گر مرا ترک کنی من زِ غمت میسوزم آسمان را به زمين جان خودت میدوزم گر مرا ترک کنی ترک نفس خواهم کرد بی وجود تو بدانخانه قفس خواهم کرد #شهریار

#امام_حسین #خروج_از_مدینه شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین روی دل با کاروان کربلا دارد حسین از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین پیش رو راه دیار نیستی، کافیش نیست اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین سروران، پروانگان شمع رخسارش ولی چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق می نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین او وفای عهد را با سر کند سودا ولی خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا با کدامین سر کند، مشکل دوتا دارد حسین آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین دشمنش هم آب می بندد به روی اهل بیت داوری بین با چه قومی بی حیا دارد حسین دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین اشک خونین گو بیا بنشین به چشم شهریار کاندرین گوشه عزایی بی ریا دارد حسین #محمدحسین_بهجت_تبریزی #شهریار #خروج_از_مدینه https://eitaa.com/kobradsg

انسان کامل مرحوم استاد شهریار یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی بابی انت و امّی گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی بابی انت و امّی تو که از مرگ و حیات، این همه فخری و مباهات علی ای قبله حاجات گویی آن دزد شقی تیغ نیالوده به سمّی بابی انت و امّی گویی آن فاجعه ی دشت بلا هیچ نبوده است درِ این غم نگشوده است سینه ی هیچ شهیدی نخراشیده به سمّی بابی انت و امّی حق اگر جلوه ی با وجه أتَمّ کرده در انسان کان نه سهل است و نه آسان به خود حق که تو آن جلوه ی با وجه أتَمّی بابی انت و امّی منکِر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل کر و کور است و عزازیل با کر و کور چه عیدی و چه غدیریّ و چه خُمّی بابی انت و امّی در تولا هم اگر سهو ولایت!چه سفاهت اُف بر این شَمّ فقاهت بی ولای علی و آل، چه فقهی و چه شمّی! بابی انت و امّی تو کم و کیف جهانیّ و به کمبود تو دنیا از ثَری تا به ثریّا شَر و شور است و دگر هیچ نه کیفیّ و نه کمّی بابی انت و امّی آدمی جامع جمعیت و موجود أتَمّ است گر به معنای أعَمّ است تو بِهین مظهر انسان و به معنای أعمّی بابی انت و امّی چون بود آدم کامل غرض از خلقت عالم پس به ذریه آدم جز شما مهدِ نبوت نبُوَد چیز مهمی بابی انت و امّی عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم منکرت مستحق ذَم وز تو بیگانه نیرزد نه به مدحی و نه ذمّی بابی انت و امّی بی تو ای شیر خدا سبحه و دستار مسلمان شده بازیچه ی شیطان این چه بوزینه که سرها همه را بسته به ذمّی بابی انت و امّی لشکر کفر اگر موج زند در همه دنیا همه طوفان همه دریا چه کند با تو که چون صخره ی صمّا و بابی انت و امّی یا علی خواهمت آن شعشعه ی تیغ زرافشان هم بدو کفر سرافشان بایدم این لَمَعان دیده، ندانم به چه لِمّی بابی انت و امّی #حیدریه_مدح #غدیریه #یاعلی_نام_تو_بردم_نه_غمی_ماند_و_نه_همی #شهریار #فارسی

#ورود_به_محرم #حسینه_یرلر_آغلار_گویلر_آغلار #شهریار «حسینه یرلر آغلار گویلر آغلار                          بتول و مرتضی، پیغمبر آغلار» حسینـون نوحـه‌سین «دلـریش» یازاندا مسلمـان سهلدیـر کــه کافـر آغـلار   کوراولمیش گوزلرین قان دوتدی شمرین     کی گؤروسون اؤز الینده خنجر آغلار حسینــون کؤینگــی زهــرا الینــده   چکـر قیحــا قیـامت، محشـر آغـلار آتانـــدا حرملــه اوخ کــربـــلاده     گؤریدین دشمـن آغـلار، لشکر آغلار قـوجاقینــدا، گؤریــدین امّ لیـــلا                           آلــیب نــعش علــیّ‌اکبــر آغـــلار  رباب، نیسگیل دؤشونده سوء گؤرنده       علــیِّ‌اصغــری یــاد ایلــر آغـــلار باشینــدا کاکــل اکبــــر هـــواسی                      یل آغـلار، سنبـل آغـلار، عنبر آغلار یازانـــدا آل طــه نوحـه‌سین مــن      قلـم گـوردوم سیزیلـدار، دفتـر آغلار علـی، شقّ‌القمـر محـراب تیلیت قان           قولاق وئر، مسجد اوخشار منبر آغلار علیــدن، شهریــار، سن‌بیــر اشـاره         قوجاقــلار قبـری، مالک‌اشتـر آغـلار