میلاد امام باقر علیه السلام خشکی ام رفت و وصل دریا شد سردی ام رفت و فصل گرما شد فارغم از خودم خدا را شکر آسمانی شدم خدا را شکر آمدی و دلم نجات گرفت باز هم مرده ای حیات گرفت ای حیات مجدّدِ دنیا دومین یا محمد دنیا « یا مَنْ اَرْجُوه» آستانِ لبم پنجمین رکعت نماز شبم ای که تنها خدا شناخت تو را مثلِ بیتُ الحرام ساخت تو را قافیه های بیت ما تنگ است در مقامت کمیت هم لنگ است ای نسیم پر از بهار حسین حسنی زادۀ تبار حسین قبلۀ مردم مدینه تویی حسنِ دوم مدینه تویی ای ظهورِ پیمبر اکرم حاصلِ وصلتِ دعا و کرم مادرت دختر کریم خدا پدرت حضرتِ کلیم خدا سر شب فکر نورِ تو بودم فکر شب هایِ طور تو بودم خواب سجادۀ تو را دیدم صبح دیدم کنار خورشیدم تو تولایِ دفترم هستی قسم نون والقلم هستی بی تو این حوزه ها کمال نداشت میوه ای غیرِ سیب کال نداشت اگر عِلم تو را حساب کنند زندگیِ تو را کتاب کنند علم و اخلاق می شود با هم آدمی می کند بنی آدم میوۀ بهتر از رطب ، سیب است باعثِ التیام تب ، سیب است فاطمه سیب جنتُ الاعلاست پس شفایِ تب تو یا زهراست چه کسی گفته بی مزاری تو یا چراغِ حرم نداری تو قبر تو بارگاه توحید است شمع بالاسر تو خورشید است چه کسی گفته سایبانت نیست صحن در صحن آسمانت نیست عرش که آسمان نمی خواهد نور که سایبان نمی خواهد تو خودت سایبان دنیایی بهترین آسمان دنیایی #سید_مهدی_میرداماد #میلاد_امام_باقر_علیه_السلام

‍ شور ویژۀ میلاد امام محمدباقرعلیه السلام مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره سحرِ روشن امید تو آسمونا در اومده می تابه نورِ معرفت که عمرِ ظلمت سر اومده رویِ دست امام سجاد گل پیغمبر اومده مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره تو قاب چشماش پُر از اشکِ تبسم مادرِ با یک نگاهش دلِ بابا ، به آسمون میپره به روی ماهش گلای بوسۀ عمو علی اکبرِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره ستارۀ عرش برینه ، چراغِ مهرش توی  سینه میون خونه میخنده ، وقتی حسینِ زهرا رو میبینه مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره شرابِ کوثرِ خدا ، میریزه از گوشۀ لبش برایِ خواب آروم میشه رو دستایِ عمه زینبش صدایِ خندۀ اباالفضل لالایی خونه هر شبش مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره سخاوتُ وسعِت لطفش ، همیشه دریاییِ ولایتش نور مهتابه شبای رویاییِ تو عشق و مستی بهونۀ همه دلایِ زهراییِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره تو باقرالعلمِ خدایی بهشتِ سرسبزِ ولایی تو یادگارِ پرنده هایِ مهاجرِ کرببلایی شبِ جشنِ نگاه تو ، نزولِ مهر ومحبتِ با تو بودن برایِ من قشنگ تر از حور و جنتِ عیدیِ امشبم آقاجون ، یه براتِ زیارتِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره تو دفترِ خاطراتِ من ، نشونۀ عشقتِ رو شاخۀ مردۀ قلبم ، جوونۀ عشقتِ دلم یه عمرِ که با دعایِ تو دیوونۀ عشقتِ مدینه باز دل بی قرارِ زمین پُر از عطرِ بهارِ فرشته نذرِ امام باقر گلاب و آیینه میاره #حاج_محمد_طاهری #میلاد_امام_باقر_علیه_السلام

‍ #خُسروان غلامانند، سیّدی... #مدح_و_توسل زیبا تقدیم به ساحت مقدس راوی دشتِ کربلا حضرت امام محمد باقر علیه السلام ای به سینه ات پنهان گنج های قرآنی علم را شکافنده با کلام نورانی مَظهر جمالِ حق در لباسِ انسانی صد چو بوعلی پیشت کودکِ دبستانی هم سِپهر را محور، هم وجود را بانی کنیه ات اَباجعفر، خود محمّدِ ثانی آسمانِ دانش را آفتابِ تابنده مشعلِ حقایق را منطقت فروزنده خصم را پذیرفته با لبِ پُر از خنده دوست خرّم و خندان،دشمن از تو شرمنده خَلق را خداوندی، ای خدای را بنده نیست بنده ای چون تو، با جَلالِ ربّانی قدسیان به قصد قُرب می برند نامت را عرشیان به شوق و شور سر کِشند جامت را خُسروان غلامانند، سیّدی غلامت را وصف کرده در قرآن کبریا مُقامت را جابر از سوی احمد آورد سلامت را چشم او شده روشن از عنایتت آنی ذکر من سلام من کیست حضرت باقر حجّ من قیام من کیست حضرت باقر اسوه تمام من کیست حضرت باقر زمزم و مقام من کیست حضرت باقر پنجمین امام من کیست حضرت باقر می کند ز آیینم مهر او نگهبانی ای به بندگی یکتا ذات حق تعالی را تو یگانه فرزندی دو علیّ اعلا را باقر العلوم استی ذات پاک یکتا را نی عجب اگر بخشد سائلت دو دنیا را ای غریب شهر خویش مثل جدّ مظلومت شد ز کودکی دائم خون به قلب مغمومت از حقوق خود کردند ظالمانه محرومیت روی زین زهرآلود خصم کرد مسمومت سوختند از داغت اهلبیت معصومت روزشان ز غم گردید همچو شام ظلمانی #حاج_غلامرضا_سازگار #حاج_حسن_خلج #میلاد_امام_باقر_علیه_السلام