eitaa logo
کوله بار
4.4هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
35 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️ شهادت امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) با سم و توسط معاویه، هیچ سند صحیحی ندارد و تنها سخن علمای شیعه بوده که مشهور شده است. 🔰 پاسخ ✍️ اگر کسی اندک آشنایی با کتب روایی شیعه داشته باشد، خواهد دید در اکثر آن‌ها بیان شده که امام حسن مجتبی علیه السلام توسط همسرش «جعده بنت اشعث» مسموم شد و بر اثر همان سم به شهادت رسید. به طور مثال مرحوم کلینی در کافی نقل می‌کند: «إِنَ‏ جَعْدَةَ بِنْتَ‏ أَشْعَثَ‏ بْنِ‏ قَيْسٍ‏ الْكِنْدِيِ‏ سَمَّتِ‏ الْحَسَنَ‏ بْنَ‏ عَلِيٍ‏ وَ سَمَّتْ مَوْلَاةً لَهُ فَأَمَّا مَوْلَاتُهُ فَقَاءَتِ السَّمَّ وَ أَمَّا الْحَسَنُ فَاسْتَمْسَكَ فِي بَطْنِهِ ثُمَّ انْتَفَطَ بِهِ فَمَاتَ؛جَعده، دختر اشعث بن قيس، حسن بن على(علیه السلام ) و كنيزى از آن حضرت را زهر داد، و كنيز آن حضرت، زهر را قى كرد، و اما آن زهر در شكم مبارك امام حسن(عليه السلام ) ماند و به سبب آن، شكمش ورم كرد و جگرش شكافت و پاره پاره گشت و به آن سبب وفات کرد.‏» ✅ هم‌چنین در کتاب ارشاد شیخ مفید نیز نقل شده: «معاویه پیکی را به نزد جعده دختر قیس فرستاد و پیام داد که قصد دارم تو را به ازدواج پسرم یزید در بیاورم، به شرطی که حسن بن علی(علیه السلام) را مسموم کنی، سپس دو هزار درهم نیز همراه پیک برای او فرستاد، او نیز امام را مسموم کرد... .» ✳️ در کتاب احتجاج مرحوم طبرسی نیز وارد شده که معاویه برای همسر امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) سمی را فرستاد و او نیز امام را مسموم کرد. 🔶 بنا بر این مطالب و دیگر مستنداتی که در سایر کتب روایی نقل شده، شهادت امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) به وسیله سم، توسط همسرش جعده، قطعی و یقینی است و همه علمای شیعه این مطلب را تایید کرده‌اند. لذا با این‌که سند برخی از روایات ضعیف است، اما وقتی آن‌ها را در کنار هم ملاحظه کنیم ضعف سندی جبران می‌شود و روایت مورد قبول است. 🔺 هم‌چنین این مطلب در کتب معتبر روایی و تاریخی اهل سنت نیز مشهور بوده و بسیاری از آن‌ها همین قضیه را نقل کرده‌اند. _________ 📚 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/160490 📎 📎 📎 📎 @kole_bar971122
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرحيم یکی از بزرگان عرب برای مهمانی نزد امام حسن مجتبی علیه السلام رفت و موقعی که سفره پهن کردند تا شام بخورند،یک دفعه مرد اظهار غصه و ناراحتی کرد و گفت: من چیزی نمی‌خورم.امام حسن-علیه السلام- به او فرمود: چرا چیزی نمی‌خوری؟آن مرد عرض کرد: ساعتی قبل فقیری را دیدم اکنون که چشمم به غذا می‌افتد به یاد آن فقیر افتادم و دلم سوخت.من نمی‌توانم چیزی بخورم مگر این‌که شما دستور بدهید مقداری از این غذا را برای آن فقیر ببرند.امام حسن-علیه السلام- فرمود: آن فقیر کیست؟مرد عرض کرد: ساعتی قبل که برای نماز به مسجد رفته بودم،مرد فقیری را دیدم که نماز می‌خواند. بعد از این که وی از نماز فارغ شد،دستمالش را باز کرد تا افطار کند.شام او نان جو و آب بود. وقتی آن فقیر مرا دید از من دعوت کرد که با او هم غذا شوم ولی من‌ که عادت به خوردن چنان غذای فقیرانه‌ای نداشتم،دعوت وی را رد کردم، حالا، اگر می‌شود مقداری از این شام خود را برای وی بفرستید.امام حسن مجتبی-علیه السلام- باشنیدن این سخنان گریه کرد و فرمود: او پدرم، امیرمؤمنان و خلیفه مسلمان علی-علیه السلام- است،او با اینکه بر سرزمینی بزرگ حکومت می‌کند، مانند فقیر‌ترین مردم زندگی می‌کند و همیشه غذای ساده می‌خورد. @kole_bar971122