eitaa logo
کلبه ی آرامش خدایی ♥️
1.4هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
7.6هزار ویدیو
143 فایل
کلبه ی آرامش ...همان جایی ست که ترا بخدا میرساند♥️ 🍁هرکه منظور خود از غیر خدا میطلبد 🍁چون گدایی است که حاجت ز گدا میطلبد! 🍀معرفی زندگی با نشاط 🍀پاسخ به سوالات 🍀بیان مطالب ناب 🍀مهمترین هدف تبلیغ امام زمان ارواحنافداه میباشد
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴غربت (عج) علیه السلام غربت امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف از غربت علیه السلام و علیه السلام نيز بيشتر است. اگر حسين بن علی علیه السلام به دليل کمی ياران و اعوان، غريب بود، فرزندش مهدی از او نيز غريب‌تر است. چراکه همان هفتاد و دو يارِ حسين، در محشر عاشورا تا پای جان، امام خويش را نصرت کردند؛ اما بيش از هزار سال است که امام زمان، در رسيدن به سيصد و سيزده ياور مخلص، انتظار می‌کشد.۱ اگر تنهایی و دوری از خانه و کاشانه و اهل و عيال، غربت است، چگونه يوسف زهرا غريب نباشد، وقتی علیه السلام در وصف او چنين می فرمايند: او همان طرد شده‌ی تنهای غريبِ پنهان از خاندانش است؟۲ آری! امام زمان غريب است، نه در ميان خِيل گرگان درنده در صحرای يا در کاخ مأمون؛ بلکه در ميان محبّان و شيعيانش. 📚 (۱)کمال‌الدين، ج۲، ص۳۷۸ 📚 (۲)هو الطريد الوحيد الغريب الغايب 📚 بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۵۱ 🤲 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh
رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌فرمايند: «لا تُكثِرِ الكلامَ بِغيرِ ذِكرِ اللَّهِ، فإنَّ كَثْرَةَ الكلامِ بغيرِ ذِكرِ اللَّهِ قَسْوَةُ القَلْبِ، إنَّ أَبْعَدَ الناسِ مِنَ اللَّهِ القَلْبُ القاسىِ‌ ؛ در غير از ياد خدا زياده‌گويى نكنيد، زيرا زياده‌گويى در غير ياد خدا، موجب سخت دلى مى‌شود و دورترين مردم از خدا، انسان سخت دل است».۱ امام على عليه السلام در وصيتش به امام حسن عليه السلام مى‌فرمايند: «فَإِنِّي اوصيكَ بِتَقوَى اللَّهِ- أىْ بُنىّ- وَلُزُومِ أَمْرِهِ، وَعِمارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ‌ ؛ اى فرزندم تو را به پرواى از خدا و پايبندى به فرمان او و آباد كردن دلت با ياد او سفارش مى‌كنم».۲ قساوت قلب؛ عواملى كه باعث قساوت قلب مى‌شود فراوان استاز نجواهاى خداوند با موسى عليه السلام اين بود: «يا موسى‌، لاتُطَوِّل فِى الدُّنيا أمَلَكَ فَيَقْسُو قَلْبُكَ، وَالْقاسى الْقَلْبِ مِنّى بَعيدٌ ؛ اى موسى در دنيا آرزوى خود را دراز مگردان، كه دلت سخت مى‌شود و انسان سخت دل از من دور است».۳ . . ۱ ميزان الحكمه، ج ۸، ص ۲۳ ۲ نهج البلاغه، نامه ۳۱ ۳ كافى، ج ۳، ص ۳۲۹ . . . .