🔹مسئله ی دوم که آقایان مطرح کردید، مسئله ی چشم انداز است. خیلی خوب است که شما به فکر چشم انداز ده ساله و بیست ساله و پنجاه ساله باشید. به نظر من آن چشم انداز بلند مدت - حالا چه فرض کنیم که این بلند مدت، به قول شما پنجاه سال است، یا سی سال است، یا بیست سال است - باید گسترش گفتمان فلسفه ی اسلامی در دنیا باشد؛ این را هدف قرار دهید.
🔺 امروز مطلقاً اینجور نیست، بلکه بعکس است. یعنی امروز در ایران مثلاً در محیطهای دانشگاهی و علمی ما فلسفه ی کانت بمراتب رائجتر و شناخته شده تر است از فلسفه ی بوعلی سینا. یعنی ابن سینای با این عظمت که همه ی تاریخ بشر، از هزار سال پیش به این طرف، با اسم او درگیر است، در مجامع دانشگاهی ما حکمت و فکر فلسفی اش شناخته شده نیست به آن اندازه ای که کتاب فکر فلسفىِ مثلاً کانت شناخته شده است. این یک مسئله ی مهمی است. ما باید عکس این را عمل کنیم. یعنی باید هدف را این قرار بدهیم که تفکر فلسفه ی اسلامی - حالا با همان مشخصاتی که دارد؛ که خود این، جای بحث و گفتگو دارد که فلسفه ی اسلامی چیست - در دنیا به عنوان گفتمان فلسفی شناخته شود، در دانشگاهها رواج پیدا کند، متفکرین عالم از آنها مطلع باشند، روی آنها بحث کنند، نقد و انتقاد کنند، در مجلات علمی شان منعکس شود. خب، این کار طبعاً متوقف به این است که شما کارهای بین المللی داشته باشید؛
دیدار با اعضا مجمع عالی حکمت، 23- 11-1391
————-
✍ من این درسنامه ها را مقایسه می کنم مثلا با زمان آقا علی مدرس و با سطح انتظارات مقام معظم رهبری ناامید می شوم.
#فلسفه_مدرسی
فلسفه زبان اسلامی"
🆔@projectsystem
🌐@kiamojtabaphd