💠 حجابهای ظلمانی، حجابهای نورانی 🔸حُجُب دو جور است؛ گاهی ظلمانی است و گاهی نورانی. گاهی انسان #گناه می‌کند؛ این ظلمانی است که برای تو تاریکی می‌آورد. انسانی کافر است، حجابش ظلمانی است. 🔸 امّا گاهی انسان #نماز_شب می‌خواند و نورانی است ولی اگر در دلش خُطُور کند که «الحمدلله ما امشب نماز شب خواندیم و به به و چه چه بگوید»، این حجاب نورانی است؛ عُجب می‌آورد و #عجب، انسان را محروم می‌کند. لذا نباید چنین حالتی در انسان پیدا شود که خوشش بیاید که این کارها را کرده است. 🔸وظیفه را باید انجام دهید و رد شوید و بروید؛ روی آن حساب باز نکنید. کسی نباید با خود بگوید «حالا که من نماز شب خواندم و کار خیر کردم، پس چنین و چنانم.» نباید این نتیجه را بگیریم. وقتی عمل انجام شد، دیگر «پس» ندارد. وظیفه است و باید انجام دهی و آن را فراموش کنی. 🔸تو نیکی می‌کن و در دجله انداز. عمل را که انجام دادی، بینداز و برو. آن را جمع نکن که فردا بگویی: «به به چقدر سرمایه دارم!» این خطرناک است. این حجاب نورانی است. هنگام زیاد نماز خواندن، زیاد روزه گرفتن و زیاد کار خیر کردن، احیاناً نفس اَمّاره می‌خواهد استفاده کند و چنین حالتی پیش می‌آید. 🔸 لذا فرموده‌اند: «هم انجام بده و هم از این بلا خودت را نجات بده؛ هیچ وقت آن را جمع نکن که بگویی زیاد شده است و بگویی الحمدلله ما چنین کردیم»؛ نه، این حرف‌ها را نزن. انجام بده و بگذار برود و فراموش کن. کانال عزیز خدا 🔸 🆔 @khoshvaght_aziz

💠دفع عُجب 📌شرح دعای مکارم الاخلاق 🔹«وَ عَبِّدْنِی لَکَ وَ لَا تُفْسِدْ عِبَادَتِی بِالْعُجْبِ»؛ 🔸خدایا! توفیق مرحمت کن که در طول عمرم در برابر تو بندگی کنم؛ یعنی مطیع فرمان تو باشم. اکنون که به من توفیق بندگی داده‌ای، کاری کن که گرفتار عُجب نشوم. 🔸اگر انسان کارهای خوب و خیر انجام دهد، ممکن است شیطان او را از این راه اذیّت کند. پس امام علیه السلام می‌فرماید: خدایا! هم توفیق بده که کارهای خیر انجام دهم؛ یعنی واجب را انجام دهم و حرام را ترک کنم، و هم خودبینی نداشته باشم و نگویم: «به به!» بلکه بگویم:«نه، این‌ها کم است؛ من مقصّر هستم و آن‌گونه که باید انجام می‌دادم، نتوانسته‌ام انجام دهم.» 🔸باید این‌طور باشد که هم عبادت، تهجّد و ترک گناه باشد و هم انسان خودبینی و #عجب نداشته باشد. عجب، آفت است. اگر انسان کار خیر کرد و در کنار آن، آفت آمد و او خودش را دید، آن کار خیر باطل می‌شود و انسان از آن عمل خیر و عبادت هیچ بهره‌ای نمی‌برد. کانال عزیز خدا 🔸 🆔 @khoshvaght_aziz

💠 حجابهای ظلمانی، حجابهای نورانی 🔸حُجُب دو جور است؛ گاهی ظلمانی است و گاهی نورانی. گاهی انسان #گناه می‌کند؛ این ظلمانی است که برای تو تاریکی می‌آورد. انسانی کافر است، حجابش ظلمانی است. 🔸 امّا گاهی انسان #نماز_شب می‌خواند و نورانی است ولی اگر در دلش خُطُور کند که «الحمدلله ما امشب نماز شب خواندیم و به به و چه چه بگوید»، این #حجاب نورانی است؛ عُجب می‌آورد و #عجب، انسان را محروم می‌کند. لذا نباید چنین حالتی در انسان پیدا شود که خوشش بیاید که این کارها را کرده است. 🔸وظیفه را باید انجام دهید و رد شوید و بروید؛ روی آن حساب باز نکنید. کسی نباید با خود بگوید «حالا که من نماز شب خواندم و کار خیر کردم، پس چنین و چنانم.» نباید این نتیجه را بگیریم. وقتی عمل انجام شد، دیگر «پس» ندارد. وظیفه است و باید انجام دهی و آن را فراموش کنی. 🔸تو نیکی می‌کن و در دجله انداز. عمل را که انجام دادی، بینداز و برو. آن را جمع نکن که فردا بگویی: «به به چقدر سرمایه دارم!» این خطرناک است. این حجاب نورانی است. هنگام زیاد نماز خواندن، زیاد روزه گرفتن و زیاد کار خیر کردن، احیاناً نفس اَمّاره می‌خواهد استفاده کند و چنین حالتی پیش می‌آید. 🔸 لذا فرموده‌اند: «هم انجام بده و هم از این بلا خودت را نجات بده؛ هیچ وقت آن را جمع نکن که بگویی زیاد شده است و بگویی الحمدلله ما چنین کردیم»؛ نه، این حرف‌ها را نزن. انجام بده و بگذار برود و فراموش کن. کانال عزیز خدا 🔸 🆔 @khoshvaght_aziz

