#غم یار غم تا غم يار است، از غم خير ديديم از گريه و از آه و ماتم خير ديديم هر وقت دم داديم تو بر ما دميدى ما بين دم دادن دمادم خير ديديم ما در همين عالم به لطف روضه تو اندازه خير دو عالم خير ديديم ماه خدا جاى خودش را دارد اما ما بيشتر ماه محرم خير ديديم از جاى جاى  کربلا که هيچ حتى از عکس هاى کربلا هم خير ديديم پشت و پناه کشور ما پرچم توست لحظه به لحظه زير پرچم خير ديديم خير کثيرى که خدا فرمود گريه ست آيا از ين گريان شدن کم خير ديديم؟! ما گريه کن هاى تو با هم گريه کرديم ما گريه کن هاى تو با هم خير ديديم با ياد يک معصوم وقتى گريه کرديم از چهارده معصوم ديدم خير ديديم حج پيمبر را به پاى ما نوشتند ما از رسول الله اعظم خير ديديم گر رفت عاشورا وليکن اربعين هست ما از صفر مثل محرم خير ديديم علی اکبر لطیفیان

#غم یار غم تا غم يار است، از غم خير ديديم از گريه و از آه و ماتم خير ديديم هر وقت دم داديم تو بر ما دميدى ما بين دم دادن دمادم خير ديديم ما در همين عالم به لطف روضه تو اندازه خير دو عالم خير ديديم ماه خدا جاى خودش را دارد اما ما بيشتر ماه محرم خير ديديم از جاى جاى  کربلا که هيچ حتى از عکس هاى کربلا هم خير ديديم پشت و پناه کشور ما پرچم توست لحظه به لحظه زير پرچم خير ديديم خير کثيرى که خدا فرمود گريه ست آيا از ين گريان شدن کم خير ديديم؟! ما گريه کن هاى تو با هم گريه کرديم ما گريه کن هاى تو با هم خير ديديم با ياد يک معصوم وقتى گريه کرديم از چهارده معصوم ديدم خير ديديم حج پيمبر را به پاى ما نوشتند ما از رسول الله اعظم خير ديديم گر رفت عاشورا وليکن اربعين هست ما از صفر مثل محرم خير ديديم علی اکبر لطیفیان

غزلم اگر تو بسازی ام...

الهی قربونت برم من اگه قابل باشم آدم خبر نداره دیگه حتی از فرداشم یه اربعین میام ولی یه سال توی رویاشم لحظه دیدار پای ضریح در اومد اشکم گرفت جلو چشمامو اشکامو نمیبخشم تو قلبم نمیتونه کسی جاتو بگیره دل من به جز عشق تو رو نمیپذیره یه عاشق امام حسینشو یادش نمیره حسین جان حسین جانم حسین جانم حسین جان ... کاشکی میشد به بهترین خاطره هام برگردم الهی به قشنگترین روز و شبهام برگردم دلم میخواهد به اولین کرب و بلام برگردم من اولین عکسم با ضریحو قابش کردم توی اتاقم هر شب دور حرم میگردم دل من گرفته کاش یه کم بارون بباره که بارون فقط اسم تو رو یادم میاره حسین جان چقدر اسم قشنگت گریه داره حسین جان چقدر اسم قشنگت گریه داره ...

#شب_جمعه... رو به قبله کردن ما، بین قبر، انصاف نیست صورت ما را به سمت کربلا باید کشید... علی اکبر لطیفیان

شب جمعه ی آخر ماه شعبان #صل_الله_علیک_یا_اباعبدالله #اللهم_عجـل_لولیـک_الفـرج

گریه ما را مرتب میدهی از همان چشمان زینب میدهی روضه ات را قسمت ما کرده ای روزی ما را تو هر شب میدهی هر غریبی آشنای زینب است کل عالم کربلای زینب است هر کسی را بهر کاری ساختند کار ما گریه برای زینب است بنده ای از بندگان زینبم من هم از دلبستگانم زینبم گریه کردم آنقدر که گفته اند من یکی از بستگان زینبم در ساحت تو گر نخورد بند موی ما دیگر شود شکستگی ما کجا درست امر خدا که هست کلمح البصر تویی پلکی بزن که شود کار ما درست چشم به پای بوسی دست تو باریا شد کار و بار مردم بی دست و پا درست ای عهده دار مردم بی دست و پا حسین ای با غریب های جهان آشنا حسین ای بی کفن رها شده دشت کربلا حسین ما را به حال خود تو نکردی رها حسین تا خیمه غارت شد وقت اسارت شد دروازه ساعات خیلی جسارت شد رفته سوی چشمات از سنگ روی بام خیره شدن بر ما وقت ورود شد دیدی از تل رقیه قلبش کبابه دیده تو بزم یزید تو دستش شرابه یا غریب یا حسین ...

🔻 یکشنبه اول ماه مبارک رمضان است 🔹ستاد استهلال دفتر مقام معظم رهبری اعلام کرد: باتوجه به اینکه هلال ماه رمضان غروب امروز رؤیت نشد؛ یکشنبه ۱۲ اسفندماه ۱۴۰۳، اول ماه رمضان المبارک خواهد بود.

🟢عملی کوتاه ومهم در نظر مبارک امام زمان علیه السلام 🔷آیت‌الله بهجت فرمود : شخصی ‎گفت محضر امام زمان علیه السلام مشرّف شدم، ولی متوجه نبودم محضر چه کسی هستم! ▫️کمی با امام صحبت کردم و بعد از این‎که دیدارمان تمام شد، یک‎دفعه به خود آمدم که ای وای کجا بودم؟!! ▫️ این آقا چه کسی بود؟! 🔹او‎گفت در این دیدار به امام عرض کردم: خیلی میل دارم عملی انجام دهم؛ که مورد توجه حضرت واقع می‎شوم. ♦️حضرت به او فرمود: ▫️ یکی از آن کارهایی که خیلی مورد توجه واقع می‎شود، این است که 🔸 به محض این‎که صدای اذان بلند شد، دعای «اللَّهُمَّ کُن لِوَلِیَّكَ...» را بخوانی! ▪️ کتاب حضرت حجت «[ سخنان آیت الله بهجت در باره امام زمان ]»

سلام علیکم جایگاه انسان تربیت شده..... بسیارشنیدنی بشنوید با ذکر یک صلوات

الهم رب شهر رمضان...

#یا_صاحب_الزمان #علی_اکبر_لطیفیان برگرد ای توسل شب زنده دارها پایان بده به گریه ی چشم انتظارها از یک خروش ناله ی عشاق کوی تو «حاجت روا شوند هزاران هزارها» یک بار نیز پشت سرت را نگاه کن دل بسته این پیاده به لطف سوارها... ما را به جبر هم که شده سربه زیر کن خیری ندیده ایم از این اختیارها باید برای دیدن تو «مهزیار» شد یعنی گذشتن از همگان «محض یار»ها... یک بار هم مسیر دلم سوی تو نبود اما مسیر تو به من افتاده بارها شب ها بدون آمدنت صبح ظلمت اند برگرد ای توسل شب زنده دارها این دست ها به لطف تو ظرف گدایی اند ای ایّها العزیزِ تمام ندارها