درس اول؛ خیرخواهی برای همگان، حتی برای دشمن حجت‌الاسلام طباطبایی، با تأکید بر اینکه امام حسین (ع) نه تنها خیرخواه یاران و خانواده خویش بود، بلکه برای دشمن نیز طلب خیر می‌کرد، گفت: سرزنش دشمنان نیز بر همین اساس بود تا مبادا دستشان به خون آل‌الله آلوده شود. شاید عده‌ای تصور کنند؛ امام حسین برای جان خویش با دشمن چانه‌زنی می‌کرد، اما پذیرش توبه «حر» توسط ایشان و حضور او در میان یاران امام (ع) نمونه مستدل و روشنی از خیرخواهی امام برای نجات یک فرد از قعر جهنم است. وی ادامه داد: «حر بن یزید ریاحی» زمانی به لشکر امام پیوست که اگر چندین مبارز دیگر نیز بدان می‌پیوستند، باز هم برتری عددی و آماری از آن لشکر کفر بود و به حال امام سود نمی‌بخشید. به شهادت تاریخ، حداقل 3 شخص حاضر به یاری امام نشدند، اما امام برای آنها طلب خیر کرد که از جمله آنها می‌توان به «عبید‌الله بن حر جعفی» و «عمرو بن قیس مشرقی» اشاره کرد. این پژوهشگر مؤسسه دارالحدیث افزود: این افراد پیشنهاد امام مبنی بر یاری ایشان را نپذیرفتند، اما امام باز هم خیرخواهی برای آنان را مد نظر قرار داد و به این افراد توصیه کرد؛ در کربلا و حوالی آن نمانند و در توضیح دلیل این کار به آنها فرمود: اگر اینجا بمانید، صدای استغاثه ما را بشنوید و یاری نکنید، به آتش جهنم گرفتار می‌شوید اما اگر در اینجا نمانید، بر بار گناهانتان افزوده نخواهد شد. #آموزنده #درس_اخلاق @lecture_rafiei