🍀امام صادق(ع): 🌻هر کس از دوستان ما باشد، به ‏همسرش بیشتر اظهار محبت می کند. 📘بحار، ج103، ص223 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍀پیامبر خدا(ص): 🌻هر چه ایمان انسان کامل تر باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت می نماید. 📘بحار، ج103، ص228 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 ☘پیامبر رحمت (ص): 🌻بعضی زن ها براى شوهرشان ‏بهترین غنیمت هستند، زنانی که به شوهرشان اظهار محبت کنند. 📘مستدرک، ج2، ص532 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🍀امام صادق (ع) از پدرش نقل کرده که فرمود: 🌻هر کس زن‏ گرفت، ‏باید او را گرامى و محترم بشمارد. 📘بحار، ج103، ص224 🔴توی این ایام که اکثر قرنطینه هستن و کنار خانواده هستن، باهم مهربون تر باشیم😊

💔بیا و آبرو بخر به حقِ مادرت... #شب_جمعه

🍃امیرالمؤمنین علیه السلام: ❌❌ #ظلم ظالم او را به نابودی مے ڪشاند. 📕مواعظ عددیه، ص۵۹ 🍃قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله: 🔸مهدى امّت من، كسى است كه هنگام پر شدن زمــين از بيداد و ظلم، آن را پر از قسط و #عدل خواهد كرد. 📕كتاب سليم بن قيس، ص۴۲۹

🌸 نبی رحمت(ص)؛ توبه، گذشته‌ها را از بین می‌برد.🍃 📕العوالی، 1:237

🌹🌸☘ قطعا خداوند از کسانی که ایمان آورده اند دفاع می کند.😌✊ إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ ءَامَنُواْ.💞 📚حج؛آیه38

🍀امام صادق عليه السلام: 🌸بهترين ارثى كه پدران براى فرزندان باقى مى گذارند، ادب است نه ثروت. 🌼إنَّ خَيرَ ما وَرَّثَ الآباءُ لأِبنائِهِم الأدَبُ لاَ المالُ 📕الكافى، جلد8، صفحه150

🌹امام على عليه السلام: 💐علمى كه اصلاحت نكند، گمراهى است. 🔹عِلمٌ لا يُصلِحُكَ ضَلالٌ 📚غررالحكم، حدیث6294

🍀بی تردید خدا شکافنده دانه و هسته است زنده را از مرده بیرون می آورد، و بیرون آورنده مرده از زنده است این است خدا، پس چگونه[ از حق] منصرفتان می کنند؟ 🌻إنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّویٰ‏ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذلِکُمُ اللَّهُ فَأَنَّیٰ تُؤْفَکُونَ 📘آیه95، سوره انعام

🌹امیرمومنان علی(ع): آنکه لغزش خود را ببیند؛ لغزش دیگران در نظرش کوچک جلوه خواهد کرد.👁 📚غررالحکم؛ 5:362

❤امیرالمومنین (ع): دو چیز است که تنها کسی که آن را از دست داده قدر و قیمتش را می داند: #جوانی و #سلامتی 📗غررالحکم، ج1، ص449

🔴 از چشم خدا افتادی؟ ✅ تنها راه فهمیدن #آیت_الله_فاطمی_نیا

🌹امام حسن عسکری علیه السلام: 🔹از مصیبت هایی که کمر شکن است، همسایه ای است که 🔸اگر خوبی ببیند آن را پنهان می کند 🔸و اگر بدی ببیند، آن را فاش می سازد. 📚تحف العقول، ج۱، ص۴۸۷