بسم الله الرحمن الرحیم #کلماتی که در «گنجینه نگاهبانان گفتار مؤمنین» ثبت می شود عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: مَا مِنْ عَبْدٍ يَقُولُ إِذَا أَصْبَحَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ: «اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَ سُبْحَانَ اللَّهِ‏ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ كَثِيراً، لَا شَرِيكَ‏ لَهُ‏، وَ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ»، إِلَّا ابْتَدَرَهُنَّ مَلَكٌ وَ جَعَلَهُنَّ فِي جَوْفِ‏ جَنَاحِهِ وَ صَعِدَ بِهِنَ‏ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا. فَتَقُولُ الْمَلَائِكَةُ: مَا مَعَكَ؟ فَيَقُولُ: مَعِي كَلِمَاتٌ قَالَهُنَّ رَجُلٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هِيَ كَذَا وَ كَذَا. فَيَقُولُونَ: رَحِمَ اللَّهُ مَنْ قَالَ هَؤُلَاءِ الْكَلِمَاتِ وَ غَفَرَ لَهُ. قَالَ: وَ كُلَّمَا مَرَّ بِسَمَاءٍ قَالَ لِأَهْلِهَا مِثْلَ ذَلِكَ، فَيَقُولُونَ: رَحِمَ اللَّهُ مَنْ قَالَ هَؤُلَاءِ الْكَلِمَاتِ وَ غَفَرَ لَهُ حَتَّى يَنْتَهِيَ بِهِنَّ إِلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ فَيَقُولُ لَهُمْ: إِنَّ مَعِي كَلِمَاتٍ تَكَلَّمَ بِهِنَّ رَجُلٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هِيَ كَذَا وَ كَذَا، فَيَقُولُونَ: رَحِمَ اللَّهُ هَذَا الْعَبْدَ، وَ غَفَرَ لَهُ، انْطَلِقْ بِهِنَّ إِلَى حَفَظَةِ كُنُوزِ مَقَالَةِ الْمُؤْمِنِينَ، فَإِنَّ هَؤُلَاءِ كَلِمَاتُ الْكُنُوزِ حَتَّى تَكْتُبَهُنَّ فِي دِيوَانِ الْكُنُوزِ. حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: بنده ای قبل از طلوع آفتاب این کلمات را نمی گوید: «اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَ سُبْحَانَ اللَّهِ‏ بُكْرَةً وَ أَصِيلاً، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ كَثِيراً، لَا شَرِيكَ‏ لَهُ‏، وَ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ» خداوندبزرگتراست، خداوندبزرگتر است به کمال بزرگی ،خداوند منزه است دربامداد و پسین،ستایش بسیارخاص خداوندپروردگار جهانیان است که شریکی نداردو درود خداوند متعال بر محمد وآل او باد مگر آن که فرشته ای آن را در می یابد و درون بال خود قرار می دهد و به آسمان دنیا صعود می کند. فرشتگان به او می گویند: چه چیزی همراه توست؟ می گوید: با من کلماتی است که یکی از مؤمنین گفته است و آن کلمات چنین و چنانند. پس فرشتگان می گویند: خدا رحمت کند آن کسی که این کلمات را گفته و خداوند او را بیامرزد. آن فرشته به هر آسمانی که بالا می رود  همان حرف ها زده شود تا آن که به حاملین عرش می رسد. به آنها می گوید: با من کلماتی است که یکی از مؤمنین گفته است و آن کلمات چنین و چنانند. آنها می گویند: خدا این بنده را رحمت کند و او را بیامرزد. این کلمات را نزد نگهبانان گنجینه گفتار مؤمنان ببر تا آنها در دفتر گنجینه ثبت کنند. 📚اصول کافی جلد۲صفحه ۵۲۶ ✨انتشار بازمزمه صلوات بلامانع است