روضه و گریه مکتب را حفظ کرده است:
خطای بزرگ این بود که اسلام را وارونه‌اش کرده بودند و سید الشهدا به داد اسلام رسید، سید الشهدا اسلام را نجات داد. آن کسانی که می‌گویند روضه سید الشهدا را نخوانید اصلاً نمی‌فهمند مکتب سید الشهدا چه بوده و نمی‌دانند یعنی چه؛ نمی‌دانند این گریه‌ها و این روضه‌ها حفظ کرده این مکتب را. الآن هزار و چهار صد سال است که با این منبرها و با این روضه‌ها و با این مصیبتها و با این سینه زنیها ما را حفظ کرده‌اند؛ تا حالا آورده‌اند اسلام را.
حرف سید الشهدا همیشه حرف روز است:
این عده از جوانهایی که اینطور نیستند که سوء نیت داشته باشند خیال می‌کنند حالا باید ما حرف روز بزنیم! حرف سید الشهدا حرف روز است، همیشه حرف روز است، همیشه حرف روز را سید الشهدا آورده است دست ماها داده و سید الشهدا را این گریه‌ها حفظ کرده است و مکتبش را، این مصیبتها و داد و قالها حفظ کرده؛ این سینه زنیها و این دستجات، و عرض می‌کنم اینها حفظ کرده. اگر فقط مقدّسی بود و توی اتاق و توی خانه می‌نشست برای خودش و هی زیارت عاشورا می‌خواند و تسبیح می‌گرداند، نمانده بود چیزی، هیاهو می‌خواهد.
هر مکتبی هیاهو می‌خواهد:
هر مکتبی هیاهو می‌خواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مکتبی تا پایش سینه زن نباشد، تا پایش گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد، حفظ نمی‌شود. اینها اشتباه می‌کنند، بچه‌اند اینها!
امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه در جمع وعّاظ تهران17تیر58
#عزاداری #گریه #روضه
#امام_حسین علیه‌السلام
#امام_خوانی
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
مَأوا_کانال مرتضی‌خوشنویس‌زاده
@khoshneviszadeh
چهل سال گریه بر امام حسین علیه السلام
فَرُوِىَ عَنِ الصّادِقِ عليه السلام أنّه قالَ اِنَّ زَینَ العابِدینَ علیه‌السلام بَکی عَلی ابیهِ اربَعینَ سَنَةً، صائِما نَهارُهُ، وقائِما لَیلُهُ، فَاِذا حَضَرَهُ الاِفطارُ وجاءَ غُلامُهُ بِطَعامِهِ وشَرابِهِ، فَیَضَعُهُ بَینَ یَدَیهِ، فَیَقولُ: کُل یا مَولایَ. فَیَقولُ: قُتِلَ ابنُ رَسولِ اللّه ِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم جائِعا، قُتِلَ ابنُ رَسولِ اللّه ِصلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم عَطشانا، فَلا یَزالُ یُکَرِّرُ ذلِکَ ویَبکی حَتّی یُبَلَّ طَعامُهُ مِن دُموعِهِ، ویَمتَزِجَ شَرابُهُ مِنها، فَلَم یَزَل کَذلِکَ حَتّی لَحِقَ بِاللّه ِ عَزَّ وجَلَّ.»
از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمودند «همانا حضرت زین العابدین علیه‌السلام به مدّت چهل سال بر پدرشان می گریستند.
در حالی که روزها را روزه می‌گرفتند و شب‌ها را عبادت می کردند.
هر گاه خادم برای افطار ایشان غذا و آب می‌آورد و در برابرشان می‌نهاد و می‌گفت: مولای من بفرمایید،
حضرت می‌فرمودند: «فرزند پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، گرسنه کشته شد!
پسر پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، تشنه به شهادت رسید!».
این کلمات را مدام تکرار می‌کرد و می‌گریست، تا این که غذایش اشک آلود می‌شد و آب نیز با اشک می‌آمیخت و ایشان همواره چنین بود تا به خداوند بلندمرتبه پیوست.»
