▪️نسیم جان من شرمنده ام برادر....
⏳۳۷۲ کلمه، دو دقیقه و نیم
🔻خبر آمده است که بدنی را پیدا کردند از جنگ هشت ساله. برای برادری افغان است. اسمش نسیم است. نسیم افغانی. هر کاری کردند خانواده‌اش را پیدا نکردند. گفته‌اند به مردم که اگر می‌توانند اثری پیدا کنند از خانواده نسیم.
🔻تا همین جایش روضه است. تا همین جایش برای اینکه موبایل را زمین بگذاری و یک دل سیر گریه کنی بس است. تا همین جا بس است برای اینکه درد اجاره خانه و مریضی مادر و کرونا گرفتن رفیقت را بچپانی توی چشمت و دانه دانه اشک‌هایت را نذر «نسیم» کنی.
🔻ولی چه اسم قشنگی داری برادرم. چه اسم قشنگی. چند سالت بود که رفتی برای ایران بجنگی؟ خانه‌ات کجا بود نسیم جان؟ کجا مادرت آب ریخت پشتت که بروی و برگردی و برنگشتی؟ کجا پدرت هی دانه تسبیح گرداند و لا اله الا الله گفت و نگذاشت کسی اشک چشمش را ببیند؟
🔻نسیم جان. من شرمنده‌ام برادرم. شرمنده همه وقت‌هایی هستم که توی صف نان بربری، دوستانت، همشهریانت برای کارگرهای ساختمان نان زیاد خریدند و من برای اینکه یک تنور دیگر نایستم نچ نچ گفتم. شرمنده‌ام که تا همین یک سال پیش به بچه‌ای که پدر افغان داشت، شناسنامه ایرانی نمی‌دادند. نسیم جان شرمنده ام برادر که به لهجه‌ات خندیدم. من را ببخش برادر.
🔻نسیم جان. خوب وقتی برگشتی برادر. ما یک روز است مبهوت یک عکسیم. مبهوت وداع بچه‌های جواد الله کرم با پدرشان. جواد را در سوریه زدند نامردها. سال ۹۵. وسط آتش‌بس. بدنش را حالا آوردند و بچه‌هایش خداحافظی کردند با بابا. خداحافظی که چه عرض کنم. ما را تکه پاره کردند.
🔻نسیم جان. تو هم شنیده بودی که دخترها بابایی‌اند. مگر نه؟ تو هم نشسته بودی توی روضه و شنیده بودی که وسط شب، دختر هوای پدرش را کرد. مگر نه؟ نسیم جان تو هم شنیده بودی که دختر این قدر گریه کرد که خوابش برد. مگر نه؟ نسیم جان روضه مجسم رقیه داشتیم. جایت خالی بود برادرم. نبودی برایت گریه کردیم. برای دختر جواد گریه کردیم.
🔻قربان اسمت بروم. مرا یادت نرود برادر. مرا، این پست اینستاگرام را یادت نرود برادر. نسیم جان. این روضه را یادت نرود برادر. دمت گرم که برای ایران رفتی جلوی گلوله. دمت گرم. مشتی‌گری کردی. معرفت به خرج دادی. سلام ما را به حسین برسان. بگو مواظب دختر جواد هستیم.
💬 مصطفی مسجدآرانی
@Fars_Plus
