eitaa logo
سبک زندگی اسلامی
111 دنبال‌کننده
64 عکس
83 ویدیو
1 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ به معنای مجاز بودن اباحی گری نیست / شکر نعمت انسان را بالا می برد آیت الله جوادی آملی حفظه الله در شرح حکمت 134 و 135 نهج البلاغه : 🔸 حضرت امیر فرمود خدا چهار راه را گذاشته برای چهار خیر. فرمود اگر مشکل بیماری دارید یا مشکل دیگری دارید یک راهی است. دعا را فراموش نکنید. خود است. هم عقل را هدایت می کند که سبب سازی کند. هم دیگران را راهنمایی می کنند که سبب سوزی نکنند... . 🔸 ، خود انسان را بالا می برد! در سوره مبارکه «هود» آمده است که ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزیدَنَّكُمْ﴾، نه «لأزیدنّ نعمتکم»! یعنی خودتان را بالا می آورم. عقل به شما می دهم. علم به شما می دهم. گوهر هستی شما با دعا بالا می آید. فرمود: ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزیدَنَّكُمْ﴾ اصلاً شما را بفهم میکنم. یک آدم بفهم بالا آمده است. آدم بفهم نه بیراهه می رود نه راه کسی را می بندد. تولید می کند، تقسیم می کند، تواضع دارد، بیکار نمی نشیند، در درجه اول ، اگر نشد، تولید مال می کند. 🔸 این آیه ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ نه در صدد مسئله فقهی است و نه در صدد مسئله اخلاقی. فقط در صدد مسئله کلامی است. بیان این علوم سه گانه این است که در فقه وقتی گفته می شود که مختاری بین این و آن، حالا یا واجب تخییری است، یا دو تا راه مباح است؛ در مسائل اخلاقی هم از نظر تربیت بعضی ها راه خاص دارند می گویند یا از این راه و با فلان عبادت خود را به کمال برسانید یا از آن راه و با فلان عبادت؛ اینها تخییر است. اما این ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ معاذالله در صدد بیان این نیست می خواهی قبول بکنی یا می خواهی نکنی فرق نمی کند. در صدد تخییر بین دو امر و اباحه دو امر نیست. این که می شود ! و این آیه به معنای اباحه گری نیست... . 🔸 این آیه نورانی می خواهد بگوید نه جبر در عالم هست که مستحیل است، نه دقیق تر و عریق تر و عمیق تر از آن تفویض در کار است. ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ فشاری در عالم نیست. یا راه جهنم، یا راه بهشت. یا قبول یا نکول. یا ایمان و یا کفر. در هر دو حال، مختار است. نه اباحه گری است. اگر این گونه معنا کنیم که می خواهی این راه را بروی، می خواهی آن راه را بروی هر دو حلال است، این که می شود اباحه گری! لذا سرجایش محفوظ است، تهدید سر جایش محفوظ است، البته امر به معروف مراتب چهارگانه دارد اول و دوم برای مردم است، سوم و چهارم برای حکومت است. اینجور نیست که هر کسی آزاد باشد هر کاری را بخواهد انجام بدهد.