لهوف سید بن طاووس صفحه ۱۲۱
#امام_حسین علیه السلام
#امام_سجاد علیه السلام
#گریه #عزاداری
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
مَأوا_کانال مرتضی‌خوشنویس‌زاده
@khoshneviszadeh
هدایت شده از مَأوا | مرتضی خوشنویس زاده
روضه و گریه مکتب را حفظ کرده است:
خطای بزرگ این بود که اسلام را وارونه‌اش کرده بودند و سید الشهدا به داد اسلام رسید، سید الشهدا اسلام را نجات داد. آن کسانی که می‌گویند روضه سید الشهدا را نخوانید اصلاً نمی‌فهمند مکتب سید الشهدا چه بوده و نمی‌دانند یعنی چه؛ نمی‌دانند این گریه‌ها و این روضه‌ها حفظ کرده این مکتب را. الآن هزار و چهار صد سال است که با این منبرها و با این روضه‌ها و با این مصیبتها و با این سینه زنیها ما را حفظ کرده‌اند؛ تا حالا آورده‌اند اسلام را.
حرف سید الشهدا همیشه حرف روز است:
این عده از جوانهایی که اینطور نیستند که سوء نیت داشته باشند خیال می‌کنند حالا باید ما حرف روز بزنیم! حرف سید الشهدا حرف روز است، همیشه حرف روز است، همیشه حرف روز را سید الشهدا آورده است دست ماها داده و سید الشهدا را این گریه‌ها حفظ کرده است و مکتبش را، این مصیبتها و داد و قالها حفظ کرده؛ این سینه زنیها و این دستجات، و عرض می‌کنم اینها حفظ کرده. اگر فقط مقدّسی بود و توی اتاق و توی خانه می‌نشست برای خودش و هی زیارت عاشورا می‌خواند و تسبیح می‌گرداند، نمانده بود چیزی، هیاهو می‌خواهد.
هر مکتبی هیاهو می‌خواهد:
هر مکتبی هیاهو می‌خواهد، باید پایش سینه بزنند، هر مکتبی تا پایش سینه زن نباشد، تا پایش گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد، حفظ نمی‌شود. اینها اشتباه می‌کنند، بچه‌اند اینها!
امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه در جمع وعّاظ تهران17تیر58
#عزاداری #گریه #روضه
#امام_حسین علیه‌السلام
#امام_خوانی
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
مَأوا_کانال مرتضی‌خوشنویس‌زاده
@khoshneviszadeh
هدایت شده از مَأوا | مرتضی خوشنویس زاده
چهل سال گریه بر امام حسین علیه السلام
فَرُوِىَ عَنِ الصّادِقِ عليه السلام أنّه قالَ اِنَّ زَینَ العابِدینَ علیه‌السلام بَکی عَلی ابیهِ اربَعینَ سَنَةً، صائِما نَهارُهُ، وقائِما لَیلُهُ، فَاِذا حَضَرَهُ الاِفطارُ وجاءَ غُلامُهُ بِطَعامِهِ وشَرابِهِ، فَیَضَعُهُ بَینَ یَدَیهِ، فَیَقولُ: کُل یا مَولایَ. فَیَقولُ: قُتِلَ ابنُ رَسولِ اللّه ِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم جائِعا، قُتِلَ ابنُ رَسولِ اللّه ِصلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم عَطشانا، فَلا یَزالُ یُکَرِّرُ ذلِکَ ویَبکی حَتّی یُبَلَّ طَعامُهُ مِن دُموعِهِ، ویَمتَزِجَ شَرابُهُ مِنها، فَلَم یَزَل کَذلِکَ حَتّی لَحِقَ بِاللّه ِ عَزَّ وجَلَّ.»
از امام صادق علیه‌السلام روایت شده که فرمودند «همانا حضرت زین العابدین علیه‌السلام به مدّت چهل سال بر پدرشان می گریستند.
در حالی که روزها را روزه می‌گرفتند و شب‌ها را عبادت می کردند.
هر گاه خادم برای افطار ایشان غذا و آب می‌آورد و در برابرشان می‌نهاد و می‌گفت: مولای من بفرمایید،
حضرت می‌فرمودند: «فرزند پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، گرسنه کشته شد!
پسر پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم، تشنه به شهادت رسید!».
این کلمات را مدام تکرار می‌کرد و می‌گریست، تا این که غذایش اشک آلود می‌شد و آب نیز با اشک می‌آمیخت و ایشان همواره چنین بود تا به خداوند بلندمرتبه پیوست.»
لهوف سید بن طاووس صفحه ۱۲۱
#امام_حسین علیه السلام
#امام_سجاد علیه السلام
#گریه #عزاداری
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
مَأوا_کانال مرتضی‌خوشنویس‌زاده
@khoshneviszadeh