#دلنوشته 📚 یه جایی نوشته بود "همه ی ما یه روزی برای آخرین بار با دوستامون تو کوچه بازی کردیم درحالیکه نمیدونستیم آخرین باره " وقتی خوندمش از تهِ دل آه کشیدم و گفتم "آره ها، چقدر عجیبه این حس، وقتی لذتِ یه چیزی رو واسه آخرین بار میچشی و بعدِ اون دیگه حِسِت اونجوری نیست انگار یه چاله ای بینِ اون روزا و این روزا میمونه که پٌر نمیشه، مثلِ آخرین روزی که مدرسه رفتیم، دانشگاه رفتیم، عیدا لباس عیدمونو هزار بار پوشیدیم و ماه رمضونا از صدایِ تَق و توقِ کاسه و قاشق و بوی برنج بیدار شدیم و کلی به مامانمون غٌر زدیم که چرا بیدارمون نکرده تا روزه بگیریم... اصلا از یه جایی به بعد همه چی رنگ و بویِ همین آخرین بارهایی رو میگیره که نمیدونستیم آخرین باره ولی از تهِ دل و ناخودآگاه لذت بٌردیم ازش ... با اینکه هنوزم قَدِ بچگیام همه ی این حِسارو دوس دارم اما اون چاله رو میبینم، مثل اون چاله ای که ماه رمضونو کمرنگ کرده و شوقِ خیلی چیزارو ازمون گرفته! همه ی ما یه روزی برایِ آخرین بار لذتِ بعضی حس هارو عمیقا تجربه کردیم و بعد از اون تا همیشه دلتنگِش شدیم .... #وبازهم_پنجشنبه است شادی روح تمام پدران و مادران آسمانی که جاشون بر سفره های افطارو سحر خیلی خالیه هدیه کنیم #فاتحه_وصلوات ✍نازنین عابدین پور @kole_bar971122