، وقتی نام عباس (ع) را می‌شنویم، نخستین تصویری که در ذهن‌مان تداعی می‌شود، مقام سقایی و فداکاری ایشان برای رساندن آب به کودکانِ تشنه خیام است. 🔹 عباس (ع) اما، فرزند ساقیِ کوثر است و سقایت را از پدر بزرگوار خویش به نیکویی به ارث برده است؛ او ساقیِ آبِ حیات و تسکین دهنده عطش همه آرزومندانِ وصول به حقیقت است. 🔸 عباس (ع) را، صاحب مقامات عرفانیِ «صدق»، «صفا» و «همت» دانسته‌اند؛ چنانچه محمدحسین غروی اصفهانی (مشهور به کمپانی) از فلاسفه شیعه قرن چهاردهم، در دیوانش در وصف مقام عظیم‌الشان عباس (ع) چنین می‌سراید: ای به محیط وفا نقطه‌ی ثابت قدم نسخه ی صدق و صفا، دفتر جود و کرم همت والای تو برده زعنقا سبق جز به تو زیبنده نیست قبّه‌ی قاف قِدم ✅ در مقام صدق، سالک به رمز خلقت و سر عبودیت پی برده و حق را در تمام مظاهر خلقت به عیان مشاهده می‌کند. ✅ در مقام صفا، انتسابِ اتصال اعمال به حق و مفاهیم اخبار به عیان به سالک نشان داده می‌شود. ✅ در مقام همت، سالک از توجه به درجات وسزای اعمال منصرف شده و از جانب صفات به ذات توجه داده می‌شود. ✅ عنقا در ادبیات عرفانی، نماد نایابی است و به معنای مرغی بسیار بزرگ است که در کوه قاف آشیان دارد. ✅ قِدم در مقابل حدوث است و به معنای موجودی است که وجودش متأخر از دیگری یا مسبوق به عدم نباشد. 🌹| میلادِ ساقیِ آبِ حیات مبارک. 🔻پ.ن: اگر تمایل داشتید درباره مقامات معنوی حضرت عباس (ع) بیشتر بدانید به این لینک مراجعه کنید. #میلاد_حضرت_عباس #ماه_شعبان #ساقی #آبِ_حیات #خوش_نامها @khosh_namha