#شرح_ابن_ابی_الحدید جلد اول، دیباچه، صفحه54 چه بگویم درباره مردی که اهل ذمه با وجود تکذیب نبوت، او را دوست دارند و فلاسفه علیرغم دشمنی با اهل دین بزرگش می شمارند، و پادشاهان فرنگ و روم در کلیساها و اماکن عبادت خویش، تصویرش را در حالی که شمشیری حمایل کرده، و آماده جنگ است، تصویر کنند و پادشاهان ترک و دیلم تصویرش را بر روی شمشیرهای شان نقش می کنند.

#شرح_ابن_ابی_الحدید جلد اول، مقدمه ی خطبه ی شیخ رضی بر نهج‌البلاغه، صفحه78 از جمله شگفتیهای آن حضرت عليه السلام که فقط مخصوص اوست و از مشارکت غیر در آن ایمن است، این که اگر متاملی یا اندیشمندی سخنان او را درباره ی زهد و مواعظ و پند و اندرز، مورد تأمل و تفکر قرار دهد، در حالی که این مطلب را از قلب خود خارج می سازد که این سخنان از بزرگمردی است عظيم الشأن و نافذالامر، بی شبهه خواهد گفت که اینها سخنان مردی است که جز پارسایی بهره ای و جز عبادت کاری نداشته است، و در گوشه خانه سر به جیب فرو برده، یا در دامن کوه از همگان بریده است، و جز صدای ضعیف خویشتن را نمی شنود، و جز خویشتن کسی را نمی بیند؛ و هرگز باور نمیکند که اینها سخنان مردی است که در میدان جنگ فرو می رود، در حالی که شمشیرش را کشیده، گردن ها را قطع میکند، و شجاعان را قطعه قطعه می سازد، و با آن شمشیر در حالی باز می گردد که از آن خون می ریزد وقطرات خون می چکد و با این حال از همه کس پارساتر و از همه مردم پاکبازتر است و بدل الابدال است. اینها همه از فضایل شگفت انگیز و خصوصیات نفسانی و لطیف آن حضرت است که بدان، میان اضداد جمع کرده، و میان ویژگی های گوناگون الفت و انس برقرار ساخته است، و چه بسیار که این موضوع را به دوستان یادآور شده ام، و حيرت ایشان را از آن برانگیخته ام که این خود جایگاه عبرت است و در آن تفکر لازم. https://eitaa.com/Hazrat_e_Amir

#شرح_ابن_ابی_الحدید جلد اول، مقدمه، صفحه80 ابن ابی الحدید در این باره میگوید: غالباً شجاعان و کسانی که اهل خونریزی هستند درنده خو بوده و طبع نامانوس وغرايز وحشی دارند و غالباً آنهایی که اهل پارسایی و موعظه و ارشاد مردم و رویگردانی از دنیا هستند، خلق و خویی گرفته و چهره ای عبوس دارند و از مردم دوری میگزینند و از معاشرت با مردم وحشت دارند؛ ولی امیرالمؤمنین علیه السلام شجاع ترین مردم و خونریزترین شان بود و از همه مردم پارسا تر و دورتر از لذات دنیا و بیش از همه مردم را به ایام الله تذکر می داد و از عذاب الهی بر حذر می داشت و از همه بیشتر در عبادت خداوند میکوشید و در ادب و نحوه رفتار با مردم بهترین بود و با این همه خوش اخلاق ترین خوشروترین بشاش ترین و گشاده روترین مردم بود و از همه بیشتر از بد خلقی و عبوس بودن و کج خلقی و تندخویی که باعث کدورت قلب و تنفر و انزجار آدمی میشود به دور بود. تا آنجا که وقتی دشمنانش در او نقص و ضعفی نیافتند تا دستاویزی برای متنفر ساختن مردم از علی علیه السلام قرار دهند. به آنها می گفتند که علی بسیار شوخی میکند و از او به این ترتیب عیب جویی میکردند!!! https://eitaa.com/Hazrat_e_Amir