آنکه باعشق حسینے گشته همدم زینب است آنکه بر سر شهادت بوده محرم زینب است آنکه شور افکنده با شور حسینے بر جهان از ازل خو کرده با صد محنت و غم زینب است آنکه نامش زین اب خوانده رسول کردگار چون نگویم من صفاے اسم اعظم زینب است آنکه بر خواند حدیث ام ایمن بر امام من به جرات گویم آن زن هم حسین هم زینب است آنکه کاخ ظلم و استبداد را با یڪ خطاب کند و افکند از پے و بن ریخت بر هم زینب است آنکه اندر مجلس گردنکشان قد کرد علم چون حسن بر دشمنان یکدم نشد خم زینب است وصف زینب را ز من مشن بیا در کربلا خود بین چون حامے ناموس عالم زینب است ملجا اهل حرم تا ظهر اگر عباس بود شب نگهبان در کنار نهر علقم زینب است پرچمت گر سرنگون شد من نگه میدارمش غم مخور بعد از تو پشتیبان پرچم زینب است "منزوے " هرگز مزن بیهوده لاف عاشقی این حسین تنها یڪ عاشق دارد آنهم زینب است #منزوے اردبیلے

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 #مدح_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها آنکه حق را دیده بر جانَش مُقدّم زِینب اَست آنکه داده دَرسِِ غِیرَت را به عالَم زِینب اَست آنکه در راهِ وِلایت شد مُکرّم زِینب اَست آنکه با عشق حسینی گشته همدم زینب اَست آنکه بر سرَِّ شَهادَت بوده مَحرم زِِینب اَست آنکه نامَش تا اَبد گشته به دنیا  جاودان آنکه وَصفِ شاُُن او برتَر شد از هَفت آسمان آنکه طوفان می کُند در کشتیِ  نوحِ زَمان آنکه شُور افکند با شُورِ حسینی بر جَهان از ازَل خو کرده با صَد مُحنت و غم زِینب اَست آنکه در بَزمِ ازَل شد بر شَرافت  پاسدار چون مَسیحا جان دَهد بر پیکرِ حُجبِ وِقار آنکه در یُومِ وِلادَت شد به سَجدِه مَستِ یار آنکه نامش زینِ اَب خوانده رَسولِِ کِردگار چُون نُگُویم من صَفای اِسمِ اَعظم زِینب اَست مَقدمَش دارد صَفای رُوضه دارِ السّلام مدحِ نامَش می کند تَفسیرِ غیرت را تَمام کسبِ شُهرت می کند غیرت زِ شرحِ این کلام آنکه بر خواند حَدیثِ اُمَِّ اِیمَن بر اِمام من به جُرات گُویم آن زَن هم حسین هم زِینب اَست کیست زینب گر بپرسی گویَمَت بی اِحتجاب دشمنِ خُفاش خو را مَعنای نُور آفتاب کیست زِینب گر بِپُرسی من دَهم اِینسان بیان آنکه کاخِ ظلم و اِستبداد را با یک خِطاب کَند و اَفکند از پیِ و بُن ریخت بَر هَم زِینب اَست دَر نَظر آری ندارد ظاهری از خَلق بیش می کند دِژخیمِ دوران را به روی تَختِ کیش در مَقامِ خُطبه اش می اُفتد این اَبیات پیش آنکه مُشتی آهینن با نِطقِ آتَش ريزِ خویش بَر دَهانِ هَرزهِ گُویان کُوفت مُحکم زِینب اَست بَر کَمال و عزّتِ صِدّيقِهء زَهرا قَسم آنکه زَد بَر پِیکَرِ ظُلم و سِتَم مُهرِ  عَدَم گشت لَرزان از کَلامَش کَاخِ خَضرا دَم به دَم آنکه اَندَر مَجلسِ گردَن کِشان قَد کَرد عَلَم چُون بَرای دُشمَنان یِک دَم نَشد خَم زِینب اَست جِلوِه اِی اَز ذاتِ خُود هَر خِویش تَن می پَروَد نافِ آهُوی خُتَن مُشکِ خُتن می‌پَروَرَد مَکَتَبِ خَتمِ نَبی هَم بُت شِکَن می‌پَروَرَد دامنِ شیرِ خُدا بِین شِیرِ زَن می‌پَروَرَد در شَهامَت بَرتَر از سارا و مَریم زِینَب اَست مَن کُجا و مَدحِ دُختِ حَضرتِ زَهرا کُجا فکرِ مَن در مُبتَدا و شاُنِ او دَر  مُنتَها چُون نَدارَم واژِه‌اِی تا حَقَِّ او گَردَد اَداء وَصفِ زِینَب را زِ مَن نَشنُو بِیا دَر کَربلا خُود بِبِین چُون حامِیِ نامُوسِ عالَم زِینَب اَست گَر چِه قَلبِ پاکِ او از بَرگِ گُل حَسّاس بُود نِطقِ دُشمن کُوبِ او بُرّندِه چُون اَلماس بُود باغبانِ خَستِهء گُلدَستِه های یاس  بُود مُلجاِ اَهلِ حَرَم تا ظُهر اَگر عَبّاس بُود شَب نِگهبان دَر کَنارِ نَهرِ عَلقَم زِینَب اَست می‌سُرُود هَر دَم به لَب چُون شاعِرِی شِعرِ ظَفَر می‌نِمُود آنگه نَظَر بَر جِلوهء شَمس و قَمر نالِه و فَریادِ دِل می‌شُد به رُخ اَشگِ بَصَر با بَرادَر دَردِ دِل می‌کَرد اِين سان تا سَحَر آنکِه رِیزَد از فَراقَت اَشگِ ماتَم زِینَب اَست #راضیا شِعر اَست اِین مُلکِ گزافِ عاشِقِی فاتِحِ نام آشنای کُوهِ قافِ عاشِقِی می‌سُرایَد اِین چِنِین با قَلبِ صافِ عاشِقِی #منزوی هَرگِز مَزَن بِیهُودِه لافِ عاشِقِی اِین حُسین تَنها یِک عاشِق دارَد آن هَم زِینَب اَست اِلتِماس دُعای فَرَج #راضی تضمین از #شادروان_رحیم_منزوی_اردبیلی_رحمة_الله_علیه