💠 حجابهای ظلمانی، حجابهای نورانی 🔸حُجُب دو جور است؛ گاهی ظلمانی است و گاهی نورانی. گاهی انسان #گناه می‌کند؛ این ظلمانی است که برای تو تاریکی می‌آورد. انسانی کافر است، حجابش ظلمانی است. 🔸 امّا گاهی انسان #نماز_شب می‌خواند و نورانی است ولی اگر در دلش خُطُور کند که «الحمدلله ما امشب نماز شب خواندیم و به به و چه چه بگوید»، این حجاب نورانی است؛ عُجب می‌آورد و #عجب، انسان را محروم می‌کند. لذا نباید چنین حالتی در انسان پیدا شود که خوشش بیاید که این کارها را کرده است. 🔸وظیفه را باید انجام دهید و رد شوید و بروید؛ روی آن حساب باز نکنید. کسی نباید با خود بگوید «حالا که من نماز شب خواندم و کار خیر کردم، پس چنین و چنانم.» نباید این نتیجه را بگیریم. وقتی عمل انجام شد، دیگر «پس» ندارد. وظیفه است و باید انجام دهی و آن را فراموش کنی. 🔸تو نیکی می‌کن و در دجله انداز. عمل را که انجام دادی، بینداز و برو. آن را جمع نکن که فردا بگویی: «به به چقدر سرمایه دارم!» این خطرناک است. این حجاب نورانی است. هنگام زیاد نماز خواندن، زیاد روزه گرفتن و زیاد کار خیر کردن، احیاناً نفس اَمّاره می‌خواهد استفاده کند و چنین حالتی پیش می‌آید. 🔸 لذا فرموده‌اند: «هم انجام بده و هم از این بلا خودت را نجات بده؛ هیچ وقت آن را جمع نکن که بگویی زیاد شده است و بگویی الحمدلله ما چنین کردیم»؛ نه، این حرف‌ها را نزن. انجام بده و بگذار برود و فراموش کن. کانال عزیز خدا 🔸 🆔 @khoshvaght_aziz

💠 پرسش و پاسخ از محضر آیت‌الله خوشوقت (رض) 📌درباره‌ی #عجب و راه درمان آن 🔹 س1: فرق عُجب و تکبّر چیست؟ 🔸ج: عجب این است که انسان از کار خودش خوشش بیاید و تکبر این است که خودش را از دیگران بزرگتر ببیند. بینشان فرق زیاد است. 🔹س2: گفتند مرز بین اعتماد به نفس و عُجب چیست؟ 🔸ج: اعتماد به نفس دو جور است؛ گاهی روانشناس های غربی می گویند، خب این مقابل توحید و خداپرستی است. این نفس پرستی است. آدم خودش را ببیند و خدا را نبیند. اما یک اعتماد به نفس داریم که مزاحم با توحید نیست. انسان باور کند که خدا به او یک چیزهایی داده است، چشم داده، گوش داده، مغز داده، دست و پا داده، نیروی بدنی داده، این امکاناتی که خدا به او داده است اینها را ببیند و از اینها استفاده کند، این اعتماد به نفس خوب است ولی باور کند که همه اینها را او داده است. 🔹 س3: در اینجا باز عُجب به سراغ او نمی آید؟ 🔸ج: آن یک چیز دیگر است. حالا که باور کرد خدا مغز داده است، فکر داده است، گوش داده است، پول داده است همه چیز داده است، ممکن است آنوقت نفس امّاره با دید خصوصی و استقلال نگاه کند عُجب پیش می آید. درست نیست خب شما هر چه هم نگاه کنی باز مال خداست، پشت آن را ببینی، روی آن را ببینی، زیر آن را ببینی، هر طوری بچرخی باز مال خداست، راهی برای عجب نیست الّا جهل و ضعف ایمان. 🔹 س4: عُجب برای چه کسی است؟ 🔸ج: عُجب برای کسی است که بدیهای خودش را نبیند، آدم وقتی چند تا کمال دارد ببیند و بدیهای خودش را نبیند عجب پیش می آید. نفس اماره که حاضر است بگوید:« بَه بَه»، اما اگر انسان بدی های خودش را ببیند خجالت میکشد و راحت میشود، عُجب نمی آید، عقب ماندگی های و ضعفها و عجزهای خودش را ببیند دیگر هیچوقت غلط می کند بگوید: « بَه بَه و همچنینم». اما اگر آنها را نبینیم نفس امّاره و شیاطین، تنها آن دو سه تا خوبی ها را به چشم ما بیاورند آنوقت آدم گوش به حرف شیطان می دهد و می گوید: «مَن مِثلی؟»[کیست همانند من] 🔹 س5: برای این که گرفتار عجب نشویم چه کنیم؟ 🔸ج: آدم از صفر می آید بالا، از بالا که نمی رود پایین. ما اول هیچی نداریم، مادی خالی هستیم، کم کم می خواهیم بالا بیاییم و بالا. هر روز بدهکاری زیاد است، نواقص زیاد است، بدی های ما زیاد است، تا یکمقدار نماز خواندیم نمی شود که بگوییم دیگر کار تمام شد، حالا حالاها باید خودمان را مُقصّر ببینیم وقتی اینجور شد دیگر عجب نمی آید. پس اگر انسان بدی هایش را ببیند همیشه خودش را بدهکار میبیند، دیگر طلبکار نمی بیند و راحت می شود. عجب بلای بزرگی است نمی گذارد انسان حرکت کند. انسان متوقف می شود و می گوید حالا که من موفق شدم خوب هستم دیگر کجا بروم همینجا خوب است! کانال عزیز خدا 🔸 🆔 @khoshvaght_aziz