‌✅#فرزند_پروری 🌿عشق همه‌ی آن چیزی است که نیاز داریم. 🟢این عبارت را خیلی شنیده‌ایم و به آن باور داریم. خیلی از پدر و مادرها می‌گویند: «خُب معلومه ما بچه‌مون رو دوست داریم.» اما فراموش می‌کنند که شنیدن مکرر «دوستت دارم» معجزه می‌کند. 🍃 همه‌ی ما به احساس عشق نیاز داریم. دوست‌ داشته شدن، اعتماد به نفس‌مان را در روابط‌، محیط کار و زندگی‌‌ بالا می‌برد. 🍃بنابراین سعی کنید دفعات ابراز عشق به فرزندتان را افزایش بدهید. متأسفانه ابراز محبت در دوره‌ی نوجوانی کاهش می‌یابد، کمتر آنها را در آغوش می‌گیریم و فراموش می‌کنیم که هنوز هم مثل دوران کودکی‌شان به آغوش ما نیاز دارند. 🍃 نوجوان‌تان را هر روز چندین بار به آغوش بکشید و به او اطمینان بدهید که هیچ روزی بدون ابراز عشق به او نمی‌گذرد. برای ابراز محبت به نوجوان‌تان عبارت‌های زیر مؤثرند: 🌱_بهت افتخار می‌کنم؛ 🌱_خیلی دوستت دارم؛ 🌱_تو فرشته‌ی منی؛ 🌱_تو بهترین بچه‌ی روی زمینی؛ 🌱_تو هدیه‌ی خدا به منی.. و... 🇮🇷شهروندان لنجانhttps://eitaa.com/lenjan750

✅#فرزند_پروری 📜 مربی، بایدها و نبایدها 🍃 مربى نبايد از هوس‏ ها و خواسته‏ هايش كمك بگيرد و كودك را با محبت بيش از حد و يا زجر بيش از حد، فاسد و خراب كند. 🍃بلكه بايد زمينه را بسنجد و روحيه‏ ها را بشناسد و سپس از عامل مناسب، به مقدار لازم استفاده كند تا نتيجه بگيرد؛ چه بسا در تربيت كودك احتياج به شعور و همفكرى باشد، احتياج به تبادل نظر و همكارى باشد. 🍃هدف تربيت و سازندگى مغز و قلب و عقل و احساس كودك است. 🍃مربى بايد از پاكى و دلسوزى و سياست و آگاهى و آينده‏ نگرى برخوردار باشد و كودك را براى برخورد با مسائلى كه بعدها به وجود مى‏ آيند آماده كند، نه اين كه فقط به مسائل بينديشد و نه اين كه كودك را از مسائل دور نگه دارد و بى‏ خبر بگذارد! ❌کودک دست شما امانت است، به او مسکن ندهید، تربیت کنید... 🔹

. 🔸سهل و ممتنع بودن تربیت به همین دلیل است که در مسئلۀ تربیت، هر چیزی که بهترین است، اگر از حدش تجاوز کند، بدترین می‌شود و هر چیزی که بدترین است، اگر به اندازۀ ضرورت و لزوم باشد، بهترین می‌شود. 🔹استقلال دادن به بچه بهترین است؛ اما اگر از حد گذر کند، بدترین می‌شود. کنترل بچه و جلوگیری او از آنچه او را فاسد می‌کند، بهترین است؛ اما اگر از حد تجاوز کند، بدترین می‌شود. 🔸حدش چیست؟ حدش این است به میزانی که فطرت طفل فعال شده، به او اختیار بدهید و هرچه فطرتش فعال‌تر شد، حدود اختیارش را وسعت بدهید؛ یعنی بار را به اندازۀ وسع او قرار بدهید؛ چون اختیار دادن و مسئولیت سپردن به او، به معنای گذاشتن بار روی دوشش است. 🔹به قدری بار روی دوشش بگذارید که کمرش زیر بار سنگین نشکند. «وَ لَاتَحْمِلَنَّ عَلَيْهِ مَا لَايُطِيقُ فَتَكْسِرَهُ؛ فَإِنَّ مَنْ كَسَرَ مُؤْمِناً فَعَلَيْهِ جَبْرُهُ»؛ اگر بیش از طاقت او بر او بار کنی، کمرش را می‌شکنی و اگر کمرش را شکستی، بر تو واجب است که این شکستگی را اصلاح و جبران کنی. 🔸گاهی اگر تنبیه زیادتر از طاقت بچه باشد، او را می‌شکند؛ چنان‌که عکسش هم درست است؛ یعنی اگر بچه را زیاد رها کنید و بیش از میزانی که فطرتش بیدار شده، به او آزادی بدهید، می‌شکند... 🔹هرچه او در حالت خودکفایی جلو می‌آید، شما باید عقب بروید؛ اما خود او باید جلو بیاید، نه اینکه شما دستش را بگیرید و او را جلو بیاورید. ✍ آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد۱، صفحه ۲۲۳ و ۲۲۴ #فرزند_پروری 🇮🇷@sabzpoushan